Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Warszawy-Pragi Południe w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 31 maja 2022 r.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Małgorzata Kryńska - Mozolewska

Protokolant: Emilia Bonk

po rozpoznaniu w dniu 31 maja 2022 r. w Warszawie na rozprawie

sprawy z powództwa A. N.

przeciwko Urzędowi Miasta K. z siedzibą w K.

o odszkodowanie z tytułu rozwiązania umowy o pracę

orzeka:

1. oddala powództwo;

2. zasądza od powódki A. N. na rzecz Urzędu Miasta K. z siedzibą w K. kwotę 2.700,00 zł (dwa tysiące siedemset złotych 00/100) tytułem wynagrodzenia pełnomocnika.

Sygn. akt VI P 79/19

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 5 lutego 2019 roku (data na kopercie) powódka A. N. wniosła o zasądzenie na jej rzecz od pozwanego Urzędu Miasta K. kwoty 21.195,00 zł wraz z odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę.

W uzasadnieniu pozwu powódka argumentowała, że przyczyny rozwiązania z nią umowy o pracę są fikcyjne, a ponadto pracodawca nie dopełnił obowiązku konsultacji związkowych.

(pozew – k. 1 – 3)

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości, ewentualnie o odrzucenie pozwu. W uzasadnieniu swego stanowiska pozwany argumentował, że przyczyny odwołania powódki ze stanowiska są prawdziwe i znajdują potwierdzenie w wynikach kontroli przeprowadzonej w Miejskim Ośrodku (...) w K.. Pozwany dodał też, że w związku z wyborem powódki na zajmowane stanowisko w drodze konkursu nie miał obowiązku przeprowadzenia odpowiednich konsultacji związkowych przed jej odwołaniem.

(odpowiedź na pozew – k. 49 – 60)

Na rozprawie w dniu 31 maja 2022 roku powódka sprecyzowała powództwo w zakresie odsetek, że domaga się odsetek ustawowych za opóźnienie liczonych od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

(protokół rozprawy z dnia 31.05.2022r. – k. 276)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Zarządzeniem nr (...) z dnia 27 lipca 2016 roku Burmistrz Miasta K. ogłosił konkurs na stanowisko dyrektora Miejskiego Ośrodka (...) w K. w wyniku którego na to stanowisko została wybrana powódka A. N.. Zarządzeniem nr (...) Burmistrz Miasta K. powołał powódkę na stanowisko dyrektora Miejskiego Ośrodka (...) w K. na czas określony 5 lat od dnia 1 października 2016 roku, Średnie miesięczne wynagrodzenie powódki liczone jak ekwiwalent za urlop wynosiło 7.065,00 zł brutto.

(dowód: zarządzenie nr (...) – k. 63, ogłoszenie konkursu – k. 64 – 66, zarządzenie nr (...) – k. 67, zaświadczenie o wynagrodzeniu – k. 97)

Zarządzeniem nr (...) z dnia 15 stycznia 2019 roku Burmistrz Miasta K. odwołał powódkę ze stanowiska Dyrektora Miejskiego Ośrodka (...) w K., odwołanie nastąpiło z dniem 15 stycznia 2019 roku. Jako podstawę prawną odwołania Burmistrz wskazał na art. 15 ust. 6 pkt 3 ustawy z dnia 25 października 1991 roku o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej oraz art. 70 § 1 – 1 ² KP.

Na powyższe zarządzenie powódka złożyła skargę do WSA w Warszawie. Skarga ta została odrzucona postanowieniem z dnia 27 lipca 2020 roku, wydanym w sprawie o sygn. akt VII SA/Wa 863/20.

Jednocześnie z wręczeniem powódce zarządzenia nr (...) w przedmiocie odwołania jej stanowiska, tego samego dnia tj; 15 stycznia 2019 roku powódce wręczono pismo, w którym pracodawca wskazał szczegółowo powody odwołania jej ze stanowiska. W tym piśmie wskazał, że przyczyną odwołania powódki ze stanowiska było brak dbałości o prawidłowe wykonanie budżetu Miejskiego Ośrodka (...) w K., polegający na niestosowaniu zapisów Zarządzenia nr (...) Dyrektora Miejskiego Ośrodka (...) z dnia 16 kwietnia 2014 roku w sprawie wprowadzenia regulaminu zamówień do 30.000,00 euro w Miejskim Ośrodku (...) w K., a w szczególności:

1) niestosowanie się do zapisów ustawy o finansach publicznych, polegające na braku zastosowania kar umownych, wynikających z zawartej z wykonawcą usługi firmą (...) umowy, dotyczącej wymiany instalacji elektrycznej,

2) działanie niezgodne z §4 pkt 3 zarządzenia nr (...) Dyrektora Miejskiego Ośrodka (...) z dnia 16 kwietnia 2014 roku w sprawie wprowadzenia regulaminu zamówień do 30.000,00 euro w Miejskim Ośrodku (...) w K., polegające na braku kosztorysu inwestorskiego dla robót budowlanych, sporządzonego zgodnie z przepisami art. 33 ust. 1 ustawy „Prawo zamówień publicznych” dla przedmiotu umowy pod nazwą pokrycie dachu, drabina ppoż, orynnowanie, naprawa kominów – wykonawca firma (...),

3) stosowanie dzielenia zamówienia przy wykonywaniu przedmiotu umowy pod nazwą „wykonanie usług remontowych”, co spowodowało brak konieczności zastosowania przepisów ww. regulaminu. Umowa zawarta z wykonawcą pod nazwą Usługi (...),

4) brak jednoznacznych zasad stosowania regulaminu zamówień do 30.000,00 euro w Miejskim Ośrodku (...) w K..

W treści pisma z dnia 15 stycznia 2019 roku pracodawca wskazał również, że powódce przysługuje trzymiesięczny okres wypowiedzenia ze skutkiem na dzień 30 kwietnia 2019 roku.

(dowód: zarządzenie nr (...) – k. 68, skarga do WSA – k.13 – 14 verte, postanowienie WSA z dnia 27.07.2020r. z uzasadnieniem – k. 186 – 188, pismo z dnia 15.01.2019r. – k. 171)

Przed odwołaniem powódki w Miejskim Ośrodku (...) w K. przeprowadzono dwie kontrole. W wyniku pierwszej kontroli, przeprowadzonej w dniach 13-14 grudnia 2018 roku, ustalono, że w Miejskim Ośrodku (...) w K. dochodziło do podziału zamówień, aby nie przekroczyły progu 20.000,00 zł netto, ponadto stwierdzono nieprawidłowości przy udzielaniu zamówienia firmie (...). Kontrola stwierdziła również nieprawidłowości przy zawieraniu i wykonywaniu umów. W przypadku umowy z firmą (...) wody (...) umowa została zawarta dopiero po rozpoczęciu prac, a termin rozpoczęcia prac był wcześniejszy niż data umowy. Z kolei w przypadku umowy z firmą (...) stwierdzono, że wbrew treści umowy pierwotnej, która przewidywała, że termin zakończenia robót nie może ulec zmianie zawarto następnie dwa aneksy przedłużające termin wykonania robót. Sprawozdanie z tej kontroli zostało sporządzone dnia 21 grudnia 2018 roku.

Kolejne sprawozdanie z uproszczonego postępowania kontrolnego zostało opracowane w dniu 27 grudnia 2018 roku i dotyczyło wniosków po kontroli finansowej przeprowadzonej w dniach 13 grudnia 2018 roku i 17 grudnia 2018 roku. W czasie tej kontroli potwierdzono zarzut niezgodności daty sporządzenia umowy z firmą (...) wody (...) z datą rozpoczęcia prac remontowych. Kontrola potwierdziła też zarzut zawarcia dwóch aneksów przedłużających termin zakończenia robót z firmą (...) (pierwszy aneks z dnia 10 września 2018 roku przesuwający termin zakończenia robót na dzień 20 września 2018 roku, drugi aneks z dnia 21 września 2018 roku przesuwający termin zakończenia robót na dzień 19 października 2018 roku), pomimo wyraźnego zapisu z umowy z tą firmą, a konkretnie z jej §3 ust. 3, zgodnie z którym termin zakończenia robót nie może ulec zmianie nawet w przypadku ewentualnego wykonania robót dodatkowych lub zamiennych mogących mieć wpływ na pierwotnie uzgodniony termin wykonania umowy. Pierwotny termin wykonania umowy został też określony na dzień 7 września 2018 roku. Ponadto kontrola finansowa stwierdziła nieterminowe wpłaty od osoby wynajmującej salę w Miejskim Ośrodku (...) w K., a także od osoby dzierżawiącej teren oraz wskazała, że wynagrodzenie dla osób prowadzących zajęcia w Miejskim Ośrodku (...) powinno być obliczane od wpłat dokonanych przez uczestników.

(dowód: sprawozdanie z uproszczonego postępowania kontrolnego z 21.12.2018r. – k. 69 – 76, sprawozdanie z uproszczonego postępowania kontrolnego z 27.12.2018r. – k. 77 – 85, umowa z firmą (...) – k. 86 – 89, aneksy – k. 91 – 92)

W związku z obiema przeprowadzonymi kontrolami burmistrz Miasta K. wezwał powódkę do złożenia wyjaśnień pismami z dnia 21 grudnia 2018 roku i z dnia 27 grudnia 2018 roku.

W odpowiedzi na wyniki kontroli przeprowadzonej w dniach 13-14 grudnia 2018 roku powódka wskazała, że nie doszło do nieuzasadnionego dzielenia zamówienia publicznego, bowiem wykonanie części usług remontowych było spowodowane nieprzewidzianym zdarzeniem losowym – zalaniem wodą pomieszczeń. Odnośnie błędnej daty zawarcia umowy z firmą (...) wody (...) powódka wskazała, że był to błąd pisarski – wpisano omyłkowo złą datę. Z kolei co do umowy z firmą (...) powódka podniosła, że przesuwanie dwukrotnymi aneksami terminu zakończenia robót było spowodowane nieprzewidzianymi okolicznościami po stronie wykonawcy, a także prośbą samego Miejskiego Ośrodka (...) w związku z godzinami prowadzonych zajęć. Powódka podniosła, że aneksy były podpisane za zgodną wolą obu stron umowy.

Z kolei w odpowiedzi na wyniki kontroli finansowej przeprowadzonej w dniach 13 i 17 grudnia 2018 roku powódka powtórzyła wyjaśnienia co do błędnej daty w umowie z firmą (...) wody (...) oraz co do dwóch aneksów przedłużających datę zakończenia robót w umowie z firmą (...). Nadto powódka wyjaśniła nieterminowe wpłaty od osoby wynajmującej pomieszczenie i od osoby dzierżawiącej teren, podnosząc, że upominała te osoby co do terminowych płatności. Co do wyliczenia wynagrodzenia dla osób prowadzących zajęcia powódka wskazała, że od 2 stycznia 2019 roku wprowadziła stosowne zapisy do umów dla wszystkich instruktorów, zastrzegając jednocześnie, że w rzeczywistości płatności dla instruktorów były dokonywane właśnie na podstawie wpłaconych przez uczestników środków.

Powódka po przesłaniu burmistrzowi swoich wyjaśnień do obu kontroli nie uzyskała odpowiedzi ze strony burmistrza.

(dowód: pismo z dnia 21.12.2018r. – k. 217, pismo z dnia 27.12.2018r. – k. 218, wyjaśnienia powódki z dnia 04.01.2019r. – k. 219 – 223, wniosek z dnia 03.09.2018r. – k. 227, pismo z dnia 12.09.2018r. – k. 228, wyjaśnienia powódki z dnia 09.01.2019r.- k. 229 – 231, zeznania powódki A. N. – protokół rozprawy z dnia 31.05.2022r. od 00:04:55 do 00:10:45)

W Miejskim Ośrodku (...) w K. nie działają związki zawodowe.

(dowód: oświadczenie – k. 96)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o wskazane wyżej dowody z dokumentów, których wiarygodność nie została skutecznie zakwestionowana przez strony w toku postępowania. Sąd oparł się także na zeznaniach powódki, nie dając im wiary jedynie w zakresie, w jakim twierdziła ona, że na dokumencie odwołania jej ze stanowiska, jak i na dokumencie zawierającym przyczyny tego odwołania brak było podpisu burmistrza, bowiem w aktach sprawy znajdują się oba te dokumenty na k. 171 – 172 akt sprawy, podpisane zarówno przez burmistrza, jak i przez samą powódkę. W pozostałym zakresie Sąd uznał zeznania powódki za wiarygodne, znajdują one bowiem potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym.

Sąd zważył, co następuje:

Przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie jest roszczenie powódki o odszkodowanie za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę. Powódkę z pozwanym łączył stosunek pracy na podstawie mianowania, o którym mowa w art. 68 i nast. KP, a nie na podstawie umowy o pracę. Zgodnie zaś z art. 69 pkt 1 KP jeżeli przepisy niniejszego oddziału nie stanowią inaczej, do stosunku pracy na podstawie powołania stosuje się przepisy dotyczące umowy o pracę na czas nieokreślony, z wyłączeniem przepisów regulujących tryb postępowania przy rozwiązywaniu umów o pracę. Regulacje dotyczące rozwiązywania stosunku pracy na podstawie mianowania zostały umieszczone w art. 70 KP. Zgodnie z art. 70 § 1 KP pracownik zatrudniony na podstawie powołania może być w każdym czasie - niezwłocznie lub w określonym terminie - odwołany ze stanowiska przez organ, który go powołał. Dotyczy to również pracownika, który na podstawie przepisów szczególnych został powołany na stanowisko na czas określony. Zgodnie z art. 70 § 1 ¹ KP odwołanie powinno być dokonane na piśmie. W niniejszej sprawie powódce zostało wręczone zarówno odwołanie, zawarte w zarządzeniu burmistrza nr (...), jak i dokument zawierający szerokie wyjaśnienie przyczyn odwołania. Oba dokumenty zostały sporządzone na piśmie. Powódka argumentowała, że pismo z dnia 15 stycznia 2019 roku nie było podpisane przez burmistrza, nie mniej jednak w aktach sprawy na k. 171 znajduje się jego egzemplarz, który jest przez burmistrza, jak i przez powódkę, podpisany własnoręcznie, oświadczenie więc zostało sporządzone na piśmie i przedstawione powódce. Na k. 172 akt sprawy znajduje się z kolei podpisane przez obie strony zarządzenie nr (...). Oświadczenie o odwołaniu powódki z zajmowanego stanowiska na podstawie mianowania zostało więc sporządzone na piśmie.

Zgodnie z art. 70 § 1 ² Kp stosunek pracy z pracownikiem odwołanym ze stanowiska rozwiązuje się na zasadach określonych w przepisach niniejszego oddziału, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.

W tym miejscu należy przywołać pogląd prawny wyrażony w orzecznictwie SN. w wyroku z dnia 23 lipca 2009 roku, sygn. akt II PK 30/09, SN podkreślił, że przepisy kodeksu pracy rozróżniają odwołanie równoznaczne z wypowiedzeniem (art. 70 § 2 KP) od odwołania równoznacznego z rozwiązaniem umowy bez wypowiedzenia (art. 70 § 3 KP). W drugim przypadku odwołanie powinno wskazywać przyczynę rozwiązania stosunku pracy (tak Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 10 września 2004 r., I PK 704/03, OSNP 2005/9128). Natomiast w przypadku odwołania równoznacznego z wypowiedzeniem umowy o pracę pracodawca nie musi wskazywać przyczyny rozwiązania stosunku pracy.

W niniejszej sprawie powódka została odwołana w trybie równoznacznym z wypowiedzeniem umowy o pracę, o czym świadczy treść wręczonego jej dnia 15 stycznia 2019 roku pisma, w którym pracodawca wskazał, że obowiązuje ją trzymiesięczny okres wypowiedzenia, który zakończy swój bieg z dniem 30 kwietnia 2019 roku. Wobec tego, zgodnie z powyższym poglądem, pracodawca nie musiał podawać jakiejkolwiek przyczyny odwołania powódki ze stanowiska. Tym samym Sąd nie ma w takiej sytuacji kompetencji do badania tych przyczyn, a z faktu braku ich podania, czy podania przyczyn nieprawdziwych nie można wysuwać roszczeń odszkodowawczych, brak bowiem wymogu podawania przyczyny odwołania. Jak wskazał SA w Białymstoku w wyroku z dnia 8 lipca 2020 roku, sygn. akt I ACa 409/19, zgodnie z art. 70 § 1 KP pracownik zatrudniony na podstawie powołania może być w każdym czasie - niezwłocznie lub w określonym terminie - odwołany ze stanowiska przez organ, który go powołał. Dotyczy to również pracownika, który na podstawie przepisów szczególnych został powołany na stanowisko na czas określony. W regulacji prawnej stosunku pracy na podstawie powołania istnieje zasada, iż może on być rozwiązany w każdej chwili w wyniku odwołania, które przy tym nie jest poddane rygorom w zakresie uzasadnienia. Również SN w wyroku z dnia 27 kwietnia 2010 roku, sygn. akt II PK 314/09, wskazał, że odwołanie pracownika ze stanowiska musi być dokonane w formie pisemnej, lecz nie musi zawierać przyczyny odwołania (art. 70 § 1 ¹ KP). Pracownik zatrudniony na podstawie powołania nie może kwestionować skutecznie odwołania równoznacznego z wypowiedzeniem umowy o pracę ze względu na brak uzasadnionej przyczyny. Wobec powyższego w niniejszej sprawie pozwany nie musiał podawać żadnej przyczyny uzasadniającej odwołanie powódki ze stanowiska. Sąd nie badał więc zasadności i prawdziwości przyczyn podanych w piśmie z dnia 15 stycznia 2019 roku, uznając jednocześnie odwołanie za zgodne z prawem. Tym samym brak jest spełnienia przesłanki dla zasądzenia odszkodowania na rzecz powódki. Powództwo podlega więc oddaleniu w całości.

Powódka w toku postępowania argumentowała również, że pozwany nie przeprowadził wymaganych prawem konsultacji ze związkami zawodowymi. Sąd miał na uwadze, że zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej dyrektora instytucji kultury powołuje organizator na czas określony, z zastrzeżeniem ust. 3, po zasięgnięciu opinii związków zawodowych działających w tej instytucji kultury oraz stowarzyszeń zawodowych i twórczych właściwych ze względu na rodzaj działalności prowadzonej przez instytucję. Odwołanie dyrektora następuje w tym samym trybie. Zasięganie opinii związków zawodowych oraz stowarzyszeń zawodowych i twórczych nie jest konieczne w przypadku wyłonienia kandydata na dyrektora w drodze konkursu, o którym mowa w art. 16. Z powyższej regulacji wynika więc, że pracodawca nie ma obowiązku zasięgania opinii organizacji związkowych, czy stowarzyszeń zawodowych i twórczych, gdy dyrektor został wyłoniony w drodze konkursu. Jak zaś wynika z ustaleń Sądu w niniejszej sprawie powódka została mianowana na stanowisko dyrektora Miejskiego Ośrodka (...) w K. po przeprowadzeniu konkursu na to stanowisko. Wobec tego w przypadku odwołania jej ze stanowiska pracodawca nie miał obowiązku przeprowadzenia konsultacji. Zarzut powódki w tym przedmiocie jest więc nietrafny.

Mając na uwadze powyższe, Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.

W kwestii kosztów postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 98 KPC oraz §9 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz. U. z 2015r., poz. 1800, ze zm.), zasądzając na rzecz pozwanego od powódki kwotę 2.700,00 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

ZARZĄDZENIE

(...)