Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Warszawy-Pragi Południe w Warszawie

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 1 czerwca 2016 r. (...) Bank (...) S.A. z siedzibą we W. wniósł o zasądzenie od P. S. kwoty 12.023,40 zł wraz odsetkami umownymi od kwoty 10.990,28 zł w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP liczonymi od dnia 25 maja 2017 r. do dnia zapłaty oraz o zasądzenie kosztów sądowych. Powód wniósł ponadto o zasądzenie na jego rzecz od pozwanego kosztów postępowania (pozew k.1-3).

W dniu 6 czerwca 2017 r. Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym uwzględniający żądanie pozwu w całości ( nakaz zapłaty k. 4).

W sprzeciwie od nakazu zapłaty z dnia 23 czerwca 2017 r. pozwany zaskarżył nakaz zapłaty w całości podnosząc, iż spełnił roszczenie pieniężne wobec powoda. (sprzeciw k. 5v).

Postanowieniem z dnia 3 lipca 2017r. referendarz sądowy wydał postanowienie o przekazaniu sprawy do tut. Sądu jako Sądu właściwości ogólnej pozwanego (postanowienie k.7v.)

W dalszej części postępowania strony podtrzymały swoje dotychczasowe stanowiska w sprawie, które nie uległy zmianie do dnia zamknięcia rozprawy i wydania merytorycznego rozstrzygnięcia.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 29 stycznia 2015 r. pomiędzy (...) Bank (...) S.A. z siedzibą we W.) jako Bankiem, a pozwanym P. S. zwanym dalej pożyczkobiorcą została zawarta umowa pożyczki gotówkowej nr (...). Na podstawie umowy Bank udzielił pozwanemu na okres od 29 stycznia 2015 r. do 5 lutego 2021 r. pożyczkę w kwocie 10.000 zł plus 60 zł z tytułu ubezpieczenia Assistance. Kwota naliczonych odsetek umownych od udzielonej pożyczki wyniosła 3.244,53 zł. Prowizja od udzielenia pożyczki wynosiła 800 zł. Oprocentowanie pożyczki wynosiło 5,90 % w stosunku rocznym i było stałe w okresie obowiązywania umowy. Całkowitą kwotę do zapłaty przez pożyczkobiorcę ustalono, na dzień zawarcia umowy, na kwotę 20.213,28 zł. Pożyczkę pozwany zobowiązał się spłacić w 72 ratach miesięcznych płatnych do 5 dnia każdego kolejnego miesiąca począwszy od 5 marca 2015r., w kwotach po 280,74 zł. Za okres opóźnienia w spłacie rat lub jej części Bank nalicza odsetki od zadłużenia przeterminowanego (odsetki karne). Stopa odsetek karnych jest zmienna i na dzień zawarcia umowy wynosi 12 %, co odpowiadana czterokrotności aktualnej na dany dzień wysokości stopy kredytu lombardowego NBP. Zmiana stopy odsetek karnych następować miała w razie zmiany stopy kredytu lombardowego NBP, proporcjonalnie do tej zmiany. W przypadku opóźnienia w spłacie pożyczki Bank podejmuje czynności mające na celu spłatę zaległych należności, przy czym na dzień zawarcia umowy Bank stosuje podstawę ustalania wysokości kosztów sądowych i komorniczych zgodnie z „Tabelą opłat i prowizji dla czynności związanych z obsługą pożyczek gotówkowych udzielanych przez (...) Bank (...) S.A. stanowiącą załącznik nr 1, będącą integralną częścią umowy. W razie opóźnienia pożyczkobiorcy w zapłacie dwóch pełnych rat Bank miał prawo wypowiedzieć umowę z zachowaniem 30 dniowego terminu wypowiedzenia po uprzednim wezwaniu pożyczkobiorcy listem zwykłym do zapłaty zaległych rat w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania. W § 2 uregulowano umowę o przyznanie limitu kredytowego, która miała wejść w życie pod warunkiem, iż Bank zawiadomi pożyczkobiorcę w ciągu 6 lat od daty zawarcia umowy limitu o możliwości korzystania z limitu, zawiadomieni było uzależnione m.in. od tego czy pożyczkobiorcą utrzymuje zdolność kredytową. Pożyczkobiorca mógł skorzystać z limitu kredytowego poprzez złożenie dyspozycji wypłaty transzy zgodnie z zasadami określonymi w umowie limitu. (umowa pożyczki gotówkowej nr (...) k.23-25., oświadczenie pożyczkobiorcy k. 26v., harmonogram spłat k. 27).

Zgodnie z tabelą opłat i prowizji dla czynności związanych z obsługą pożyczek gotówkowych udzielonych przez (...) Bank (...) S.A. za korespondencję w postaci monitów wezwań do zapłaty, próśb o dopłatę w formie wysyłki listem zwykłym wynosi 15 zł, a w formie wysyłki listem poleconym wynosi 20 zł. Z kolei za telefoniczne upomnienia posiadacza opłata wynosi 15 zł (tabela opłat i prowizji k.26).

W okresie od 8 lutego 2016 r. do 4 marca 2015 r. pozwany uiścił na rzecz powoda łączną kwotę 3368, 88 zł (zestawienie wpłat dokonanych na rachunek kredytu/pożyczki k. 28).

Pismem z dnia 28 lutego 2017 r. doręczonym pozwanemu w dniu 13 marca 2017 r. powód wypowiedział pozwanemu z zachowaniem 30 – dniowego terminu wypowiedzenia umowę pożyczki nr (...) z dnia 29 stycznia 2015 r. Powód wskazał, że należność banku na dzień 28 lutego 2017 r. wynosi łącznie 11.795,93 zł (z tytułu kapitały -10.990,28 zł, z tytułu odsetek od kapitału –640,65,58 zł, z tytułu kosztów, opłat i prowizji – 165 zł (wypowiedzenie z potwierdzeniem odbioru k. 29-29v.).

W dniu 24 maja 2017 r. powód wystawił wyciąg z ksiąg banku zgodnie, z którym zadłużenie pozwanego wynosiło łącznie 12.023,40 zł w tym: należność główna – 10.990,28 zł, odsetki za okres od dnia 29 stycznia 2015 r. do dnia 24 maja 2017 r. –848,12 zł, koszty, opłaty i prowizje –185 zł, dalsze odsetki, które obciążają dłużnika. W wyciągu wskazano, że od kwoty 10.990,28 zł od dnia następnego po dniu wystawienia wyciągu obciążają pozwanego dalsze odsetki obliczone według stałej stopy procentowej wynoszącej na dzień wystawienia wyciągu 10 % w stosunku rocznym. W wyciągu zamieszczone szczegółowe wyliczenie odsetek za okres od dnia 29 stycznia 2015 r. do dnia 24 maja 2017 r. Odsetki umowne naliczone od kwoty kapitału wyniosły za wskazany okres łącznie 2.218,64 zł, a odsetki karne 848,12 zł (wyciąg z ksiąg banku k. 21-22v.).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów załączonych do pozwu, które nie były kwestionowane przez strony, a zarazem Sąd nie znalazł podstaw do ich podważenia.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do art. 720 § 1 k.c. przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własności biorącego określoną ilość pieniędzy (albo rzeczy oznaczonych co do gatunku), a biorący zobowiązuje się zwrócić tą samą ilość pieniędzy (albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości).

W myśl art. 353 §1 k.c. strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego.

Strony postępowania w umowie pożyczki oraz umowie o przyznanie limitu kredytowego i wydanie karty określiły zasady udzielania pożyczki, oprocentowanie pożyczki, w tym oprocentowania karnego oraz zasady wypowiadania umowy. Powód przedstawił Sądowi wyciąg z ksiąg Banku, z którego wynikało, iż na dzień jego sporządzenia, tj. 24 maja 2017 r. należność główna wynikająca z łączącej strony umowy pożyczki wynosi 10.990,28 zł, odsetki za okres od dnia 29 stycznia 2015 r. do dnia 24 maja 2017 r. –848,12 zł, a koszty, opłaty i prowizje –185 zł.

Na podstawie przedłożonych przez stronę powodową dokumentów, które nie zostały obalone przeciwdowodami strony pozwanej, Sąd ustalił, iż zadłużenie z tytułu powyższej umowy pożyczki i umowy o przyznanie limitu kredytowego w dniu wniesienia pozwu wynosiło 12.023,40 zł, dlatego też Sąd zasądził w punkcie I wyroku kwotę w takiej właśnie wysokości na rzecz powoda od pozwanego.

W niniejszej sprawie bezsporne było, że pozwanego łączyła z (...) Bank (...) S.A. z siedzibą we W. umowa pożyczki gotówkowej nr (...) zawarta w dniu 29 stycznia 2015 r. Pozwany kwestionował podstawy zadłużenia wynikającego ze wskazanego tytułu, twierdząc, że uiścił już całą kwotę pieniężną dochodzoną pozwem, a wynikającą z zadłużenia wobec Banku. Wskazać jednak należy, że pozwany oprócz swych twierdzeń wskazywanych w kolejnych swych pismach procesowych nie załączył żadnego dowodu na poparcie swych twierdzeń. W szczególności zaś, nie załączył potwierdzeń przelewów, czy też dowodów wpłaty na konto powoda świadczących o spełnieniu świadczenia pieniężnego w całości. Taki obowiązek ciążył na pozwanym wynikający z art. 6 k.c. oraz 232 k.p.c., zgodnie z którymi ten podmiot, który przytacza konkretne okoliczności domagając się wywołania określonych skutków prawnych, obowiązany jest te okoliczności udowodnić stosownymi dowodami. Raz jeszcze podnieść należy, że strona pozwana nie załączyła do akt sprawy, ani nie wnosiła o dopuszczenie jako dowód w sprawie żadnych dokumentów, czy też nie wnosiła o przesłuchanie żadnych świadków, nie złożyła wyjaśnień w trybie informacyjnego przesłuchania stron, sama też nie pojawiła się na rozprawie poprzedzającej wydanie wyroku. Mając to na względzie, uznać należało, że strona pozwana nie uczyniła zadość swemu obowiązkowi wynikającemu z przywołanych wyżej przepisów prawa, zatem Sąd uznał za prawdziwe udowodnione twierdzenia strony powodowej o istnieniu roszczenia, jak też i jego wysokości, przyjmując zarazem twierdzenia pozwanego za niewskazane.

W odniesieniu do dochodzonych przez powoda kosztów i opłat należy wskazać, że strony w umowie przewidziały możliwość naliczania powyższych opłat. W umowie zawarte została odesłanie do tabeli opłat i prowizji dla czynności związanych z obsługą pożyczek gotówkowych udzielonych przez (...) Bank (...) S.A. stanowiącej integralną część łączącej strony umowy. Zgodnie z tą tabelą opłata za korespondencję w postaci monitów wezwań do zapłaty, próśb o dopłatę w formie wysyłki listem zwykłym wynosiła 15 zł, a w formie wysyłki listem poleconym wynosiła 20 zł. Z kolei za telefoniczne upomnienia posiadacza opłata wynosi 15 zł.

Zgodnie z treścią art. 481 § 1 i 2 k.c. jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. W przypadku, gdy wierzytelność jest oprocentowana według wyższej stopy, niż ustawowa, wierzyciel może dochodzić odsetek za opóźnienie według tej wyższej stopy.

Z łączącej strony umowy pożyczki i umowy o przyznanie limitu kredytowego i przyznanie karty kredytowej wynika, że za okres opóźnienia w spłacie raty lub jej części Bank nalicza odsetki od zadłużenia przeterminowanego według stopu równej 4- krotności stopy kredytu lombardowego. Zatem strony w umowie przewidziały możliwość naliczenia odsetek umownych wynoszących czterokrotność stopy lombardowej NBP. Zasadność roszczenia o odsetki nie jest przy tym uzależniona od istnienia przesłanki winy po stronie zobowiązanego.

Wobec powyższego Sąd uwzględnił powództwo w całości zakresie roszczenia powoda, o czym orzeczono jak w pkt I wyroku.

O kosztach postępowania Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. obciążając pozwanego kosztami postępowania poniesionymi przez powoda. Na zasądzone koszty postępowania złożyła się opłata od pozwu w kwocie 602 zł, opłata od pełnomocnictw w kwocie 17 zł, opłata notarialna w kwocie 4,69 zł, a także pozostałe koszty postępowania.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd orzekł, jak w sentencji wyroku.

ZARZĄDZENIE

1) (...)

2)(...)