Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Warszawy-Pragi Południe w Warszawie

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 30 czerwca 2014 r., wniesionym w elektronicznym postępowaniu upominawczym, (...) Bank (...) S.A. z siedzibą we W. wniósł przeciwko S. Z. o zapłatę kwoty 3.773,67 zł wraz z umownymi odsetkami w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP od kwoty 3.049,51 zł od dnia 6 czerwca 2014 r. do dnia zapłaty. Ponadto powód wniósł o zasądzenie zwrotu kosztów procesu.

W uzasadnieniu żądania podał, iż dochodzona należność wynika z udzielonego pozwanemu kredytu w wysokości 3000 zł. Pozwany był zobowiązany do spłaty kredytu zgodnie z comiesięcznymi wyciągami generowanymi do niego na podstawie umowy. Powód wskazał, iż pozwany nie uregulował zadłużenia (k. 3-4).

Nakazem zapłaty z dnia 7 lipca 2014 r. Referendarz Sądowy Sądu Rejonowego Lublin-Zachód w Lublinie VI Wydział Cywilny uwzględnił roszczenie powoda w całości (k. 7).

Postanowieniem z dnia 19 listopada 2014 r. Referendarz Sądowy uchylił powyższy nakaz zapłaty w całości i przekazał rozpoznanie sprawy do tut. Sądu (k. 13).

Postanowieniem z dnia 29 kwietnia 2016 r. Sąd ustanowił kuratora dla nieznanego z miejsca pobytu pozwanego S. Z. (k. 51).

W odpowiedzi na pozew kurator wniósł o oddalenie powództwa w całości i nie obciążanie kosztami procesu (k. 69-71).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 17 sierpnia 2013 r. pozwany S. Z. zawarł z (...) Bank (...) S.A. umowę o kartę kredytową M. (...)MasterCard nr (...), na mocy której Bank przyznał pozwanemu limit kredytowy do kwoty 3.000,00 zł oraz wydał kartę kredytowa M. (...)MasterCard. Strony umówiły się, że spłata wykorzystanego limitu kredytowego będzie następować w okresach miesięcznych poprzez dokonywanie przez pozwanego wpłat na rachunek kart wskazany w umowie, których wysokość oraz termin będą określone w wyciągu z rachunku karty generowanym każdego 11 dnia miesiąca i wysyłanym w terminie do pięciu dni roboczych od daty jego wygenerowania pocztą elektroniczną na zadeklarowany przez pozwanego adres e-mail: sylwekzduniak@o2.pl(§4).

W myśl § 6 pkt 1 ppkt c i d regulaminu przyznawania korzystania z limitu kredytowego i kart kredytowych (...)Standard, Silver Gold, Bank może wypowiedzieć umowę w przypadku braku wymaganej spłaty minimalnej przez okres 2 m-cy po uprzednim wezwaniu posiadacza rachunku karty w trybie określonym w umowie do zapłaty zaległych spłat minimalnych lub ich części w terminie nie krótszym niż 7 dni od otrzymania wezwania pod rygorem wypowiedzenia umowy oraz w przypadku braku spłaty kwoty przekroczenia limitu, o którym mowa w rozdz. III. 1 § 2 w terminie spłaty wymaganej spłaty minimalnej wskazanym na wyciągu.

(dowód: umowa, k. 29-31v., regulamin, k. 35-37).

W związku z brakiem wymaganej spłaty minimalnej przez okres co najmniej 2 m-cy pismem zredagowanym w dniu 20 stycznia 2014 r. powód wypowiedział pozwanemu umowę o przyznanie limitu kredytowego i wydanie karty kredytowej MC M.nr 1039930010030275 z dnia 17 sierpnia 2013 r. z 61-dniowym okresem wypowiedzenia. Jednocześnie powód poinformował pozwanego, iż po upływie okresu wypowiedzenia cała należność z tytułu udzielonego kredytu staje się wymagalna i będą od niego naliczane odsetki karne wg. oprocentowania dla należności przeterminowanych, które na dzień niniejszego pisma wynoszą 16,00% w stosunku rocznym.

(dowód: wypowiedzenie, k. 39).

W dniu 5 czerwca 2014 r. powód wystawił wyciąg z ksiąg banku, w którym określił wysokość zobowiązania dłużnika na kwotę 3.773,67 zł oraz dalsze odsetki obciążające dłużnika od dnia następnego po dniu wystawienia bankowego tytułu egzekucyjnego do dnia zapłaty, obliczone od kwoty 3.049,51 zł.

(dowód wyciąg z ksiąg banku, k. 38).

Do dnia zamknięcia rozprawy pozwany nie zapłacił powodowi należności dochodzonej pozwem.

(okoliczność bezsporna).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie w/w dokumentów, ich odpisów lub kserokopii, których wiarygodności żadna ze stron postępowania nie kwestionowała. Również Sąd nie miał podstaw do ich negowania.

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

W ocenie Sądu powództwo jako zasadne zasługiwało na uwzględnienie w całości.

W niniejszej sprawie powód przedstawił dowody na poparcie swych twierdzeń, z drugiej zaś pozwany przedstawionych dowodów nie zakwestionował.

Nie budziło wątpliwości Sądu, iż strony były związane umową o kartę kredytową M.MasterCard nr (...). Pozwany otrzymał od powoda kartę kredytową przy pomocy której dokonywał płatności (k. 33-34). Ponadto z pozostałego materiału dowodowego wynika wysokość dochodzonego roszczenia oraz odsetki umowne. Przedstawiony przez powoda dowód w postaci wyciągu z ksiąg banku został sporządzony zgodnie z wymogami przepisu art. 95 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 roku Prawo bankowe – podpisany przez osoby upoważnione do składania oświadczeń w zakresie praw i obowiązków majątkowych banku. Nie stanowi on wprawdzie dokumentu urzędowego (w sporze z konsumentem) ale jest dokumentem prywatnym, którego wiarygodności pozwany nie zakwestionował i w ocenie Sadu może stanowić i stanowi – obok innych przedstawionych dokumentów – dowód na okoliczność wysokości zobowiązania pozwanego, faktu jego wymagalności oraz daty wymagalności roszczenia odsetkowego.

Należy zauważyć, iż stosownie do treści art. 359 § 2 ¹ i § 2 ² k.c. maksymalna wysokość odsetek wynikających z czynności prawnej nie może w stosunku rocznym przekraczać czterokrotności stopy kredytu lombardowego Narodowego Banku Polskiego (odsetki maksymalne). Jeżeli wysokość odsetek wynikających z czynności prawnej przekracza wysokość odsetek maksymalnych, należą się odsetki maksymalne. Niewątpliwie pozwany nie dokonał zapłaty wymagalnych należności w określonym w umowie terminie, dlatego też zasadnym było dochodzenie przez powoda odsetek umownych za opóźnienie w spełnieniu przez niego świadczenia, które nie przekraczają odsetek maksymalnych.

Mając na uwadze powyższe rozważania, Sąd uznał zasadność powództwa, opierając swoje rozstrzygnięcie na zawartej przez strony umowie, stanowiącej źródło zobowiązania pozwanego.

O kosztach Sąd orzekł w punkcie II wyroku, na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. zgodnie z zasadą odpowiedzialności za wynik procesu i zasądził od pozwanego na rzecz powoda, który wygrał proces w całości, kwotę 445 zł, na którą złożyły się: opłata sądowa od pozwu, opłata skarbowa od pełnomocnictwa, koszty netto sporządzenia aktów notarialnych załączonych do sprawy, albowiem Bank nie udowodnił, iż nie ma możliwości odliczenia uiszczonego podatku VAT oraz kwota 300 zł tytułem zaliczki na poczet wynagrodzenia kuratora.

W pkt III sentencji wyroku Sąd przyznał wynagrodzenie kuratorowi w wysokości 300,00 zł. Niniejsza kwota została przyznana stosownie do wartości przedmiotu sporu oraz nakładu pracy poniesionego w związku z pełnieniem tej funkcji w niniejszej sprawie.

Mając powyższe na uwadze, Sąd orzekł jak w sentencji.