Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Warszawy-Pragi Południe w Warszawie

UZASADNIENIE

Powód A. W. wniósł przeciwko (...) S.A. sp. k. z siedzibą w W. o zapłatę kwoty 453,24 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz zasądzenie od pozwanego kosztów postępowania według norm przepisanych, w tym kosztów zastępstwa procesowego oraz 17 zł tytułem opłaty skarbowej od udzielonego pełnomocnictwa.

W uzasadnieniu żądania wskazał, że zakupił od pozwanego zestaw kuchenny o łącznej cenie 1923,24 zł, a dochodzona kwota stanowi nadpłatę, którą pozwany zobowiązał się zwrócić powodowi (pozew, k. 2-5).

W odpowiedzi na pozew pozwany podniósł zarzut braku legitymacji procesowej biernej, wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powoda kosztów postępowania sądowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego oraz kosztów opłaty skarbowej według norm przepisanych. Pełnomocnik pozwanego podniósł, iż powód nabył od pozwanego zestaw kuchenny, a koszty te pokrył ze środków pochodzących z umowy o kredyt. Wskazał jednocześnie, iż pozwany zobowiązał się do spłaty kwoty 1964,16 zł, która obejmowała również opłatę naliczaną przez (...) Bank S.A. (odpowiedź na pozew, k. 25-28).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód A. W. zawarł z (...) S.A. sp. k. z siedzibą w W. umowę kupna – sprzedaży nr (...) zestawu P. w łącznej kwocie 1470 zł. Jako sposób zapłaty za nabywany towar wskazano 48 rat, w wysokości 40,92 zł każda z rat i terminem płatności pierwszej raty do dnia 8 sierpnia 2015 r. W pkt 8 „warunków sprzedaży P. Polska” wskazano, że w przypadku zawarcia umowy o kredyt kupujący powinien dokonywać wpłat na zasadach uzgodnionych z kredytodawcą.

(dowód: umowa nr (...), k. 12-12v.).

W dniu 21 sierpnia 2015 r. powód zapłacił na rzecz (...) Bank S.A. z siedzibą w W. kwotę 1923,24 zł. Wpłata została dokonana ze wskazaniem tytułu „rata kredytu (...)”

(dowód: potwierdzenie przyjęcia wpłat, k. 13).

Do dnia zamknięcia rozprawy pozwany nie zapłacił powodowi należności dochodzonej pozwem.

(okoliczność bezsporna).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie przedłożonych do akt sprawy dokumentów, ich odpisów lub kserokopii, poświadczonych za zgodność z oryginałem przez profesjonalnego pełnomocnika. W szczególności to strona powodowa sama przedstawiła „potwierdzenie przyjęcia wpłat” z którego wynikało że płatność 1923,24 zł została dokonana na rzecz (...) Bank S.A. w W. a nie pozwanego. Co więcej jako tytuł płatności wskazano spłatę konkretnie oznaczonego kredytu. W konsekwencji twierdzenia strony powodowej (k.43-44) o braku kredytu w tym banku stały w jaskrawej sprzeczności z dokonaną przez A. W. wpłatą, potwierdzoną dokumentem wystawionym na jego zlecenie przez operatora płatności. Sąd oparł zatem ustalenia na złożonym dokumencie, a nie na twierdzeniach w sposób ewidentny nieprawdziwych i zgłoszonych wyłącznie na potrzebny sprawy.

Oddaleniu podlegał wadliwie sformułowany wniosek o zażądanie informacji z banku. Są to dane objęte tajemnicą bankową, zaś niniejsze postępowanie nie znajduje się w zakresie objętym dyspozycją art. 105 prawa bankowego. Właściwą drogą byłoby albo wnioskowanie o zobowiązanie powoda do przedstawienia stosownych dokumentów (a ich niedostarczenie obwarowane byłoby dyspozycją art. 233 kpc), albo złożenie przez powoda w banku w trybie art. 104 ust. 3 prawa bankowego pisemnego lub elektronicznego upoważnienia do udzielenia przez bank żądanych informacji. W sytuacji gdy obie strony postępowania reprezentowane były przez zawodowych pełnomocników, ogólne zasady kontradyktoryjnego procesu, wykluczały ingerencję Sądu w treść wniosków dowodowych lub przeprowadzenie dowodu z urzędu.

Oddalono również wniosek o dowód z przesłuchania stron, ponieważ nie występowały przesłanki jego przeprowadzenia określone w art. 299 kpc.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 410 § 1 i 2 kc przepisy o zwrocie bezpodstawnego wzbogacenia podlegają zastosowaniu również wobec świadczenia nienależnego. Świadczenie jest nienależne, jeżeli ten, kto je spełnił, nie był w ogóle zobowiązany lub nie był zobowiązany względem osoby, której świadczył, albo jeżeli podstawa świadczenia odpadła lub zamierzony cel świadczenia nie został osiągnięty, albo jeżeli czynność prawna zobowiązująca do świadczenia była nieważna i nie stała się ważna po spełnieniu świadczenia.

Powództwo podlegało oddaleniu. Powód nie wykazał, że dokonał jakiejkolwiek wpłaty na rzecz pozwanego. W konsekwencji nie sposób było uznać, że miała miejsce nadpłata, jako świadczenie nienależne. Złożone potwierdzenie przyjęcia wpłat bezpośrednio wskazywało, że płatność 1923,24 zł została dokonana przez A. W. na rzecz (...) Bank S.A. tytułem spłaty kredytu.

Ogólna istota sprzedaży kredytowanej polega na tym, że bank udzielający kredytu przekazuje sprzedawcy cenę sprzedaży, kupujący zaś zaciąga zobowiązanie spłaty na rzecz banku udzielonego kredytu, w terminie i na warunkach określonych w oddzielnej umowie kredytowej.

W tym stanie rzeczy nie można uznać, że (...) S.A. sp. k. otrzymało od powoda świadczenie nienależne w rozumieniu art. 410 § 2 kc. Ewentualne roszczenia, o ile znajdują oparcie w umowie kredytu, powinny być kierowane do banku.

Mając na uwadze powyższe okoliczności orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 410 § 1 kc.

O kosztach procesu rozstrzygnięto w oparciu o zasadę odpowiedzialności za wynik postępowania przewidzianą w art. 98 kpc. Powód jako przegrywający sprawę winien zwrócić pozwanemu koszty zastępstwa procesowego według stawki minimalnej oraz 17 zł tytułem zwrotu uiszczonej przez pozwanego opłaty skarbowej od złożonego pełnomocnictwa.