Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Warszawy-Pragi Południe w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 kwietnia 2018 r

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi Południe w Warszawie

Wydział VI Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSR Małgorzata Kryńska - Mozolewska

ławnicy: Marek Kośny, Agnieszka Olga Mika

Protokolant : Marzena Szablewska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 kwietnia 2018 roku w Warszawie

sprawy z powództwa: M. K. (1)

przeciwko: (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością spółce komandytowej z siedzibą w W.

o odszkodowanie, wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych, diety

1. oddala powództwo;

2. zasądza od powoda M. K. (1) na rzecz pozwanego (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółce komandytowej z siedzibą w W. kwotę 1.860,00 złotych (jeden tysiąc osiemset sześćdziesiąt złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

3. poniesione wydatki w sprawie przejmuje na rachunek Skarbu Państwa.

Marek Kośny, SSR Małgorzata Kryńska - Mozolewska, Agnieszka Olga Mika

Sygn. akt VI P 96/15

UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 6 marca 2015 r powód M. K. (1) żądał od pozwanej (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością spółki komandytowej z siedzibą w W. odszkodowania z tytułu niezgodnego z prawem rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia w wysokości 8.000,00 kwoty 15.212,00 zł tytułem wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, 2.312,00 zł tytułem wypłaty zaległych dodatków do wynagrodzenia za pracę w dni wolne od pracy, 1.583,00 zł tytułem wynagrodzenia za przepracowane dni wolne od pracy 6 stycznia 2015r., 10 stycznia 2015r., 17 stycznia 2015r. Łącznie: 27.108,00 zł wraz z odsetkami ustawowymi do dnia 1 marca 2015r. do dnia zapłaty. Powód podnosił, że w firmie (...) Sp. z o.o. Sp.k. był zatrudniony, jako kierownik budowy. W dniu 27 lutego 2015r. pracodawca rozwiązał ze nim, umowę o pracę w trybie art. 52 §1 k.p., jako przyczynę podając ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych. W ocenie powoda żaden z podanych w piśmie rozwiązującym umowę argumentów świadczących przeciwko powodowi nie jest prawdziwy.

Powód podnosił, że Firma (...) podczas rozdeskowywania trybuny nr 7 korzystała z rusztowania wypożyczonego przez pozwanego z firmy (...). Podczas prac niektóre elementy rusztowania zostały uszkodzone. Firma (...) w grudniu 2014r. stworzyła protokół z uszkodzenia ww. rusztowań, który został przesłany drogą elektroniczną do firmy (...) dnia 19 grudnia 2014r. Dyrektor Techniczny G. Z. (1) został poinformowany o sprawie telefonicznie i mailowo. Firma (...) wystawiła, fakturę na wypożyczenie sprężarki zamiast na uszkodzenie rusztowań. Kwota na fakturze za sprężarkę była identyczna jak kwota z protokołu uszkodzenia rusztowań. W dniu 09.01.2015 w siedzibie pozwanego odbyło się spotkanie z przedstawicielami firmy (...), na którym wszystkie obciążenia jak również te, z tytułu uszkodzonych rusztowań, zostały anulowane ze względu na tzw. „dobro przyszłej współpracy". W ocenie powoda roszczenia finansowe m.in. firmy (...) za uszkodzone rusztowania, pozwany świadomie wziął na siebie. Powód twierdził, iż nigdy celowo nie naraził pozwanego na ponoszenie kosztów za niewykonane usługi, nie miał złych intencji, a tylko ze względu na złą wolę pozwanego sprawa została skomplikowana i celowo bezpodstawnie użyta przeciwko niemu.

Drugi zarzut pozwanego dotyczy niezasadnego akceptowania faktur wystawianych przez firmy (...) Sp. z o.o. oraz (...) Sp. z o.o. W ocenie powoda zarzut jest bezpodstawny, gdyż wszystkie faktury przychodziły na adres siedziby firmy, gdzie były wstępnie weryfikowane przez dział księgowości. Powód twierdził, że podpisywał faktury jedynie na żądanie tegoż działu B. M. oraz G. Z. (1). Ponadto wszystkie podpisane przez niego faktury wystawione przez firmy (...) Sp. z o.o. i (...) Sp. z o.o. były zasadne

Trzeci zarzut dotyczący zakupu towaru na kwotę 4.017,61 zł bez wysłania formularza z zamówieniem do akceptacji Dyrektora Technicznego nie został sprecyzowany, nie wiadomo, o jaki zakup chodzi i nie podał daty jego dokonania. Powód twierdził, że najprawdopodobniej chodzi o zakup materiałów niezbędnych przy usuwaniu usterek w okresie 5-17 stycznia 2015r. Wtedy to za zgodą i wiedzą dyrektora powód zamówił w kilku transportach farby, gładzie i inne niezbędne materiały do wykonywania ww. prac. Powód twierdził, iż od dnia zatrudnienia tj. 1 sierpnia 2014r. otrzymywał na konto prywatne zaliczki firmowe na zakup materiałów czy paliwa do samochodu służbowego. Nie przypomina sobie, aby kiedykolwiek wysyłał formularz z zamówieniem do akceptacji dyrektora dokonując zakupów z zaliczek firmowych na materiały niezbędne w danej chwili na budowie. Nie przypomina sobie także żeby Dyrektor Techniczny upominał go w sprawie braku wystawiania formularzy zamówienia na te zakupy. Nie widzi wyraźnej różnicy między wydatkami z zaliczek służbowych a tymi zakupami na materiały niezbędne do wykonania naprawy usterek pod koniec budowy, w sytuacji, kiedy pieniądze z zaliczek służbowych już mu się skończyły. W sumie otrzymał zaliczkę w kwocie 46 671 zł, z której został pozytywnie i bezproblemowo rozliczony. Ostatni przelew rozliczający zaliczkę na kwotę 1.171 zł otrzymał dnia 23 stycznia 2015r. Powód twierdził, że nigdy nie dokonywał zakupu towarów bez zgody czy wiedzy Dyrektora Technicznego, zawsze był o wszystkim informowany lub pytany w przypadku, gdy powód nie był pewien, co do zasadności zakupów. Kolejny zarzut dotyczy przekazania firmie (...) szalunków i rusztowań bez protokołu zdawczo-odbiorczego. W dniu dostaw szalunków na budowie nie było osoby decyzyjnej - właściciela firmy (...). Ten pojawiał się na budowie jedynie raz w miesiącu. W czasie dostawy szalunków na budowie obecny był jedynie przedstawiciel firmy (...), będący podwykonawcą. Przedstawiciel ten odmówił sporządzania ww. protokołów i przyjęcia na swój stan ww. szalunków. Dyrektor Techniczny G. Z. (1) został o tym poinformowany i sam nie wykonał żadnych działań zmuszających przedstawiciela firmy (...) do zmiany decyzji. Powód twierdził, że szalunki przyjechały na budowę w 6 transportach w okresie październik-listopad 2014r. Zarzut braku sporządzenia protokołów zdawczo-odbiorczych postawiony po 4 miesiącach od faktu jest jego zdaniem niedorzeczny. Dodatkowo, w dniu 31 października 2014r. pozwany przedłużył ze powodem umowę po 3-miesięcznym okresie próbnym, zatrudniając go na czas nieokreślony, co jest jednoznaczne z tym, że jednak był zadowolony ze sprawowanej przez powoda kontroli nad budową. Następny stawiany powodowi zarzut dotyczy tego, że sprzęt firmy (...) Sp. z o.o. został zniszczony lub nie zwrócony w ilości przyjętej zgodnie z protokołami zdawczo - odbiorczymi. Wszystkie szalunki przyjmowane i zdawane liczone były w obecności kogoś z nadzoru tj. inżyniera budowy M. S., koordynatora robót A. J., koordynatora robót W. P. lub powoda - w zależności od obecności w danej chwili na zapleczu budowy. W godzinach, w których nie pracował nadzór budowy powód - kierownik budowy, koordynator robót lub inżynier budowy, zatrudniona była firma (...), był też monitoring.

Następnym stawianym powodowi zarzutem jest nie sporządzenie pisemnego zamówienia usługi wynajmu żurawia od firmy PHU (...) oraz rzekomy brak sprawowania nadzoru nad codzienną pracą tego dźwigu. Dźwig pracował od sierpnia 2014r. Sporządzanie umów nie należało do jego obowiązków a wszelkimi zamówieniami jak i umowami zajmował się Dyrektor Techniczny G. Z. (1). Praca dźwigu na budowie była codziennie potwierdzana na kartach pracy sprzętu. Zarzut jakoby pozwany był obciążony przez firmę PHU (...) bezpodstawnymi kosztami jest oszustwem. Powód twierdził, że praca dźwigu była dokumentowana zgodnie ze stanem faktycznym a roszczenia finansowe firmy PHU (...) w stosunku do pozwanego są zasadne.

W ocenie powoda pozwany bezpodstawnie zwolnił go dyscyplinarnie. Wszystkie zarzuty zostały przysłowiowo „wyssane z palca” i spisane w celu rozwiązania umowy o pracę bez zachowania okresu wypowiedzenia.

Powód podnosił, że ze względu na brak projektu wykonawczego, kontrakt budowy kina (...)w CH F. w L. od początku był opóźniony. Skutkowało to pracą w nadgodzinach oraz w dni wolne od pracy. Wszyscy zatrudnieni podwykonawcy pracowali do godziny 19-tej. Powód jako kierownik budowy pracował w godzinach +/- 7:00- 18:00, czasami dłużej. Pozwany nie prowadził żadnej ewidencji czasu pracy. Powód twierdził, że pracę kończył średnio ok. godziny 18.00 choć były dni kiedy pracował nawet do godziny 23.00. Mniej więcej w godzinach 17.00-19.00 na budowie pojawiał się pracownik firmy (...). Budowa nigdy nie pozostawała bez nadzoru lub ochrony, zazwyczaj pierwsze 1-2 godziny pracy ochrony i ostatnie nadzoru pokrywały się.

Powód twierdził, że nigdy nie otrzymał wynagrodzenia za pracę w nadgodzinach, mimo, że w umowie o pracę miał zapis o dodatku za pracę w godzinach nadliczbowych, przysługującego mu po przekroczeniu 40-godzinnego tygodnia pracy. Praca w dni wolne od pracy była wynagradzana jak za zwykły dzień pracy a więc z naruszeniem przepisów kodeksu pracy. Dodatek do wynagrodzenia w postaci 100% wynagrodzenia nie był nigdy wypłacany. Pod koniec każdego miesiąca pracownik kadr pytał o ilość przepracowanych dni wolnych od pracy w danym miesiącu. Po przekazaniu informacji pensja wraz z wynagrodzeniem za pracę w dni wole od pracy była wypłacana na konto. W sumie powód twierdził, że pracował w dni wolne od pracy: 25.10.2014r., 08.11.2014r., 11.11.2014r., 15.11.2014r., 22.11.2014r., 29.11.2014r. 06.12.201 20.12.2014r., 21.12.2014r. 06.01.2015r., 10.01.2015r., 17.01.2015r., z czego za 3 ostatnie dni w ogóle nie dostał wynagrodzenia. W związku ze styczniowymi pracami odbiorowymi przez Inwestora wymagana była praca ciągła 6 dni w tygodniu począwszy od 5 stycznia 2015r. Pozwany odmówił wypłacenia wynagrodzenia za przepracowane przeze niego dni wolne. W okresie 5-10 stycznia 2015r. włącznie, bezpośrednio powód nadzorował prace naprawcze korytarza ewakuacyjnego, montaż żaluzji na elewacji klatki schodowej oraz demontaż platformy roboczej przy użyciu dźwigu. Prace były prowadzone przez siły własne pozwanego, firmę (...) oraz (...) Sp. z o.o. Powód twierdził, że w dniu 10 stycznia nadzorował także prace zewnętrzne montażu małej architektury. Dodatkowo, w dniu 10 stycznia po godzinach pracy zdał mieszkanie służbowe jego właścicielom. W dniu 13 stycznia został wysłany w delegację do L. aby uczestniczyć w odbiorze inwestorskim. W delegacji przebywał do dnia 16 stycznia, W dniu 17 stycznia ponownie został wysłany w delegację do L. do nadzoru poprawek malarskich uszkodzonej powłoki PPOŻ dźwigarów konstrukcji stalowej, które wykonywała firma (...) Sp. z o.o.

W piśmie procesowym z dnia 8 marca 2017 r powód zmodyfikował powództwo i wnosił o zasądzenie na jego rzecz od pozwanej spółki:

a) wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych - do wysokości łącznej kwoty 22.667,47 PLN z w/w tytułu;

b) wynagrodzenia za pracę w dni wolne od pracy i święta do łącznej kwoty 11.605,79 PLN z w/w tytułu.

Powód podtrzymywał, że w dniach 19-21 stycznia 2015 roku świadczył pracę na rzecz pozwanej spółki w wymiarze 10 godzin dziennie.

W dniu 19 stycznia 2015 roku powód wyjechał w godzinach porannych z W. do L. by wziąć udział w zdaniu terenu budowy. Podróż w tamtą stronę zajęła powodowi ok. 3 godziny. Na miejscu powód był około godziny przed czasem, aby sprawdzić jeszcze sytuację przed zdaniem terenu budowy. Formalności trwały około dwóch godzin. Podróż powrotna zajęła powodowi około 4 godzin. W sumie załatwienie obowiązków służbowych w dniu 19 stycznia zajęło powodowi 10 godzin.

W dniach 20-21 stycznia 2015 roku powód świadczył pracę w biurze pozwanej spółki przy ul. (...) w W., pracując przy dokumentach inwestycji. Przełożony powoda - G. Z. (1) - zlecał mu w tych dniach znaczną ilość pracy, którą powód wykonywał przed komputerem w siedzibie pozwanej spółki, w wymiarze 10 godzin dziennie.

W dniu 22 stycznia 2015 roku powód złożył wniosek o urlop na żądanie po przepracowaniu w tym dniu 5 godzin pracy.

Pismem z dnia 20 kwietnia 2015 r powód rozszerzył powództwa z tytułu braku wypłacenia należnych mi diet w wysokości 3000 zł za pracę w delegacji w okresie 18 sierpnia 2014 - 17 stycznia 2015r.,

W odpowiedzi na pozew pozwany (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością spółka komandytowa z siedzibą w W. wnosiła o oddalenie powództwa w całości i w uzasadnieniu swojego stanowiska podnosiła, że w związku z powierzeniem powodowi funkcji Kierownika Budowy przez pozwaną spółkę zakres obowiązków powoda wynikał zarówno z Umowy o pracę jak również z przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane - Dz.U. 1994 Nr 89 poz. 414.

Odnosząc się do poszczególnych twierdzeń powoda zawartych w pozwie pozwany zaprzeczał aby przyczyną rozwiązania umowy o pracę z powodem była jego skarga do Państwowej Inspekcji Pracy. Jako Kierownik Budowy powód uzgodnił z firmą (...) obciążenie pozwanej spółki kosztami wynajmu sprężarki choć w rzeczywistości sprężarka taka nigdy nie została dostarczona na teren budowy i usługa wynajmu nigdy nie została wykonana. Twierdzenia powoda, zawarte w pozwie, iż dla pozwanego nie miało znaczenia jaka pozycja znajdzie się na fakturze od firmy (...) nie miało znaczenia bo kosztami tej usługi zostanie obciążony podwykonawca firma (...) nie znajdują uzasadnienia z punktu widzenia doświadczenia życiowego i należytej gospodarki. Aby obciążyć podwykonawcę (...) kosztami za uszkodzone rusztowania pozwana spółka musiała by wykazać, że sama została obciążona kosztem takich uszkodzeń przez firmę (...) na podstawie faktury. W przypadku wpisania w treści faktury innej usługi niż obciążenie kosztami uszkodzeń, pozwana spółka nie mogła prawidłowo ocenić kosztów związanych z uszkodzeniem rusztowań. Twierdzenie powoda, że skoro kwota na fakturze od (...) zgadza się z kwotą na protokole uszkodzeń rusztowań to nie powinno to stanowić podstaw do jakichkolwiek zarzutów jest nielogiczne. Z punktu widzenia oceny zachowania powoda nie ma również znaczenia, czy w związku z jego nieuczciwym postępowaniem pozwany poniósł szkodę. Pozwana spółka jako pracodawca miała prawo oczekiwać uczciwego i rzetelnego informowania przez powoda jako Kierownika Budowy jakie koszty w związku z budową ma ponosić i z jakiego tytułu. Dlatego też wprowadzanie pracodawcy w błąd co do konieczności poniesienia kosztów za niewykonane usługi przez firmę (...) dotyczące wynajmu sprężarki to świadome i zamierzone narażenie pozwanej Spółki na szkodę finansową. W dniu 20 lutego 2015r. pozwany powziął wiedzę, iż powód dokonał zakupu towarów bez wysłania formularza z zamówieniem do akceptacji Dyrektora Technicznego, czyli z naruszeniem wewnętrznych procedur obowiązujących u pracodawcy. Pozwany nie kwestionował sposobu rozliczania zaliczek pobranych przez powoda, lecz wskazał na naruszenie przez niego obowiązku uzyskania uprzedniej akceptacji przed dokonaniem zakupów. Pozwany podnosił, że praktyką w pozwanej spółce było uzyskiwanie zgody przez powoda przed dokonaniem zamówień sprzętu lub materiałów niezależnie od ich wartości. Nieprawdą jest twierdzenie powoda, iż nie wysyłał formularzy zamówień do akceptacji Dyrektora Technicznego - G. Z. (1). Świadczy o tym liczna korespondencja email pomiędzy powodem a Dyrektorem Technicznym -G. Z. (1). Powód był zobowiązany w ramach pełnienia funkcji Kierownika Budowy do nadzoru nad tym aby materiały i urządzenia przekazywane były podwykonawcom na podstawie pisemnych protokołów umożliwiających kontrolę ilościową i jakościową wydanych materiałów i urządzeń. Następnie obowiązkiem powoda było przekazywanie do pionu administracji dokumentów związanych z realizacją umowy w szczególności protokołów, list zamówień. Powód jako Kierownik Budowy dysponował kopiami wszystkich Umów z podwykonawcami pozwanej Spółki realizującymi roboty przy budowie kina (...) w L.. Obowiązkiem powoda było m.in. nadzór nad prawidłową realizacją Umów przez podwykonawców. Zgodnie z treścią § 1 pkt 3 litera (a) i (d) Umowy Podwykonawczej zawartej pomiędzy pozwaną spółką a jednym z podwykonawców - M. K. (2) prowadzącą firmę (...), wszelkie materiały i sprzęt niezbędny do realizacji prac przez podwykonawcę miały być przekazywane za pokwitowaniem. Ponadto rozliczenie materiałów i sprzętu miało następować na podstawie protokołów przekazania potwierdzonych przez pozwanego jako Zamawiającego z uwzględnieniem normatywnych zużyć materiałów wskazanych przez normy lub producenta. Powód był uprawniony do reprezentowania pozwanej Spółki w kontaktach z podwykonawcami oraz do egzekwowania od podwykonawców ich obowiązków wynikających z umów zawartych z pozwaną Spółką. Po zakończeniu robót przez podwykonawcę powód powinien przekazać spółce dokumenty umożliwiające rozliczenie z podwykonawcą, a w szczególności protokoły wydania i odbioru urządzeń z adnotacjami o brakach ilościowych oraz zużyciu większym niż przewidziane przez obowiązujące normy. Pozwoliło by to pozwanej spółce na obciążenie podwykonawcy kosztami zużycia przy końcowym rozliczeniu z podwykonawcą. Powód nie dopełnił obowiązku uzyskania od firmy (...) protokołów zdawczych przy wydawaniu podwykonawcy szalunków i rusztowań, oraz nie uzyskał protokołów odbioru w/w urządzeń po zakończeniu robót z adnotacją o stanie ilościowym i nadmiernym zużyciu. Nieprawdą jest twierdzenie powoda, że przedstawiciel firmy (...) nie był obecny na terenie budowy, pojawiał się raz w miesiącu i w związku z tym nie można było sporządzić protokołów zgodnie z umową podwykonawczą. Przedstawiciel reprezentujący firmę (...) przebywał na terenie budowy niemal codziennie, a ponadto Pan M. K. (3) pełnomocnik firmy (...) był na terenie budowy na spotkaniach koordynacyjnych raz w tygodniu. Pozwany zaprzecza również, aby powód kiedykolwiek informował swojego przełożonego - G. Z. (1) o odmowie podwykonawcy podpisania protokołów zdawczo-odbiorczych przez firmę (...) i o wydawaniu sprzętu bez protokołów. Obowiązkiem powoda jako Kierownika Budowy było poinformowanie podwykonawcy o planowanej dostawie szalunków i rusztowań oraz koordynacja działań umożliwiająca wydanie sprzętu za pokwitowaniem. W szczególności wydanie poleceń koordynatorom budowy co do sporządzenia protokołów w przypadku gdyby powód nie mógł osobiście uczestniczyć w przekazywaniu sprzętu podwykonawcy. W przypadku odmowy ze strony podwykonawcy odbioru protokolarnego sprzętu zgodnie z Umową, powód nie powinien wydawać takiego sprzętu i sporządzić notatkę służbową oraz powiadomić spółkę. Oczywistym jest, że w takim przypadku podwykonawca narażał by się na opóźnienie w wykonaniu robót objętych umową z pozwanym jako zamawiającym, a w konsekwencji na konieczność zapłaty kar umownych które przewiduje § 11 pkt 2 Umowy (...) Nr (...). Zawarcie z powodem umowy na czas nieokreślony w dniu 31 października 2014r. w żaden sposób nie może być traktowane jako okoliczność usprawiedliwiająca jego zachowanie albowiem pozwana spółka i przełożony powoda nie mieli świadomości, iż powód wydawał sprzęt i urządzenia bez sporządzenia protokołów. Praktyką na budowie było sporządzanie protokołów przy przekazywaniu podwykonawcom materiałów i urządzeń nawet o niewielkiej wartości. Pozwany wskazywał, iż w dniach 3,4 i 21 listopada 2014r. firmie (...) przekazane zostały materiały takie jak gwoździe, wełna i siatka na potrzeby realizacji budowy. Na tę okoliczność zostały sporządzone protokoły przekazania, choć wartość przekazanych materiałów była niewielka. Tym bardziej niezrozumiałe jest dla pozwanego tłumaczenie powoda, iż sześciokrotnie wydał firmie (...) szalunki i inny sprzęt o znacznej wartości bez sporządzenia protokołu przekazania, a następnie przyjął uszkodzony sprzęt bez protokołu odbioru. Odnosząc się do twierdzeń powoda, iż pozwany powziął wiedzę o braku sporządzania protokołów zdawczo odbiorczych z firmą (...) już w dniu 8 stycznia 2015r. w związku z korespondencją dotyczącą spotkania pomiędzy pozwaną spółką a firmą (...) w dniu 9 stycznia 2015r. pozwany wskazuje, iż spotkanie to dotyczyło wyłącznie rozliczenia związanego z uszkodzeniem sprzętu firmy (...). Firma (...) odmówiła poniesienia kosztów uszkodzonego sprzętu wskazanego w protokole uszkodzenia (...) z uwagi na brak protokołu przekazania i zwrotu rusztowań pomiędzy pozwaną spółka a firmą (...). Zaniedbania powoda skutkowały tym, iż pozwany nie był w stanie wykazać firmie (...), że zużycie sprzętu nastąpiło w trakcie jego używania przez (...). Zatem w dniu 9 stycznia 2015r. pozwany powziął wiedzę, iż powód nie dopełnił obowiązków wydawania sprzętu firmie (...) jedynie co do urządzeń (...).

Przedmiotem zarzutu pozwanego wskazanym w oświadczeniu o rozwiązaniu umowy o pracę z powodem był zarzut dotyczący wydawania przez powoda sprzętu firmy (...) sp. z o.o. w postaci szalunków, deskowań stempli i innych urządzeń, o czym pozwany dowiedział się z treści korespondencji email z dnia 12 lutego 2015r. od firmy (...) sp. z o.o. W korespondencji z dnia 12 i 19 lutego 2015r. Dyrektor Techniczny G. Z. (1) dowiedział się, iż sprzęt firmy (...) sp. z o.o. odebrany przez powoda w imieniu pozwanej spółki na potrzeby realizacji budowy kina (...) w Centrum Handlowym (...) w L. zwracany był jako uszkodzony lub niekompletny. Sprzęt ten był przekazywany podwykonawcy firmie (...) do realizacji przez nią robót budowlanych. Powód wydawał sprzęt i urządzenia firmy (...) sp. z o.o. bez sporządzania stosownych protokołów z podwykonawcą firmą (...). Po wykorzystaniu sprzęt został odebrany od (...) bez sporządzenia protokołu z adnotacją o kompletności i ewentualnych uszkodzeniach. Następnie firma (...) sp. z o.o. odebrała sprzęt z budowy i zgodnie z umową zawartą z pozwaną spółką dokonała oceny zwróconego sprzętu w magazynie (...) sp. z o.o. informując w korespondencji email powoda o stwierdzonych uszkodzeniach. Powód był na bieżąco informowany przez firmę (...) sp. z o.o. o uszkodzeniach i brakach zwróconego sprzętu. Pomimo otrzymania przez powoda licznej korespondencji email od firmy (...) sp. z o.o. wraz z protokołami oceny technicznej sprzętu nie informował o tym pozwanej Spółki. Nie podjął działań celem wyjaśnienia przyczyn braków i uszkodzeń lub też oceny jakościowej zwróconego sprzętu w magazynie (...) sp. z o.o.. Powód nie zgłosił również żadnych uwag ani zastrzeżeń co do zgłoszonych przez (...) sp. z o.o. uszkodzeń w terminie przewidzianym w Umowie co zgodnie z treścią pkt 2.2.11 Ogólnych Warunków Handlowych będących załącznikiem do Umowy pozwanego z firmą (...) sp. zo.o. skutkowało obciążeniem pozwanej spółki kosztami uszkodzonego i brakującego sprzętu. W związku z brakiem protokołów zdawczo odbiorczych pomiędzy pozwaną spółką, a firmą (...) która korzystała ze sprzętu i urządzeń firmy (...) sp. z o.o. pozwany nie mógł obciążyć kosztami zniszczeń firmy (...). Pozwany podnosi iż powód nie sprawował należytej kontroli nad czasem pracy dźwigu wynajętego przez pozwaną spółkę od firmy PHU (...). Potwierdzeniem tego zarzutu są karty pracy sprzętu z błędnie wpisanym czasem pracy skutkiem czego pozwana spółka została obciążona kosztami przez PHU (...). Wykaz czasu pracy dźwigu nie oddawał rzeczywistego czasu kiedy dźwig pracował, lecz uwzględniał również czas gdy dźwig nie pracował i stał w oczekiwaniu na prace. Zgodnie z racjonalną gospodarką, praca dźwigu powinna i mogła być zaplanowana w taki sposób aby dźwig po jej zakończeniu mógł wyjechać z terenu budowy i wrócić kiedy będzie potrzebny. Powód przez cały czas utrzymywał, że za czas przestoju dźwigu pozwana spółka nie musi płacić albowiem tak umówił się z firmą PHU (...). Zapewne dlatego powód nie pilnował kwestii przestojów w pracy dźwigu i faktycznego czasu pracy dźwigu. Tymczasem po zakończeniu budowy i otrzymaniu faktur od PHU (...), pozwana spółka zwróciła się o przedstawienie kart pracy sprzętu do każdej z faktur a kiedy otrzymała je pod koniec stycznia 2015r. okazało się że opłaty za wynajem dźwigu były naliczane za czas kiedy był dostępny na terenie budowy a nie za czas rzeczywistej pracy. Oznacza to że pozwana spółka poniosła koszty przestoju w związku z nienależytym zarządzaniem pracą dźwigu przez powoda. W karcie pracy sprzętu z dnia 7.12.2014r. pod datą 10.12.2014r. powód potwierdził czas pracy dźwigu w godzinach 6.30 do 12 wpisując jednocześnie łączny czas pracy 11 godzin. Pomimo obowiązku rzetelnego prowadzenia nadzoru nad czasem pracy wynajmowanego sprzętu i następnie weryfikacji faktur w oparciu o załączone dokumenty - karty najmu sprzętu powód nie weryfikował należycie otrzymanych dokumentów narażając pozwaną spółkę na koszty.

Pozwany podnosił, iż powód zatrudniony na stanowisku Kierownika Budowy kina (...) w Centrum Handlowym (...) w L. był kierownikiem wyodrębnionej komórki organizacyjnej pozwanej spółki. Zgodnie z treścią uzgodnionych pomiędzy powodem a pozwanym warunków zatrudnienia powód pracował w zadaniowym czasie pracy wynikającym z zajmowanego stanowiska i rodzaju wykonywanej pracy. Na terenie budowy jako odrębnej komórki organizacyjnej powodowi podlegali zarówno robotnicy jak i koordynatorzy robót: W. P., A. J. i inżynier budowy M. S.. Praca powoda polegała w głównej mierze na organizowaniu, kontroli i nadzorowania czynności pracowników i podwykonawców na terenie podległej mu komórki czyli budowy w L..

Powód nie musiał przebywać i nie przebywał w godzinach nadliczbowych na terenie budowy albowiem sam w dużej mierze organizował sobie pracę.

Pozwany potwierdził, że firma (...) sp. z o.o. dwukrotnie była wzywana do usunięcia usterek. Zgodnie z treścią pisma MAP sp. zo.o. z dnia 23 marca 2015r. firma (...) sp. zo.o. usuwała usterki w dniu 14 stycznia 2015r oraz w dniu 17 stycznia 2015r. Jednak prace poprawkowe nie zostały odebrane z uwagi na nieobecność na budowie Kierownika Budowy. Potwierdza to twierdzenia pozwanego, iż powód nie musiał pracować w godzinach nadliczbowych i samodzielnie ustalał sobie czas pracy niezbędny do wykonania powierzonych mu zadań.

Pozwany podnosił, iż zgodnie z treścią art. 151 § 1 k.p.: „Pracownicy zarządzający w imieniu pracodawcy zakładem pracy i kierownicy wyodrębnionych komórek organizacyjnych wykonują, w razie konieczności, pracę poza normalnymi godzinami pracy bez prawa do wynagrodzenia oraz dodatku z tytułu pracy w godzinach nadliczbowych". Dlatego też powodowi jako kierownikowi wyodrębnionej komórki organizacyjnej pozwanej spółki nie przysługuje prawo do dodatkowego wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych.

Pozwana spółka kwestionowała, że powód pracował w dniach 19-21 stycznia 2015 r po 10 godzin dziennie od godziny 17.00 do godziny 17.00

Sąd ustalił, co następuje:

Powód był zatrudniony w pozwanej firmie (...) Sp. z o.o. Sp.k. na stanowisku kierownika budowy od dnia 1 sierpnia 2014r do dnia 27 lutego 2015r. Początkowo na podstawie umowy o pracę na okres próbny, a następnie od dnia 31 października 2014r. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony w pełnym wymiarze czasu pracy za wynagrodzeniem zasadniczym 8.000 złotych. Miejscem wykonywania pracy powoda określonym w umowie o pracę było (...) W.. Zgodnie z załącznikiem do umowy o pracę wymiar czasu pracy powoda dla pełnego etatu wynosił osiem godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w pięciodniowym tygodniu pracy w jednomiesięcznym okresie rozliczeniowym. Zgodnie z informacją stanowiącą załącznik do zawartej umowy o pracę dodatek za pracę w godzinach nadliczbowych przysługiwał po przekroczeniu 8 godzin pracy na dobę lub 40 godzin na tydzień.

bezsporne, a nadto umowa o pracę k. 9, załącznik do umowy o pracę k. 10-11, umowa o pracę k. 12, załącznik do umowy o pracę k. 13-14;

Pozwany od dnia 1 sierpnia 2014r. powierzył powodowi do realizacji funkcję kierownika budowy w związku z realizacją przez pozwaną spółkę budowy kina (...) w Centrum Handlowym (...) w L.. Powód sprawował nadzór nad zamówieniami. Budowa miała swój budżet, a powód otrzymywał zaliczki na zakup potrzebnych materiałów. W styczniu 2015 r usuwane były ostatnie usterki, a protokół odbioru obiektu nastąpił 19 stycznia 2015 r. Powód na czas budowy mieszkał wraz z rodziną w mieszkaniu w L. w wynajmowanym przez pozwaną spółkę.

Zgodnie z przedstawionym przez pracodawcę zakresem obowiązków związanych z powierzeniem stanowiska kierownika wyodrębnionej komórki organizacyjnej jaką była budowa kina (...) w L. powód odpowiedzialny był za:

a) kierowanie budową w sposób zgodny z projektem i pozwoleniem na budowę oraz przepisami, w tym techniczno-budowlanymi i dotyczącymi bezpieczeństwa i higieny pracy;

b) prowadzenia dokumentacji budowy, a ponadto:

c) nadzoru budowy pod kątem finansowym i jakościowym;

d) zarządzania pracą koordynatorów;

e) monitorowania postępu prac;

f) nadzoru nad finansowymi i czasowymi aspektami budowy;

g) zapewnienia dostarczenia do pionu administracji dokumentów związanych z realizacją kontraktu (protokoły, listy obecności, listy zamówień, prognozy pracownicze);

h) rozliczenie budowy;

i) przygotowania sprawozdań po zamknięciu kontraktu;

W ramach powierzonych zadań wynikających z funkcji kierownika budowy powód posiadał uprawnienia do reprezentowania pozwanego w kontaktach z klientami, podwykonawcami oraz Inwestorem. Powód nie podpisywał umów z podwykonawcami.

W ramach struktury organizacyjnej powód podlegał Dyrektorowi do spraw Technicznych- G. Z. (1) który pracował w W..

Na terenie budowy powodowi podlegali zarówno robotnicy jak i pomocnicy koordynatora robót: W. P. i A. J. oraz inżynier budowy M. S.. W ramach swych uprawnień powód mógł zlecać W. P., A. J. oraz M. S. wykonanie konkretnych robót. G. Z. (1) jako dyrektor techniczny sprawował tylko nadzór na haromonogramem prac związanych z realizacją budowy w L.. Do niego należało negocjowanie umów i warunków współpracy z podwykonawcami i dostawcami materiałów. Na budowie w L. G. Z. (1) bywał raz lub dwa razy w tygodniu. Nadzór nad realizacją budżetu budowy sprawował powód. Powód był również odpowiedzialny za wykonanie prac zgodnie z harmonogramem.

dowód : opis stanowiska Pracy, zakres obowiązków kierownika budowy - w aktach osobowych powoda, zeznania świadka G. Z. (1) rozprawa 2 lutego 2017 r, zeznania świadka, B. M. rozprawa 2 lutego 2017, zeznania świadka M. S. - rozprawa 18 sierpnia 2016 r, zeznania świadka L. M., zeznania świadka K. Ł., zeznania świadka T. M. - rozprawa 15 grudnia 2015 r, zeznania świadka A. J. - rozprawa 25 lipca 2017 r, zeznania świadka Z. U. - rozprawa z dnia 25 lipca 2017 r zeznania powoda - rozprawa w dniu27.10.2017 r;

Firma (...) wynajmowała dla pozwanego rusztowania. Powód uzgodnił z firmą (...) obciążenie pozwanej spółki kosztami wynajmu sprężarki choć w rzeczywistości dotyczyło to zniszczonych rusztowań. W lutym 2015 r firma (...) wystawiła fakturę VAT (...) za wynajem sprężarki. W związku z treścią maila z dnia 16 lutego 2015 r pozwany powziął wiedzę, o wystawieniu faktury na wynajem sprężarki i ją zakwestionował. G. Z. (1) po otrzymaniu faktury wykonał osobiście telefon do firmy (...) i okazało się, że taka sprężarka nigdy nie została wypożyczona.

dowód: korespondencja email z dnia 16 lutego 2015r. i 9 marca 2015r. z firmy (...) dotycząca uzgodnień z powodem wpisania do faktury fikcyjnej usługi wynajmu sprężarki k. 87, 88; zeznanie świadka G. Z. (1) - rozprawa 2 lutego 2017 r, faktura VAT nr (...), k 595, wezwanie do zapłaty faktury VAT nr (...) z dnia 11.02.2015 r k.597, d okument odbioru (...) z dnia 17.12.2014r. wystawiona przez (...) sp. z o.o. obejmujący zestawienie urządzeń wypożyczonych przez pozwanego od (...) sp. z o.o. z wyszczególnieniem uszkodzonych urządzeń k. 598, protokół uszkodzenia urządzeń na łączną kwotę 1538 zł. netto wraz z dokumentacja fotograficzną z dnia 18 grudnia 2014r. wystawiony przez (...) sp. z o.o. i zaakceptowany przez powoda k.599;

Na skutek interwencji pozwanej spółki (...) sp. z o.o. wystawiła fakturę VAT korygującą nr (...) w dniu 24.02.2015r. bez pozycji kosztowej obejmującej wynajem sprężarki.

dowód : faktura VAT korygującą nr (...) w dniu 24.02.2015r k. 600;

W dniu 20 lutego 2015r. pozwany powziął wiedzę, iż powód dokonał zakupu towarów na kwotę 4.017,61 złotych bez wysłania formularza z zamówieniem do akceptacji Dyrektora Technicznego G. Z. (2), czyli z naruszeniem wewnętrznych procedur obowiązujących u pracodawcy.

dowód : korespondencja email z dnia 20 lutego 2015r.z firmy (...) sp. z o.o. do pozwanego wraz z fakturą VAT na kwotę 4.017,61 złotych k. 89-91; zeznanie świadka G. Z. (1) - rozprawa 2 lutego 2017 r ;

Praktyką w pozwanej spółce było bowiem uzyskiwanie zgody przez przed dokonaniem zamówień sprzętu lub materiałów niezależnie od ich wartości. Zarówno powód jak i inni pracownicy np.: M. S. każdorazowo występowali o akceptację przy dokonywaniu zamówień nawet jeżeli wartość zamówienia nie była o dużej wartości.

dowód : korespondencja email pomiędzy powodem a Dyrektorem Technicznym - G. Z. (1) z dnia 15 listopada 2014r.,18 sierpnia 2014r., 20 sierpnia 2014r.,14 października 2014r., 21 października 2014r., - k. 92-102, zeznanie świadka G. Z. (1) rozprawa 2 lutego 2017 r; korespondencja elektroniczna powoda, M. S. z G. Z. (1) w związku z zamawianiem materiałów budowlanych k. 297-301zeznanie świadka M. S. - rozprawa z dnia 18 sierpnia 2016 r

Powód w ramach pełnienia funkcji kierownika budowy kina (...) w Centrum Handlowym (...) w L. był zobowiązany do nadzoru by materiały i urządzenia przekazywane były podwykonawcom na podstawie pisemnych protokołów umożliwiających kontrolę ilościową i jakościową wydanych materiałów i urządzeń. Następnie obowiązkiem powoda było przekazywanie do pionu administracji dokumentów związanych z realizacją umowy w szczególności protokołów, list zamówień.

dowód: opis stanowiska pracy powoda, zakres obowiązków kierownika budowy- akta osobowe powoda; zeznania świadka G. Z. (1) rozprawa z dnia rozprawa 2 lutego 2017r, zeznania świadka B. M. - rozprawa 02.02.2017 r ;

Powód dysponował również kopiami wszystkich umów z podwykonawcami pozwanej Spółki realizującymi roboty przy budowie kina (...) w L.. Obowiązkiem powoda był m.in. nadzór nad prawidłową realizacją umów przez podwykonawców. Kopie umów z kontrahentami przechowywane były w biurze na budowie w L..

dowód : Opis stanowiska Pracy Zakres obowiązków Kierownika Budowy - akta osobowe powoda, zeznania świadka G. Z. (1) rozprawa z dnia rozprawa 2 lutego 2017r,, zeznania J. L. rozprawa dnia 18 sierpnia 2016 r; zeznania świadka B. M. 02.02.2018 r;

Powód jako kierownik budowy był uprawniony do reprezentowania pozwanej spółki w kontaktach z podwykonawcami oraz do egzekwowania ich obowiązków wynikających z umów zawartych z pozwaną spółką. Po zakończeniu robót powód powinien przekazać pracodawcy dokumenty umożliwiające rozliczenie z podwykonawcą, a w szczególności protokoły wydania i odbioru urządzeń z adnotacjami o brakach ilościowych oraz zużyciu większym niż przewidziane przez obowiązujące normy. Pozwalało to pozwanej spółce na obciążenie podwykonawcy kosztami zużycia przy końcowym rozliczeniu.

Zgodnie z treścią § 1 pkt 3 litera (a) i (d) umowy podwykonawczej zawartej pomiędzy pozwaną spółką a podwykonawcą - M. K. (2) prowadzącą firmę (...), wszelkie materiały i sprzęt niezbędny do realizacji prac przez podwykonawcę miały być przekazywane za pokwitowaniem. Ponadto rozliczenie materiałów i sprzętu miało następować na podstawie protokołów przekazania potwierdzonych przez pozwanego jako zamawiającego z uwzględnieniem normatywnych zużyć materiałów wskazanych przez normy lub producenta.

W szczególności obowiązkiem powoda jako kierownika Budowy było poinformowanie podwykonawcy o planowanej dostawie szalunków i rusztowań oraz koordynacja działań umożliwiająca wydanie sprzętu podwykonawcom za pokwitowaniem. Kierownik budowy mógł wydawać polecenia koordynatorom budowy co do sporządzenia protokołów w przypadku gdyby sam nie mógł osobiście uczestniczyć w przekazywaniu sprzętu podwykonawcy. W przypadku odmowy ze strony podwykonawcy odbioru protokolarnego sprzętu zgodnie z umową, powód nie powinien wydawać takiego sprzętu i sporządzić notatkę służbową oraz powiadomić spółkę. Pozwana spółka miała bowiem podpisaną z firmą (...) umowę na dostawę szalunku jak również wykonanie projektu. Tymczasem powód wydawał sprzęt i urządzenia firmy (...) sp. z o.o. bez sporządzania stosownych protokołów z podwykonawcą firmą (...). Po wykorzystaniu sprzęt został odebrany od M. bez sporządzenia protokołu z adnotacją o kompletności i ewentualnych uszkodzeniach. Firma (...) sp. z o.o. odebrała sprzęt z budowy i zgodnie z umową zawartą z pozwaną spółką dokonała oceny zwróconego sprzętu w swoim magazynie informując na bieżąco w korespondencji email powoda o stwierdzonych uszkodzeniach.

Pozwana spółka nie miała świadomości, że powód wydawał sprzęt i urządzenia bez sporządzenia stosownych protokołów. W związku z tym, że nie zostały protokolarnie przekazane szalunki podwykonawcy - firmie (...) to pozwana nie mogła dochodzić żadnych roszczeń czy też zwrotu kosztów od tej firmy. Taka sama była sytuacja w przypadku rusztowań, nie było sporządzonego protokołu ani faktury obciążającej, przez co pozwany nie mógł przenieść kosztów na firmę podwykonawczą.

W grudniu 2014 r pozwany otrzymał dwie faktury od firmy (...) które zostały przez N. K. (asystentkę G. Z. (1)) odesłane do powoda z prośbą o akceptację. W styczniu 2015 r pracodawca otrzymał odpowiedź od powoda z której wynikało, że faktury są bezpodstawne i firma oddała więcej sprzętu niż dostała. W drugiej części stycznia zaczęły do pozwanej napływać faktury z firmy (...), które pracodawca zgodnie z informacją uzyskaną od powoda odsyłał z tego powodu, że są one bezpodstawne i niezasadne oraz wnosił o ich weryfikację. W dniu 30 stycznia 2015 r G. Z. (1) w rozmowie telefonicznej z pracownikiem z firmy (...) powziął wiedzę, że firma ta w korespondencji kierowanej do powoda przesyłała informację z dokładnym wyliczeniem uszkodzonych elementów. W ocenie firmy (...) brak odpowiedzi powoda oznaczało akceptację. Pomimo otrzymania przez powoda korespondencji email od firmy (...) sp. z o.o. wraz z protokołami oceny technicznej sprzętu nie informował on o tym pozwanej spółki. Powód nie podjął również działań celem wyjaśnienia przyczyn braków i uszkodzeń lub też oceny jakościowej zwróconego sprzętu w magazynie (...) sp. z o.o., nie zgłosił również żadnych uwag ani zastrzeżeń co do zgłoszonych przez (...) sp. z o.o. uszkodzeń w terminie co zgodnie z treścią Ogólnych Warunków Handlowych będących załącznikiem do Umowy pozwanego z firmą (...) sp. zo.o. skutkowało obciążeniem pozwanej spółki kosztami uszkodzonego i brakującego sprzętu. Wiedzę o szkodzie pozwany powziął dopiero w 12-19 lutego 2015 r, kiedy otrzymał w dokumentacji mailowej dokładny wykaz i protokoły podpisane przez powoda. Nastąpiła wówczas weryfikacja zasadności tych roszczeń i ich wysokości.

Pozwany w marcu 2015 r podpisał z firmą (...) porozumienie w którym uczestniczyła firma (...). Na podstawie porozumienia firma (...) anulowała kary za zniszczone szalunki w wysokości 50.000 złotych pod warunkiem wydania pewnej kwoty na wynajem szalunków przez okres 5 lat.

dowód: protokoły przekazania materiałów z dnia 26.11.2014r., 20.11.2014r., 15.09.2014r.12.10.20Ur., 21.ll.20Ur., 15.10.2014r., 16.10.2014r.29-31.10.2014r„ 3-4.11.2014r, korespondencja z dnia 11 grudnia 2014r.,17 grudnia 2014r., 7 stycznia 2015r., 8 stycznia 2015r. do powoda od firmy (...) sp. z o.o. z informacją o stwierdzonych uszkodzeniach sprzętu k. 133-137,; zeznania świadka M. S. rozprawa 18 sierpnia 2016 r , umowa najmu z firmą (...) sp. z o.o.k. 141, zeznanie świadka G. Z. (1) 2 lutego 2017 r, ; ugoda z dnia 11.03.2015r. pomiędzy H. k.293-294, pisma pozwanego do H. Polska sp z o.o z dnia 15 i 30 stycznia 2015 r k.295,296 , mail z dnia 14 stycznia 2014 r k. 221 , korespondencja mail z dnia 12 i 19 lutego 2015 r z firmy (...) sp. z o.o do G, Z. dotycząca wydawania i zwrotu sprzętu przez powoda k. 118-119;

Okazało się, że powód także nie sprawował należytej kontroli nad czasem pracy dźwigu wynajętego przez pozwaną spółkę od firmy PHU (...). W kartach pracy sprzętu z błędnie wpisany był czas pracy skutkiem czego pozwana spółka została obciążona kosztami przez PHU (...). Wykaz czasu pracy dźwigu nie oddawał rzeczywistego czasu kiedy dźwig pracował, lecz uwzględniał również czas gdy dźwig nie pracował i stał w oczekiwaniu na prace. Po zakończeniu budowy i otrzymaniu faktur od PHU (...), pozwana spółka zwróciła się o przedstawienie kart pracy sprzętu do każdej z faktur, które otrzymała pod koniec stycznia 2015r. Okazało się że opłaty za wynajem dźwigu były naliczane za czas kiedy był on dostępny na terenie budowy a nie za czas rzeczywistej pracy, w związku z czym pozwana spółka poniosła koszty przestoju. O powyższym pozwana spółka dowiedziała się na początku lutego.

dowód : faktura VAT (...) k. 151, wraz z kartami pracy sprzętu 152-154, zeznania świadka G. Z. (1) rozprawa z dnia 2 lutego 2017 r ,

Powód jako kierownik budowy organizował sobie oraz podległym pracownikom pracę. Część zadań powód mógł delegować na pracowników średniego szczebla. Pracownicy w tym powód na budowie pracowali w godzinach od 7.00 do 17.00-18.00. Powód decydował o ich czasie pracy. Zdarzało się, że powód przychodził do pracy później, ale zdarzało się również, że zostawał dłużej. Powód prowadził prywatną ewidencję swojego czasu pracy której nie przekazywał do W.. Tylko pracownicy niższego i średniego szczebla wpisywali na listach obecności godziny rozpoczęcia i zakończenia pracy. Za uprzednią zgodą swojego przełożonego - G. Z. (1) powód mógł pracować w soboty lub niedziele, za co otrzymywał wynagrodzenie wypłacane po zakończeniu miesiąca wraz z wynagrodzeniem zasadniczym. Natężenie niektórych prac na budowie wymagało od kierownika budowy przeorganizowania sposobu wykonywania prac i sprawowania nadzoru nad jej wykonywaniem. Powód nie zgłaszał G. Z. (1), że jest niewystarczająca liczba ludzi na budowie, lub osoby średniego szczebla są niekompetentni. G. Z. (1) nie wydawał powodowi polecenia pracy w godzinach nadliczbowych, a powód nigdy nie zgłaszał do pracodawcy o to pretensji.

Powód świadczył pracę w sobotę w następujących dniach:

- 23 sierpnia 2014 r (sobota) w godzinach 7.00 do 17.00 (10 godzin), norma 160 godzin, stawka za 1 godzinę 46,88 złotych;

-25 października 2014 r (sobota) w godzinach od 7.00 do 15.30; (8,5 godzin) norma 184 godzin, stawka za 1 godzinę 40,76 złotych;

- 8 listopada 2014 r (sobota) w godzinach 7.00 do 17.00 (10 godzin) norma 144 godzin, stawka za 1 godzinę 55,56 złotych;

-15 listopada 2014 r (sobota) w godzinach od 7.00 do 9.00 (2 godziny) norma 144 godzin, stawka za 1 godzinę 55,56 złotych;

-22 listopada 2014 r(sobota) w godzinach od 7.00 do 16.00 (9 godzin) norma 144 godzin, stawka za 1 godzinę 55,56 złotych;

-29 listopada 2014 r (sobota) w godzinach 7.00 dp 16.00 (9 godzin) norma 144 godzin, stawka za 1 godzinę 55,56 złotych;

-6 grudnia 2014 r (sobota) w godzinach od 7.00 do 12.30 (5,5 godzin) norma 160 godzin, stawka za 1 godzinę 50,00 złotych;

Co w sumie stanowiło 54 godzin nadgodzin. Powód nie pracował w niedziele.

Pracodawca wypłacił powodowi:

-wynagrodzenie za sierpień 2014 r w wysokości 7.760,92 złotych w tym dodatek 2.468,63 (dowód: potwierdzenie wykonania przelewu k. 169);

-wynagrodzenie za wrzesień 2014 r w wysokości 5.292,29 złotych w tym dodatek 227,06 (dowód: potwierdzenie wykonania przelewu k. 168);

-wynagrodzenie za październik 2014 r w wysokości 5.519,35 złotych w tym dodatek 227, 06 (dowód: potwierdzenie wykonania przelewu k. 167);

-wynagrodzenie za listopad 2014 r w wysokości 6.879,89 złotych w tym dodatek 1.272,47 i 880,36 (dowód: potwierdzenie wykonania przelewu k. 166);

-wynagrodzenie za grudzień 2014 r w wysokości 6.487,78 złotych (dowód: potwierdzenie wykonania przelewu k. 165);

-wynagrodzenie za styczeń 2015 r w wysokości 5.539,75 złotych (dowód: potwierdzenie wykonania przelewu k. 164);

-wynagrodzenie za luty 2015 r w wysokości 4.784,60 złotych (dowód: potwierdzenie wykonania przelewu k. 163);

- ekwiwalent za urlop wypoczynkowy w wysokości 3.971,69 złotych; (k.162).

dowód: opinia biegłego z zakresu rachunkowości k 649-660, opinia uzupełniająca k. 694-698, wynagrodzenie wraz z dodatkami - zestawienie k. 160, kalendarz złożony przez powoda k.263-285, zeznania świadka G. Z. (1) rozprawa 2 lutego 2017 r, M. S. rozprawa 18 sierpnia 2016, maile z dnia 20 sierpnia 2014 r k. 46, mail z dnia 28.10.2014 k. 47r, zeznania B. M. rozprawa 02.02.2017 r, częściowo zeznania świadka L. M., świadka K. Ł. , świadka T. M.- rozprawa 15 grudnia 2015 r, zeznania świadka A. J. - rozprawa 25 lipca 2017 r, zeznania świadka Z. U. - rozprawa z dnia 25 lipca 2017 r, częściowo zeznania powoda - rozprawa z dnia 26.10.2017 r;

W dniu 25 lutego 2015 r pracodawca rozwiązał z powodem umowę o pracę w trybie art. 52 kodeksu pracy wskazując jako przyczynę rozwiązania umowy o pracę:

- wprowadzanie pracodawcy w błąd co do konieczności poniesienia kosztów wynajmu sprężarki od firmy (...) na kwotę 1.891,74 złote, chociaż w rzeczywistości sprężarka taka nigdy nie została dostarczona na teren budowy i usługa wynajmu nigdy nie została wykonana.

- dokonania zakupu na kwotę 4.017,61 złotych w firmie (...) sp. z o.o. z pominięciem wewnętrznych procedur i uprzedniej akceptacji przez Dyrektora (...), czyli z naruszeniem procedur obowiązujących u pozwanego

- przekazania podwykonawcy pozwanej Spółki - firmie (...) szalunków i rusztowań bez sporządzenia stosownych protokołów zdawczo-odbiorczych uwzględniających stan zużycia sprzętu na skutek czego spółka musiała ponieść koszt około 60 000 złotych związany z pokryciem kosztów uszkodzeń szalunków które były używane przez firmę podwykonawczą M. B. M. K. (4)

- zniszczenie rusztowań z wypożyczalnie (...), a powód nie sporządził stosownego protokołu zdawczo-odbiorczego z podwykonawcą uwzględniających stan zużycia sprzętu i umożliwiający obciążenie podwykonawcy spółki kosztami uszkodzenia rusztowań.

- nie zwrócenie firmie (...) sp.z.o wypożyczone przez spółkę szalunki na około 12.000 złotych i według wiedzy spółki zaginęły lub zostały skradzione z terenu budowy, ponadto został uszkodzony i zniszczony sprzęt do wykonywania deskowań (stemple, doki, podpory itp) o wartości około 50.000 złotych

- nieprawidłowości przy potwierdzanie godzin pracy wynajętego żurawia z firmy PHU (...).

W/w zachowanie powoda spowodowało trwałą i całkowitą utratę zaufania pracodawcy do pracownika co uniemożliwiało kontynuowanie zatrudnienia.

dowód: oświadczenie o rozwiązaniu z powodem umowy o pracę z dnia 25.02.2015 r k. 15-16

Postanowieniem z dnia 26 października 2017 r sąd dopuścił dowód z opinii biegłego z zakresu rachunkowości na okoliczność wyliczenia należnego a nie wypłaconego wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych, dodatku za wolne soboty oraz święta oraz diety za delegację za okres od 18 sierpnia 2014 r do 17.01.2015 r w oparciu o zapisy wynikające z kalendarza złożonego przez powoda (k.639).

Okoliczności faktyczne w sprawie, w zakresie istotnym i wystarczającym dla jej rozstrzygnięcia w rozumieniu art. 227 k.p.c., wynikały z dokumentów zgromadzonych w toku postępowania, zeznań świadków, maili oraz częściowo zeznań powoda.

Zeznania świadka J. L. Sąd i świadka K. Ł. sąd uznał za wiarygodne

Świadek M. S. zeznał, że - powód odpowiadał za całą budowę, pracował on w dni wolne od pracy za zgodą G. Z. (1) za co otrzymywał wynagrodzenie po zakończeniu miesiąca, powód organizował całą budowę; praca w godzinach nadliczbowych niezbędna była w sytuacji wykonywania prac betonowania, głównie świadek nadzorował ten proces, za zamawianie i rozliczanie szalunków z firmą (...) odpowiedzialny był powód, zamówienia materiałów na budowę musiały być akceptowane przez G. Z. (1), świadek wraz z powodem akceptowali pracę dźwigu. G. Z. (1) jako dyrektor sprawował nadzór na haromonogramem prac związanych z realizacją wszystkich budów prowadzonych przez pozwaną spółkę, świadek zeznał również, że można było tak zorganizować pracę nadzoru by można było podzielić ją w ten sposób by ktoś zostawał jednego dnia a drugiego dnia ktoś inny; szalunki były przekazywane bez protokołu; protokoły na przekazanie obowiązywały na wszystko

Świadek B. M. zeznała, że- powód był kierownikiem budowy i do zakresu jego obowiązków należał nadzór nad budową w zakresie budżetu, nadzór nad pracownikami oraz sprawy techniczne, prowadzenie ewidencji czasu pracy, przestrzeganie zasad BHP, organizował on pracę na budowie dla podległych pracowników, powód nie sporządzał ewidencji pracy w godzinach nadliczbowych dla podległych pracowników, praca w soboty i niedziele wymagała uprzedniej zgody dyrektora, powód mieszkał z rodziną w L. w wynajmowanym mieszkaniu. Za uprzednią zgodą swojego przełożonego G. Z. (1) powód mógł pracować w dni wolne od pracy, za co otrzymywał wynagrodzenie ze stawką jak za dniówkę. Świadek zeznała, że nadzór nad realizacją budżetu sprawował kierownik budowy. Na każdą budowę był stworzony oddzielny budżet. Powód otrzymywał zaliczki na zakup artykułów spożywczych i przemysłowych. Kopie umów z kontrahentami przechowywane były w biurze na budowie.

Świadek G. Z. (1) zeznał, że kierownik budowy był odpowiedzialny za wykonanie prac zgodnie z harmonogramem, który stworzył zgodnie z budżetem; na terenie budowy jako odrębnej komórki organizacyjnej powodowi podlegali zarówno robotnicy jak i pomocnicy koordynator robót W. P. i A. J. oraz inżynier budowy M. S.; jeśli była konieczność pracy w sobotę, niedzielę lub święta to odgórnie świadek prosił o taką informację i takie dni były przez niego akceptowane. Nadzór nad czasem pracy oraz prowadzeniem i przesłaniem list obecności odpowiedzialny był powód. Powód mieszkał z rodziną w L. w wynajętym przez pozwanego mieszkaniu Powód jako kierownik budowy uzgodnił z firmą (...) obciążenie pozwanej spółki kosztami wynajmu sprężarki choć w rzeczywistości dotyczyło to zniszczonych rusztowań. Świadek zeznał, że w lutym 2015 r firma (...) wystawiła fakturę za wynajem sprężarki. W tym czasie powód przebywał już na zwolnieniu lekarskim. G. Z. (1) po otrzymaniu faktury wykonał osobiście telefon do firmy (...) i okazało się, że taka sprężarka nigdy nie została wypożyczona. W grudniu 2014 r pozwany otrzymał dwie faktury od firmy (...) które zostały przez N. K. (asystentkę G. Z. (1)) odesłane do powoda z prośbą o akceptację. W styczniu pracodawca otrzymał odpowiedź od powoda z której wynikało, że faktury są bezpodstawne i firma oddała więcej sprzętu niż dostała. W drugiej części stycznia zaczęły do pozwanej napływać faktury z firmy (...), które pracodawca zgodnie z informacją uzyskaną od powoda odsyłał z tego powodu, że są one bezpodstawne i niezasadne oraz wnosił o ich weryfikację. W dniu 30 stycznia świadek w rozmowie telefonicznej z pracownikiem z firmy (...) powziął wiedzę, że o wszystkich kosztach zniszczeniach. Firma (...) w korespondencji kierowanej do kierownika budowy (powoda) przesyłała informację z dokładnym wyliczeniem uszkodzonych elementów. Cała korespondencja była kierowana do powoda, który korespondencji tej nie przesyłał nikomu zostawiając tą wiedzę dla siebie. Okazało się, że uszkodzenia, zniszczenia i zagubione elementy opiewały na kwotę 70.000 złotych, czyli na kwotę większą niż faktycznie towar który został dostarczony. Brak odpowiedzi kierownika budowy oznaczało akceptację skutkiem czego pozwana została obciążona kosztami. Wiedzę o szkodzie pozwany powziął dopiero w lutym 2015 r. Pozwany w marcu 2015 r podpisał z firmą (...) porozumienie w którym uczestniczyła firma (...). Na podstawie porozumienia firma (...) anulowała kary za zniszczone szalunki w wysokości 50.000 złotych pod warunkiem wydania pewnej kwoty na wynajem szalunków przez okres 5 lat. W dniu 20 lutego 2015r. pozwany powziął wiedzę, iż powód dokonał zakupu towarów bez wysłania formularza z zamówieniem do akceptacji Dyrektora (...) G. Z. (2), czyli z naruszeniem wewnętrznych procedur obowiązujących u pracodawcy. Obowiązkiem powoda jako kierownika budowy było poinformowanie podwykonawcy o planowanej dostawie szalunków i rusztowań oraz koordynacja działań umożliwiająca wydanie sprzętu podwykonawcom za pokwitowaniem.

Sąd nie dał wiarę zeznaniom B. M. i G. Z. (1) w zakresie w jakim zeznali, że powód pracował w zadaniowym czasie pracy. Nadzór nad budową nie oznacza że jego praca była wykonywana w zadaniowym czasie pracy, przeczy temu również załącznik do umowy o pracę z którego wynika, że wymiar czasu pracy wynosił 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w pięciotygodniowym tygodniu pracy w przyjętym jednomiesięcznym okresie rozliczeniowym. Pozwany również nie wykazał kto i w jaki sposób określił te zadania.

Sąd nie dał wiary zeznaniom świadka L. M. i T. M. w zakresie, że G. Z. (1) wydawał im polecenia pracy w godzinach nadliczbowych w dni robocze, zaś w soboty i niedziele polecenia takie wydawał im powód. G. Z. (1) zajmował stanowisko kierownicze i nie był bezpośrednim przełożonym pracowników budowlanych. G. Z. (1) kontaktował się tylko z powodem w zakresie realizacji harmonogramu prac wykonywanych na budowie. Świadek G. Z. (1) zeznał tylko, że pracownicy mogli świadczyć pracę w soboty i niedziele. Świadek L. M. w dalszej części zeznań powiedział, że polecenia pracy były wydawane przez majstra A. J., zaś powód zajmował się wydawaniem poleceń majstrom. Zhierarchizowany system podległości nie przemawia za wiarygodnością zeznania świadków, którzy zeznali, że polecenia pracownikom budowlanym wydawał dyrektor G. Z. (1). Zeznania te pozostają w sprzeczności z zeznaniami świadka A. J. pomocnika koordynatora budowy, który stwierdził, że poza powodem nie było innej osoby nadzorującej i to kierownik budowy wydawał polecenia pracy w godzinach nadliczbowych. Sąd dał wiarę świadkom L. M. i T. M. w zakresie w jakim potwierdzili, że powód również pracowała w godzinach nadliczbowych oraz, że na listach obecności wpisywane były rzeczywiste godziny pracy, poza powodem który nie wpisywał się na listy obecności. W pozostałym zakresie sąd dał wiarę zeznaniom świadków

Świadek A. J. zeznał , że kierownik budowy decydował o pracy w godzinach nadliczbowych, kierownik budowy zajmował się całą organizacją budowy, był odpowiedzialny za przebieg prac, terminowość prowadzenie dziennika budowy, nie wykonywał prac fizycznych na budowie, sprawował nadzór nad zamówieniami i nad wszystkim. Świadek zeznał również, że kierownik nie raz przyjeżdżał o godzinie 8.00 i wyjeżdżał wcześniej , ale zdarzało się, że zostawał dłużej, nie w każdy weekend pracował; jedna osoba z nadzoru była na budowie. Świadek zeznał, że między sobą wymieniali się pracą w weekendy "jeśli ja zostałem na dany weekend to inżynier lub kierownik musiał być". Sąd uznał zeznania świadka za wiarygodne.

Świadek Z. U. zeznał, że było dwóch kierowników Jeden pracował w sobotę, drugi w niedzielę. Sąd uznał zeznania świadka za wiarygodne.

Sąd nie dał wiary zeznaniom powoda w zakresie w jakim zeznał, że G. Z. (1) organizował czas pracy podległych pracowników i godziny pracy. Sąd dał wiarę zeznaniom powoda, że pracował w godzinach nadliczbowych oraz w soboty zamiennie z M. S., powód nie pamiętał ile godzin pracował w soboty, sąd nie dał wiary, że powód pracował w niedziele , ponieważ nie wynika to z kalendarza który przełożył jak również z innych dowodów znajdujących się w aktach sprawy, powód przyznał, że kadra nadzorcza nie miała "prowadzonych nadgodzin", powód również potwierdził, że pracodawca nie wystawiał mu delegacji. Powód zeznał, że 19 grudnia podpisał protokół za uszkodzenie rusztowania z A. R.. Zeznał również, że nie przekazano szalunków firmie (...) i nie sporządzono protokołów przekazania. Powód potwierdził, że budowa miała swój budżet. Zeznania powoda dotyczące przyczyn rozwiązania umowy o pracę nie są spójne, powód nie był stanie odnieść się do sytuacji których dotyczyły pytania. Nie jest rolą sądu by domyślać się co powód miał na myśli odpowiadając w sposób nieprecyzyjny na pytania pełnomocników.. W ocenie sądu świadczy to o pewnej nadinterpretacji faktów przez powoda.

Bez znaczenia dla rozstrzygnięcia pozostają dowody przedstawione przez powoda w postaci maila z dnia 28 listopada 2014 r, (k.204-205) , maila z dnia 29 października 2014 r, (k.206-208), maila z dnia 16 września 2014 r, (k.209) , maila z dnia 18 grudnia 2014 r, (k.210) , maila z dnia 23 grudnia 2014 r, (k.211).

Sąd zważył, co następuje:

W pierwszej kolejności sąd badał, czy powód był pracownikiem w rozumieniu art. 151 ⁴§ 2 kodeksu pracy zgodnie z którym kierownikom wyodrębnionych komórek organizacyjnych za pracę w godzinach nadliczbowych przypadających w niedzielę i święto przysługuje prawo do wynagrodzenia oraz dodatku z tytułu pracy w godzinach nadliczbowych w wysokości określonej w art. 151 ¹ § 1 jeżeli w zamian za pracę w takim dniu nie otrzymali innego dnia wolnego od pracy.

Z powyższego przepisu wynika, że pracownicy zarządzający w imieniu pracodawcy zakładem pracy i kierownicy wyodrębnionych komórek organizacyjnych wykonują, w razie konieczności, pracę poza normalnymi godzinami pracy bez prawa do wynagrodzenia oraz dodatku z tytułu pracy w godzinach nadliczbowych. (art. 151 § 1 kodeksu pracy). W przypadku takiego rozwiązania trzeba jeszcze spełnić określone przesłanki.

Pierwszą z przesłanek zastosowania zasady wynikającej z art. art. 151 § 1 kodeksu pracy jest wyodrębnienie komórki organizacyjnej, którą dany pracownik kieruje. Wyodrębnienie to powinno znajdować odzwierciedlenie w strukturze danego zakładu pracy, np. w postaci schematu organizacyjnego, a także mieć charakter faktyczny – tzn. dana komórka powinna stanowić samodzielną jednostkę w zakresie określonych zadań pracodawcy. W orzecznictwie wskazuje się także, że nie zawsze konieczne jest wprowadzenie danej komórki do schematu organizacyjnego zakładu pracy. Zdarzają się bowiem, szczególnie w branży budowlanej, komórki tworzone ad hoc do realizacji konkretnej inwestycji. Taką utworzoną przejściowo wyodrębnioną komórką organizacyjną może być-prowadzona na podstawie odrębnego kontraktu zawartego między inwestorem i wykonawcą (pracodawcą), rozliczana oddzielnie po wykonaniu umowy i wyposażona w określone środki majątkowe i zatrudniająca pracowników dla zrealizowania inwestycji – budowa zagraniczna. Jak czytamy w wyroku Sądu Najwyższego z 12 lipca 2005 r. (sygn. akt II PK 383/04, OSNP 2006/7-8/112): „w dotychczasowym orzecznictwie przyjmowało się na ogół, że o tym czy jakaś komórka organizacyjna jest, czy nie jest wyodrębniona organizacyjnie decyduje zasadniczo statut, regulamin organizacyjny obowiązujący u pracodawcy lub inny akt określający jego strukturę wewnętrzną. Zakłada to pewną jej trwałość i stabilność. Jednak pojęcie wyodrębnionej komórki organizacyjnej nie zawsze musi być odnoszone bezpośrednio do stałego schematu organizacyjnego zakładu pracy. Mogą być bowiem tworzone komórki organizacyjne ad hoc - dla osiągnięcia jakiegoś konkretnego celu, wykonania pewnych skonkretyzowanych (jednorazowych, ograniczonych czasowo) zadań. Oceniając, czy jakaś wydzielona część zakładu jest wyodrębnioną komórką organizacyjną należy przeto uwzględnić nie tylko strukturę wewnętrzną wynikającą ze schematu organizacyjnego, ale także rodzaj działalności prowadzonej przez pracodawcę oraz sposób i miejsce wykonywania zadań z działalnością tą wprost związanych. Dotyczy to przede wszystkim pracodawców, których działalność polega na świadczeniu rozmaitego rodzaju usług i prowadzona jest, co do zasady, poza ich stałą siedzibą. Przykładem tego rodzaju pracodawców mogą być właśnie przedsiębiorstwa budowlane, których „stałą bazą” jest siedziba (względnie trwale zorganizowana), ale których komórki organizacyjne mogą być, na stałe lub przejściowo, tworzone na zewnątrz tejże „bazy” i funkcjonować poza nią. Taką utworzoną przejściowo wyodrębnioną komórką organizacyjną może być - prowadzona na podstawie odrębnego kontraktu zawartego między inwestorem i wykonawcą (pracodawcą), rozliczana oddzielnie (samodzielnie) po wykonaniu umowy (zakończeniu zadania), wyposażona w określone środki majątkowe i zatrudniająca pracowników dla zrealizowania inwestycji - budowa zagraniczna (…).
Należy wobec tego uznać, że „budowa” - jednostka utworzona dla wykonania skonkretyzowanego zadania, której pracodawca w tym celu przydzielił konieczne środki majątkowe i zatrudnił dla jego osiągnięcia pracowników stanowi wyodrębnioną komórkę organizacyjną zakładu pracy (…), zaś kierownik budowy jest osobą zatrudnioną na stanowisku jej kierownika”.

Kolejną przesłanką warunkującą uznanie danego stanowiska za kierownicze jest zakres obowiązków osoby je zajmującej. Istotą pracy kierownika jest bowiem wykonywanie czynności kierowniczych w stosunku do zespołu osób zorganizowanych w wyodrębnioną jednostkę organizacyjną. Jak wskazał Sąd Apelacyjny w Krakowie w wyroku z 3 kwietnia 2013 r. (III APa 30/12), art. 151 4 k.p. dotyczy pracowników, których stanowisko pozwala na wydawanie poleceń związanych z pracą innym pracownikom, Istotne jest przy tym to, że poza kierowaniem daną jednostką, kierownik nie może wykonywać zadań na równi z podległymi mu pracownikami (tak SN m.in. w wyroku z 8 marca 2011 r., II PK 221/10). Celem art. 151 4 k.p. jest uelastycznienie czasu pracy kierowników wyodrębnionych komórek organizacyjnych zakładu pracy tak, aby w razie zaistnienia konieczności pracy w godzinach nadliczbowych pracodawca nie musiał każdorazowo wydawać polecenia wykonania pracy w nadgodzinach i jednocześnie nie był narażony na samowolne kreowanie nadgodzin przez kierowników. Nie mniej jednak pracownik – kierownik wyodrębnionej komórki organizacyjnej zachowuje prawo do wynagrodzenia oraz dodatków za pracę w godzinach nadliczbowych, gdy konieczność pracy ponad obowiązujący go normatyw godzinowy wynika z wadliwej organizacji czasu pracy, wymuszającej na nim regularną pracę w nadgodzinach. Ta wadliwa organizacja czasu pracy powinna wynikać z działań lub zaniechań pracodawcy, który musi wiedzieć, że pracownik świadczy pracę ponad obowiązujący go wymiar czasu pracy. W stosunku do kierowników wyodrębnionych komórek organizacyjnych pracodawca ma obowiązek prowadzić ewidencję czasu pracy (art. 149 k.p.) – nie są oni bowiem pracownikami zarządzającymi zakładem pracy w rozumieniu art. 128 § 2 pkt 2 k.p. Jeśli natomiast konieczność pracy w godzinach nadliczbowych jest efektem organizacji pracy własnej kierownika, np. poprzez niewykorzystywanie przez niego uprawnień do delegowania części zadań na podległych mu pracowników, wówczas prawo do wynagrodzenia i dodatków za pracę ponad obowiązujący go normatyw czasu pracy nie przysługuje, nawet jeśli pracodawca wiedział o pracy kierownika w godzinach nadliczbowych (wyroku SN z 5 marca 2014 r., II PK 135/13). W sytuacji, gdy pomiędzy pracownikiem – kierownikiem a pracodawcą dochodzi do sporu o wynagrodzenie oraz dodatki za pracę w godzinach nadliczbowych, wówczas to na kierowniku spoczywa ciężar udowodnienia, że zakres nałożonych na niego obowiązków nie jest możliwy do wykonania w obowiązującym go czasie pracy, oraz że za taki stan rzeczy odpowiedzialność ponosi pracodawca, a nie on sam. Ciężar ten jest konsekwencją zasady nie wynagradzania kierowników za pracę w godzinach nadliczbowych (art. 151 §1 k.p.) oraz określonego w art. 6 k.c. rozkładu ciężaru dowodu, zgodnie z którym ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne. W sytuacji, o której mowa to pracownik wywodzi pozytywne dla siebie skutki prawne w postaci prawa do wynagrodzenia oraz dodatków za pracę ponad obowiązujący go wymiar czasu pracy. Stanowisko takie potwierdził Sąd Najwyższy w wyroku z 19 grudnia 2013 r. (II PK 70/13).

W ocenie sądu meriti powód był pracownikiem w rozumieniu art. 151 §1 k.p. Budowa kina w L. miała wyodrębniony budżet, a powód jako kierownik budowy organizował pracę podległego mu personelu, dokonywał zakupu potrzebnych materiałów w ramach udzielanych mu zaliczek. Powód nie wykonywał pracy fizycznej na równie z pracownikami budowlanymi. Cotygodniowa obecność G. Z. (2) dyrektora technicznego na budowie miała tylko związek z kontrolą realizacji zaplanowanego wcześniej harmonogramu prac. Materiał dowodowy zgromadzony w aktach sprawy (zeznania świadków, powoda) potwierdza, to że wszyscy pracownicy w tym powód pracowali na budowie ponad osiem godzin. Z drugiej strony to powód decydował o tym w jaki sposób praca na budowie jest organizowana. Powód dokonywał zakupów niezbędnych materiałów w ramach ustalonego budżetu, czuwał nad harmonogramem wykonywanych prac, wydawał polecenia pracownikom średniego szczebla, oraz decydował które soboty mają być pracujące. Był zobowiązany również do prowadzenia ewidencji czasu pracy. Z zeznań świadka M. S. - inżyniera budowy wynika, że obecność dwóch kierowników na budowie nie byłaby stale konieczna gdyby "przeorganizować pewne czynności".

Zgodnie z treścią art. 149. § 1. kodeksu pracy pracodawca prowadzi ewidencję czasu pracy pracownika do celów prawidłowego ustalenia jego wynagrodzenia i innych świadczeń związanych z pracą. Pracodawca udostępnia tę ewidencję pracownikowi, na jego żądanie. W stosunku do pracowników objętych systemem zadaniowego czasu pracy, pracowników zarządzających w imieniu pracodawcy zakładem pracy oraz pracowników otrzymujących ryczałt za godziny nadliczbowe lub za pracę w porze nocnej nie ewidencjonuje się godzin pracy. Z zeznań świadków jak również powoda wynika, że nie prowadził on ewidencji swojego czasu pracy. W związku z tym musiał zdawać sobie sprawę, że jako kierownikowi budowy wynagrodzenie za pracę w godzinach nadliczbowych mu się nie należy. Bezsporne jest, że powód w trakcie trwania umowy o pracę nie zwracał się do pracodawcy o wypłatę wynagrodzenia za pracę w godzinach nadliczbowych. Nie kwestionował również wysokości wynagrodzenia w tym dodatków wypłacanych mu za pracę w dniach wolnych. (soboty).

Dla powoda nigdy nie była prowadzona ewidencja czasu pracy choć jako kierownik budowy a jednocześnie kierownik wyodrębnionej komórki organizacyjnej pozwanej spółki prowadził w ramach swoich obowiązków ewidencję czasu pracy podległych sobie pracowników i przekazywał ją pracodawcy. Powód samodzielnie organizowałem pracę dla siebie i podległych mu pracowników. Prowadzenie ewidencji czasu pracy na budowie należało do obowiązków powoda co potwierdzają zeznania świadka A. J. który zeznał: "powód decydował o pracy w godzinach nadliczbowych; kierownik zajmował się organizacją całej budowy, był odpowiedzialny za przebieg prac, terminowość, prowadzenie dziennika budowy; nie wykonywał prac fizycznych na budowie; były listy obecności, gdzie pracownicy wpisywali dodatkowe godziny pracy; powód mówił co należy wykonać." Świadek B. M. zeznała: „powód powinien prowadzić listy obecności. Nie było ewidencji czasu pracy, nie było informacji o godzinach nadliczbowych". Świadek G. Z. (1) zeznał, że "nie istniała potrzeba, aby kierownik pracował 10 - 12 godzin dziennie. Powód sam organizował sobie pracę. Nie miałem wiedzy, że powód prowadzi ewidencję czasu pracy. Nie informował mnie, że ma tyle nadgodzin, iż chce wziąć wolny dzień. Powód miał obowiązek zgłaszać nadgodziny i pracujące weekendy". Świadek M. S. zeznał że nie była prowadzona ewidencja czasu pracy powoda. Ponadto świadek zeznał, iż w przypadku pracy w dni wolne zasadą było uprzednie poinformowanie przełożonego powoda G. Z. (1) o konieczności pracy w dni wolne która to informacja właściwie była prośbą o akceptację. Świadek zeznał również, że można było zorganizować czas pracy inaczej. Również powód w swoich zeznaniach zeznał, że prowadził ewidencję czasu pracy dla pracowników oraz ewidencjonował liczbę swoich godzin przepracowanych nadliczbowo, zapisywał je sobie w kalendarzu, to nie była oficjalna ewidencja, prowadził ją ale nie przekazywał jej do pracodawcy; organizował pracę dla siebie i podległych mu pracowników; ustalał harmonogram prac.

Skoro powód nigdy nie informował pracodawcy o tym, iż świadczy pracę w godzinach nadliczbowych i że taka konieczność wynika z zakresu zadań mu powierzonych , to nie sposób przyjąć by powód musiał świadczyć pracę w godzinach nadliczbowych.

Powód nie udowodnił również, że w okresie od 1 stycznia do 17 stycznia 2015 r pracował w soboty i niedziele lub w godzinach nadliczbowych. Nie potwierdzają to ani zapisy w kalendarzu ani zeznania słuchanych świadków.

Art. 151 ¹ . § 1. kodeksu pracy stanowi, że za pracę w godzinach nadliczbowych, oprócz normalnego wynagrodzenia, przysługuje dodatek w wysokości:

1) 100% wynagrodzenia - za pracę w godzinach nadliczbowych przypadających:

a) w nocy,

b) w niedziele i święta niebędące dla pracownika dniami pracy, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy,

c) w dniu wolnym od pracy udzielonym pracownikowi w zamian za pracę w niedzielę lub w święto, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy;

2) 50% wynagrodzenia - za pracę w godzinach nadliczbowych przypadających w każdym innym dniu niż określony w pkt 1.

§ 2. Dodatek w wysokości określonej w § 1 pkt 1 przysługuje także za każdą godzinę pracy nadliczbowej z tytułu przekroczenia przeciętnej tygodniowej normy czasu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym, chyba że przekroczenie tej normy nastąpiło w wyniku pracy w godzinach nadliczbowych, za które pracownikowi przysługuje prawo do dodatku w wysokości określonej w § 1.

§ 3. Wynagrodzenie stanowiące podstawę obliczania dodatku, o którym mowa w § 1, obejmuje wynagrodzenie pracownika wynikające z jego osobistego zaszeregowania określonego stawką godzinową lub miesięczną, a jeżeli taki składnik wynagrodzenia nie został wyodrębniony przy określaniu warunków wynagradzania - 60% wynagrodzenia.

§ 4. W stosunku do pracowników wykonujących stale pracę poza zakładem pracy wynagrodzenie wraz z dodatkiem, o którym mowa w § 1, może być zastąpione ryczałtem, którego wysokość powinna odpowiadać przewidywanemu wymiarowi pracy w godzinach nadliczbowych.

Zgodnie z art. 151 ³ k.p. pracownikowi, który ze względu na okoliczności przewidziane w art. 151 § 1 k.p. wykonywał pracę w dniu wolnym od pracy wynikającym z rozkładu czasu pracy w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy, przysługuje w zamian inny dzień wolny od pracy udzielony pracownikowi do końca okresu rozliczeniowego, w terminie z nim uzgodnionym.

Praca w dniu wolnym wynikającym z przeciętnie pięciodniowego tygodnia pracy powinna być zrekompensowana udzieleniem innego dnia wolnego, nie później niż do końca okresu rozliczeniowego. Uprawnienie to powstaje niezależnie od ilości godzin zatrudnienia w dniu wolnym wynikającym z rozkładu - nawet jeżeli praca była wykonywana krótko, pracownik może domagać się pełnego dnia wolnego w zamian. Jeśli jednak pracodawca nie może udzielić pracownikowi innego dnia wolnego do końca okresu rozliczeniowego i w ten sposób doszłoby do przekroczenia przeciętnej tygodniowej normy czasu pracy, wówczas pracownik - zgodnie z art. 151 ¹ § 2 k. p. - nabywa prawo do wynagrodzenia powiększonego o dodatek w wysokości 100 % wynagrodzenia. Jeżeli polecenie pracy w dniu wolnym wynikającym z przeciętnie pięciodniowego tygodnia pracy (czyli w sobotę) spowoduje również przekroczenie dobowej normy czasu pracy, wynagrodzenie pracownika za takie godziny zgodnie z art. 151 ¹ § 1 pkt 2 k. jest powiększone o 50 % dodatek (innymi słowy: za pierwsze 8 godzin pracy - dodatek w wysokości 100%, zaś pozostałe godziny należy opłacić dodatkiem 50%).

Jak wynika z opinii biegłego z zakresu rachunkowości powód pracował w następujących dniach:

A) 23 sierpnia 2014 r (sobota) w godzinach 7.00 do 17.00 (10 godzin), norma 160 godzin, stawka za 1 godzinę 46,88 złotych

8 godzin z dodatkiem 100%= 46,88 złotych x 8 godz x 100%= 375,04x 100%=750,08

2 godz. x 46,88 złotych = 93,76 zł x 50 % = 140,64

750,08+140,64 zł= 890,72 złotych

B) 25 października 2014 r (sobota) w godzinach od 7.00 do 15.30; (8,5 godzin) norma 184 godzin, stawka za 1 godzinę 40,76 złotych

8 godzin z dodatkiem 100%= 40,76 złotych x 8 godz x 100%= 326,08x 100%=652,16 złotych

0,5 godz. x 40,76 złotych = 20,38 zł x 50 % = 30,57

652,16 +30,57 = 682,73 złotych

C) 8 listopada 2014 r (sobota) w godzinach 7.00 do 17.00 (10 godzin) norma 144 godzin, stawka za 1 godzinę 55,56 złotych

8 godzin z dodatkiem 100%= 55, 56 złotych x 8 godz x 100%= 444,48 x 100%=888,96 złotych

2 godz. x 55,56 złotych = 111,12 zł x 50 % = 166,68

888,96+ 166,68= 1.053,64 złotych

D) 15 listopada 2014 r (sobota) w godzinach od 7.00 do 9.00 (2 godziny) norma 144 godzin, stawka za 1 godzinę 55,56 złotych

2 godzin z dodatkiem 100%= 55,56 złotych x 2 godz x 100%= 111,12 x 100%= 222,24 złotych

E) 22 listopada 2014 r(sobota) w godzinach od 7.00 do 16.00 (9 godzin) norma 144 godzin, stawka za 1 godzinę 55,56 złotych

8 godzin z dodatkiem 100%= 55,56 złotych x 8 godz x 100%= 444,48 x 100%=888,96 złotych

2 godz. x 55,56 złotych = 111,12 zł x 50 % = 166,68 złotych

888,96 + 166,68 = 1.055,64 złotych

F) -29 listopada 2014 r (sobota) w godzinach 7.00 dp 16.00 (9 godzin) norma 144 godzin, stawka za 1 godzinę 55,56 złotych

8 godzin z dodatkiem 100%= 55,56 złotych x 8 godz x 100%= 444,48 x 100%=888,96 złotych

1 godz. x 55,56 złotych = 55,56 zł x 50 % = 83,34 złotych

888,96 + 83,34 = 972,30 złotych

G) 6 grudnia 2014 r (sobota) w godzinach od 7.00 do 12.30 (5,5 godzin) norma 160 godzin, stawka za 1 godzinę 50,00 złotych

5 godzin z dodatkiem 100%= 50,00 złotych x 5 godz x 100%= 250,00 x 100%= 500,00 złotych

Za co powodowi przysługuje wynagrodzenie w wysokości 5.377,27 złotych.

Pracodawca wypłacił powodowi:

-wynagrodzenie za sierpień 2014 r w wysokości 7.760,92 złotych w tym dodatek 2.468,63 (dowód: potwierdzenie wykonania przelewu k. 169);

-wynagrodzenie za wrzesień 2014 r w wysokości 5.292,29 złotych w tym dodatek 227,06 (dowód: potwierdzenie wykonania przelewu k. 168);

-wynagrodzenie za październik 2014 r w wysokości 5.519,35 złotych w tym dodatek 227, 06 (dowód: potwierdzenie wykonania przelewu k. 167);

-wynagrodzenie za listopad 2014 r w wysokości 6.879,89 złotych w tym dodatek 1272,47 i 880,36 (dowód: potwierdzenie wykonania przelewu k. 166);

-wynagrodzenie za grudzień 2014 r w wysokości 6.487,78 złotych w tym dodatek 948,03 złotych 1114,38 (dowód: potwierdzenie wykonania przelewu k. 165);

-wynagrodzenie za styczeń 2015 r w wysokości 5.539,75 złotych (dowód: potwierdzenie wykonania przelewu k. 164);

-wynagrodzenie za luty 2015 r w wysokości 4.784,60 złotych (dowód: potwierdzenie wykonania przelewu k. 163);

W sumie powodowi wypłacono tytułem dodatkowego wynagrodzenia kwotę 6.023,61 złotych .

Wypłaty powyższych kwot potwierdzają dowody dokonanych przelewów bankowych oraz zestawienie wynagrodzenia sporządzonego przez pracodawcę. Z tym, że uznać należy, że wbrew informacji pracodawcy dodatek za grudzień wypłacono o czym świadczy dowód dokonania przelewu na konto powoda w wysokości. 6.487,78 złotych.

W związku z powyższym uznać należy, że pracodawca wypłacił wynagrodzenie wraz z dodatkami 100% i 50% za pracę w soboty. Powód nie udowodnił, że pracował w inne soboty lub świadczył pracę w niedzielę. Nie wynika to z zapisów w jego prywatnym kalendarzu ani z zeznań świadków.

Powód żądał również zapłaty diet. Należności z tytułu podróży służbowej w okresie objętym powództwem regulowało Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej „Rozporządzenie” (Dz. U. z dnia 5 lutego 2013 r. poz. 167). Zgodnie z §7 pkt. 1 dieta w czasie podróży krajowej jest przeznaczona na pokrycie zwiększonych kosztów wyżywienia i wynosi 30 zł za dobę podróży. Należność z tytułu diet oblicza się za czas od rozpoczęcia podróży krajowej (wyjazdu) do powrotu (przyjazdu) po wykonaniu zadania służbowego w następujący sposób:

1)  jeżeli podróż trwa nie dłużej niż dobę i wynosi:

a)  mniej niż 8 godzin - dieta nie przysługuje,

b)  od 8 do 12 godzin - przysługuje 50% diety,

2)  jeżeli podróż trwa dłużej niż dobę, za każdą dobę przysługuje dieta w pełnej wysokości, a za niepełną, ale rozpoczętą dobę:

a)  do 8 godzin - przysługuje 50% diety,

b)  ponad 8 godzin - przysługuje dieta w pełnej wysokości.

Z informacji załącznika do umowy Powoda wynika, że wypłata należności z tytułu podróży służbowej dokonywana jest na postawie rozporządzenia Ministra Pracy i polityki Społecznej w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju. Diety powodowi się nie należą ponieważ powód w miejscu rzeczywistego świadczenia przez niego pracy miał wynajęte przez pozwanego mieszkanie, w którym mieszkał z rodziną, co stanowiło niewątpliwie centrum jego interesów. Wynajem mieszkania przez pozwanego w miejscowości czasowego pobytu niczym nie różni się od zamieszkiwania w miejscowości stałego pobytu, zatem nie występuje tu potrzeba zwiększonych kosztów diet. Zgodnie z § 7 pkt. 3 Rozporządzenia dieta nie przysługuje: za czas delegowania do miejscowości pobytu stałego lub czasowego pracownika oraz w przypadkach, o których mowa w§ 10 jak i wówczas jeżeli pracownikowi zapewniono bezpłatne całodzienne wyżywienie.

Powód żądał również odszkodowania z niezgodne z prawem rozwiązania umowy o pracę.

Przepisy kodeksu pracy, w zakresie, w jakim regulują kwestie rozwiązywania umów o pracę, stawiają zarówno wymogi materialne jak i formalne, których zachowanie sprawia, że rozwiązanie umowy o pracę jest skuteczne i zgodne z prawem. Niedochowanie choćby jednego z nich musi skutkować uznaniem rozwiązania umowy o pracę za niezgodne z prawem.

Art. 52 § 1 pkt 1 kp stwierdza, że pracodawca może rozwiązać umowę o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika w razie ciężkiego naruszenia przez pracownika podstawowych obowiązków pracowniczych.

Z kolei art. 30 § 3, 4, 5 kodeksu pracy stawia wymagania formalne, które w całości muszą być zachowane, aby można mówić o skutecznym rozwiązaniu umowy o pracę. Podobną rolę pełni art. 52 § 2 i 3 kp. Zgodnie z tymi przepisami rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika nie może nastąpić po upływie 1 miesiąca od uzyskania przez pracodawcę wiadomości o okoliczności uzasadniającej rozwiązanie umowy.

Rozpatrując niniejszą sprawę Sąd w pierwszej kolejności skupił swoją uwagę na ustaleniu, czy pracodawca zachował wymogi formalne.

Jak wynika z zebranego w sprawie materiału dowodowego oświadczenie pracodawcy o rozwiązaniu umowy o pracę z powodem w trybie art., 52 § 1 pkt 1 spełnia wymagania stawiane przez art. 30 § 3, 4, 5 i art. 52 § 3 – a więc, zostało sporządzone na piśmie, wskazuje przyczynę uzasadniającą rozwiązanie umowy i zawiera pouczenie o możliwości odwołania do sądu pracy.

Z treści art. 52 § 1 pkt 1 k.p. wynika, że naruszenie musi dotyczyć podstawowego obowiązku pracownika. Ocena, czy naruszenie obowiązku jest ciężkie powinna uwzględniać stopień jego winy oraz zagrożenie lub naruszenie interesów pracodawcy.

Zgodnie z poglądem utrwalonym zarówno w nauce prawa pracy, jak i orzecznictwie w pojęciu "ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych" mieszczą się trzy elementy. Są to: bezprawność zachowania pracownika (naruszenie podstawowego obowiązku pracowniczego), naruszenie albo zagrożenie interesów pracodawcy, a także zawinienie obejmujące zarówno winę umyślną, jak i rażące niedbalstwo. Sąd Najwyższy podkreślał wielokrotnie, że uzasadnioną przyczyną rozwiązania z pracownikiem umowy o pracę w trybie art. 52 § 1 pkt 1 KP nie musi być jedynie zawinione uchybienie pracownicze wywołujące istotną szkodę majątkową w mieniu pracodawcy. Taką przyczyną może być także zawinione działanie pracownika powodujące zagrożenie interesów pracodawcy (zob. wyrok SN z 9.7.2009 r., II PK 46/09, niepubl. i powołane tam orzecznictwo).

Tytułem przypomnienia wskazać należy, że powód zobowiązany był do należytego wykonywania obowiązków jako kierownik budowy. Obowiązkiem powoda była kontrola ilościowa i jakościowa wydanych materiałów i urządzeń oraz nadzór nad tym aby materiały i urządzenia przekazywane były podwykonawcom na podstawie pisemnych protokołów umożliwiających kontrolę ilościową i jakościową wydanych materiałów i urządzeń. W szczególności był zobowiązany do:

a) kierowania budową w sposób zgodny z projektem i pozwoleniem na budowę oraz przepisami, w tym techniczno-budowlanymi i dotyczącymi bezpieczeństwa i higieny pracy;

b) prowadzenia dokumentacji budowy (w tym dziennika budowy), a ponadto:

c) nadzoru budowy pod kątem finansowym i jakościowym;

d) zarządzania pracą koordynatorów;

e) monitorowania postępu prac;

f) nadzoru nad finansowymi i czasowymi aspektami budowy;

g) zapewnienia dostarczenia do pionu administracji dokumentów

związanych z realizacją kontraktu (protokoły, listy obecności, listy zamówień, prognozy pracownicze);

h) rozliczenia budowy;

i) przygotowania sprawozdań po zamknięciu kontraktu;

Odnosząc się do zarzutu powoda dotyczącego nie zachowania terminu jednomiesięcznego sąd stoi na stanowisku, że termin ten został zachowany.

Powód twierdził, że pozwana spółka miała wiedzę o istnieniu faktur obciążeniowych już w styczniu 2015 r w związku z tym, że 21 styczniu 2015 roku pozwany otrzymał wezwanie do zapłaty oraz że zakwestionowanie zasadności wystawionych przez H. Polska sp. z o.o faktur wynikało z polecenie prezesa pozwanej spółki jest niezasadne. Przedmiotem badania w niniejszym procesie nie jest to czy pozwana spółka miała świadomość że firma (...) wystawiła na pozwaną spółkę faktury obciążające lecz to kiedy powzięła świadomość że faktury są zasadne i że należy za nie zapłacić.

Przez zawarte wyrażenie "uzyskanie przez pracodawcę wiadomości" należy, bowiem rozumieć wiadomości na tyle sprawdzone, aby pracodawca mógł nabrać uzasadnionego przekonania o nagannym postępowaniu danego pracownika (por. wyrok SN z 28.10.1976 r., I PRN 74/76, OSNCP Nr 5-6/1977, poz. 100; OSPiKA Nr 7-8/1977, poz. 127 z glosą J. Krzyżanowskiego; por. też wyrok z 28.4.1997 r., I PKN 111/97, OSNAPiUS Nr 4/1998, poz. 122). Chodzi, więc o moment, w którym pracodawca miał możność sprawdzenia i przekonania się o słuszności obciążających pracownika zarzutów (por. orzeczenia SN: z 30.1.1936 r., I C 2410/35, OSN Nr 10/1936, poz. 390; z 7.1.1938 r., I C 703/37, OSN Nr 12/1938, poz. 540; z 17.10.1945 r., C III 698/45, OSN Nr 3/1947, poz. 62; z 13.5.1998 r., I PKN 96/98, OSNAPiUS Nr 10/1999, poz. 329). Bieg miesięcznego terminu z art. 52 § 2 KP rozpoczyna się dopiero od chwili, w której pracodawca uzyskał w dostatecznym stopniu wiarygodne informacje uzasadniające jego przekonanie, że pracownik dopuścił się czynu nagannego w stopniu usprawiedliwiającym niezwłoczne rozwiązanie umowy o pracę (zob. wyrok SN z 21.10.1999 r., I PKN 318/99, OSNAPiUS Nr 5/2001, poz. 155), czyli od zakończenia, podjętego niezwłocznie i sprawnie przeprowadzonego, wewnętrznego postępowania, sprawdzającego uzyskane przez pracodawcę wiadomości o niewłaściwym zachowaniu pracownika (zob. wyrok SN z 26.3.1998 r., I PKN 5/98, OSNAPiUS Nr 6/1999, poz. 201).

Pracodawca zarzucił m.in powodowi, że przekazał on podwykonawcom spółki firmie (...) materiały i sprzęt bez sporządzenia stosownych protokołów zdawczo-odbiorczych uwzględniających stan zużycia sprzętu, na skutek czego spółka musi ponieść koszt 60.000 złotych związany z pokryciem kosztów uszkodzeń szalunków które były używane przez firmę (...).

W ocenie sądu przyczyna ta jest prawdziwa i rzeczywista,.

Zgodnie z treścią § 1 pkt 3 litera (a) i (d) Umowy Podwykonawczej zawartej pomiędzy pozwaną spółką a podwykonawcą - M. K. (2) wszelkie materiały i sprzęt niezbędny do realizacji prac przez podwykonawcę miały być przekazywane za pokwitowaniem. Ponadto rozliczenie materiałów i sprzętu miało następować na podstawie protokołów przekazania potwierdzonych przez pozwanego jako zamawiającego z uwzględnieniem normatywnych zużyć materiałów wskazanych przez normy lub producenta. Powód nie dopełnił obowiązku uzyskania od firmy (...) protokołów zdawczych przy wydawaniu podwykonawcy szalunków i rusztowań, oraz nie uzyskał protokołów odbioru w/w urządzeń po zakończeniu robót z adnotacją o stanie ilościowym i nadmiernym zużyciu. Obowiązkiem powoda jako kierownika budowy było poinformowanie podwykonawcy o planowanej dostawie szalunków i rusztowań oraz koordynacja działań umożliwiająca wydanie sprzętu za pokwitowaniem. W szczególności wydanie poleceń koordynatorom budowy co do sporządzenia protokołów w przypadku gdyby powód nie mógł osobiście uczestniczyć w przekazywaniu sprzętu podwykonawcy. W przypadku odmowy ze strony podwykonawcy odbioru protokolarnego sprzętu zgodnie z umową, powód nie powinien wydawać takiego sprzętu i sporządzić notatkę służbową oraz powiadomić spółkę. Zatem powód w sposób ciężki naruszył podstawowy obowiązek dbałości o mienie pracodawcy.

Pracodawca zarzucił również powodowi, że nie zostały zwrócone firmie (...) sp. zo.o wypożyczone przez spółkę szalunki o wartości 12.000 złotych i zaginęły lub zostały skradzione z terenu budowy. Ponadto została uszkodzony i zniszczony sprzęt do wykonywania deskowań o wartości około 50.000 złotych. W ocenie sądu przyczyna wskazana przez pracodawcę jest prawdziwa i rzeczywista. Z treści korespondencji mailowej z dnia 14 stycznia 2015 r (k.221) wynika, że powód informował (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z kopią dla G. Z. (1), że według wyliczeń powód oddał H. więcej elementów niż od niej pobrał. Z treści maila z dnia 21 stycznia 2015 r (k.473) wynika, że pozwany 21 stycznia 2015 r otrzymał wezwanie do zapłaty od firmy (...). Na prośbę wysłaną z biura do powoda o wyjaśnienie powód napisał: "Faktura za zniszczone szalunki w załączeniu". Powód w korespondencji email z dnia 21 stycznia 2015 r nie poinformował pozwanej spółki, że faktura jest zasadna bo w grudniu 2014 r podpisał z H. protokoły zniszczenia sprzętu Nie przesłał również do pozwanego skanu podpisanych przez siebie protokołów. Przesłanie do biura spółki protokołów umożliwiłyby weryfikację otrzymanych faktur wraz z jednoznaczną informacją czy faktury są zasadne czy nie. Jak wynika z zakresu obowiązków powoda był on odpowiedzialny za rozliczenie finansowe budowy. Z maila z dnia 18 grudnia 2014 r (k.210) i maila z dnia 23 grudnia 2014 r (k. 211) wynika, że N. K. w dniu 18 i 23 grudnia 2014 przesłała do powoda dwie faktury od firmy (...) do weryfikacji. Do czasu zweryfikowania przez powoda zasadności faktur na podstawie protokołów pobrania i wydania materiałów a następnie poinformowania o tym pozwanego, pozwana spółka nie posiadała wiedzy o ilości sprzętu który nie został zwrócony lub uszkodzony. Decyzja pozwanej spółki o zakwestionowaniu faktur była uzasadniona tylko wyłącznie brakiem wiedzy pozwanej spółki o istnieniu protokołów zwrotów i uszkodzeń jakie powód podpisał z firmą (...) sp z.o.o. Korespondencja mail z dnia 16 stycznia 2015 r (k.477) nie jest potwierdzeniem przekazania do pozwanej spółki dokumentów związanych z rozliczeniem z firmą (...). W korespondencji tej powód odpowiedział jedynie na zapytanie B. M. w sprawie WZ z firmy (...) dotyczących wylewek. Powód nie udowodnił, że przekazał pozwanej spółce protokoły jakie podpisała z H.. Dokumenty w postaci maila z dnia 11 grudnia 2014 r (k.524) oraz dokumenty zwrotu (k.525-531) nie są podpisane przez powoda i nie obejmują całości sprzętu jaki podlegał zwrotowi. Pozwana spółka otrzymała 7 faktur z czego za naprawę ponadnormatywnie zużytego sprzętu na kwotę 50.025,27 złotych zaś za zaginiony sprzęt na kwotę 13.788,43 złote, co potwierdza ugoda z dnia 11 marca 2015 r pomiędzy H. a pozwaną. Dopiero w dniu 12 oraz 19 lutego 2015 r pozwana spółka powzięła wiedzę na temat konieczności zapłaty za zniszczone elementy oraz zasadności faktur wystawionych przez H., co potwierdza korespondencja mail z dnia 12 i 19 lutego 2015 r z firmy (...) sp. z o.o do G. Z. (1) dotycząca wydawania i zwrotu sprzętu przez powoda. Ponadto z zeznań słuchanego w charakterze świadka G. Z. (1) wynika, że w grudniu 2014 r pozwany otrzymał dwie faktury od firmy (...) które zostały przez N. K. (asystentkę G. Z. (1)) odesłane do powoda z prośbą o akceptację. W styczniu pracodawca otrzymał odpowiedź od powoda z której wynikało, że faktury są bezpodstawne i firma oddała więcej sprzętu nie dostała. W drugiej części stycznia zaczęły do pozwanej napływać faktury z firmy (...), które pracodawca zgodnie z informacją uzyskaną od powoda odsyłał z tego powodu, że są one bezpodstawne i niezasadne oraz wnosił o ich weryfikację. W dniu 30 stycznia G. Z. (1) w rozmowie telefonicznej z pracownikiem z firmy (...) powziął wiedzę, że o wszystkich kosztach zniszczeniach pozwany był informowany przy zdawaniu szalunków. Firma (...) w korespondencji kierowanej do kierownika budowy (powoda) przesyłała informację z dokładnym wyliczeniem uszkodzonych elementów. Cała korespondencja była kierowana do powoda, który nie przesyłał jej nikomu zostawiając tą wiedzę dla siebie.

Konsekwencją zaniechań powoda w zakresie kontroli ilościowej i jakościowej wydawanych materiałów i urządzeń była szkoda pracodawcy polegająca na konieczności uznania przez pozwaną spółkę roszczeń firmy (...) sp. zo.o. na kwotę 50.025,27 złotych za naprawę ponadnormatywnie zużytego sprzętu oraz na kwotę 13.788,43 złotych z tytułu nierozliczonego stanu magazynowego tj. za zaginiony sprzęt przy budowie CH F.. Wiedzę o szkodzie pozwany powziął dopiero w lutym 2015 r co wynika z zeznań świadka G. Z. (1).

Jako Kierownik Budowy powód uzgodnił z firmą (...) obciążenie pozwanej spółki kosztami wynajmu sprężarki choć w rzeczywistości sprężarka taka nigdy nie została dostarczona na teren budowy i usługa wynajmu nigdy nie została wykonana. W kontekście zakresu obowiązków powoda prowadzanie pracodawcy w błąd co do konieczności poniesienia kosztów za niewykonane usługi przez firmę (...) dotyczące wynajmu sprężarki to ciężkie naruszenie obowiązków pracowniczych. Zachowanie to stanowi narażenie pozwanej Spółki na szkodę finansową. Powyższe zachowanie powoda zostało potwierdzone zeznaniami Świadka G. Z. (2) a ponadto wynika z korespondencja email z dnia 16 lutego 2015r. i 9 marca 2015r. z firmą (...) dotycząca uzgodnień z powodem wpisania do faktury fikcyjnej usługi wynajmu sprężarki. Świadek G. Z. (1) zeznał, że w lutym 2015 r firma (...) wystawiła fakturę za wynajem sprężarki. W tym czasie powód przebywał już na zwolnieniu lekarskim. Świadek po otrzymaniu faktury wykonał osobiście telefon do firmy (...) i okazało się, że taka sprężarka nigdy nie została wypożyczona. W ocenie sądu zeznania świadka potwierdziły, że pozwana powzięła wiedzę o tym fakcie w lutym 2015 r. Również w tym przypadku została zachowany termin 1 miesięczny do rozwiązaniu umowy o pracę w trybie art. 52 kodeksu pracy. W ocenie sądu przyczyna jest prawdziwa i rzeczywista i wyczerpuje dyspozycję art. 52 kodeksu pracy.

Pozwany zarzucił również powodowi, że ten nie sprawował należytej kontroli nad czasem pracy dźwigu wynajętego przez pozwaną spółkę od firmy PHU (...).

Potwierdzeniem tego zarzutu są karty pracy sprzętu z błędnie wpisanym czasem pracy oraz zeznania G. Z. (1) który potwierdził, że o powyższym dowiedział się na początku lutego. Wykaz czasu pracy dźwigu nie oddaje rzeczywistego czasu kiedy dźwigu pracował, lecz uwzględnia również czas gdy dźwig nie pracował i stał w oczekiwaniu na prace. Po zakończeniu budowy i otrzymaniu faktur od PHU (...), pozwana spółka zwróciła się o przedstawienie kart pracy sprzętu do każdej z faktur a kiedy otrzymała je pod koniec stycznia 2015r. okazało się że opłaty za wynajem dźwigu były naliczane za czas kiedy był dostępny na terenie budowy a nie za czas rzeczywistej pracy, przez co pozwana spółka poniosła koszty przestoju w związku z nienależytym zarządzaniem pracą dźwigu przez powoda. W karcie pracy sprzętu z dnia 7.12.2014r. pod datą 10.12.2014r. powód potwierdził czas pracy dźwigu w godzinach 6.30 do 12 wpisując jednocześnie łączny czas pracy 11 godzin. Pomimo obowiązku rzetelnego prowadzenia nadzoru nad czasem pracy wynajmowanego sprzętu i następnie weryfikacji faktur w oparciu o załączone dokumenty - karty najmu sprzętu powód nie weryfikował należycie otrzymanych dokumentów narażając pozwaną spółkę na koszty. W ocenie sądu przyczyna jest prawdziwa i rzeczywista i wyczerpuje dyspozycję art. 52 kodeksu pracy.

W ocenie sądu powód w sposób ciężki naruszył swoje podstawowe obowiązki. Tym samym rozwiązanie umowy o pracę było zgodne z prawem. Roszczenie odszkodowawcze powoda należy uznać za nieuzasadnione i podlegające oddaleniu.

Mając na uwadze powyższe Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.

W kwestii kosztów postępowania Sąd orzekł na podst. art. 98 KPC oraz § 12 ust.1 pkt 1 i 2 oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (tekst jednolity – Dz. U. z 2013 roku, poz. 461, ze zm.) w wysokości 1.860 złotych.

O kosztach w punkcie trzeci wyroku orzeczono na podstawie art. 102 kpc.

(...)

(...)