Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VI U 47/16 - zarządzenie, wyrok, uzasadnienie Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie z 2016-06-20

Sygn. akt VI U 47/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 czerwca 2016 roku.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi - Południe w Warszawie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

PrzewodniczącySSR Przemysław Chrzanowski

Protokolant stażysta Patrycja Wielgus

po rozpoznaniu w dniu 20 czerwca 2016 roku w Warszawie

na rozprawie

sprawy z odwołania B. B.

przeciwko Wojewódzkiemu Zespołowi do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w W.

o ustalenie stopnia niepełnosprawności

zmienia zaskarżone orzeczenie Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w W. z dnia (...)roku Nr (...)oraz poprzedzające je orzeczenie Miejskiego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności w W. z dnia (...)roku nr (...) w ten sposób, że zalicza B. B. do osób o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności z powodu schorzeń oznaczonych symbolem niepełnosprawności 05-R od dnia 18 września 2015 roku na stałe.

Sygn. akt VI U 47/16

UZASADNIENIE

B. B. złożyła odwołanie od orzeczenia Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w W. z dnia (...)roku, Nr (...), uchylającego orzeczenie Miejskiego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności w W. w przedmiocie ustalenia stopnia niepełnosprawności (k. 1).

W odpowiedzi na odwołanie z dnia 29 stycznia 2016 roku Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w W. wniósł o oddalenie odwołania (k. 5).

Sąd Rejonowy ustalił następujący stan faktyczny:

U B. B. rozpoznano stan po urazie ścięgna mięśnia nadgrzbieniowego prawego stawu barkowego, po leczeniu operacyjnym, z dolegliwościami bólowymi i ograniczeniem zakresów ruchomości prawego stawu barkowego; stan po urazie prawej stopy, z lekką niedomogą ścięgien mięśni prostowników placów II-V oraz okresowe dolegliwości bólowe, entezopatię rozcięgna prostowników prawego przedramienia i stan po lewostronnej mastektomii z powodu nowotworu (k. 14).

B. B. spełnia kryteria umiarkowanego stopnia niepełnosprawności z powodu schorzeń oznaczonych symbolem niepełnosprawności 05-R od dnia 18 września 2015 roku na stałe. Jednocześnie zmiany w obrębie prawej stopy nie zaburzają wydolności chodu w takim stopniu aby kwalifikowały się do przyznania karty parkingowej (opinia lekarza K. K. biegłego sądowego w dziedzinie ortopedii i traumatologii).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów znajdujących się w aktach rozpoznawanej sprawy, a w szczególności w aktach Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w W., a także w oparciu o dowód z opinii lekarza K. K. biegłego sądowego w dziedzinie ortopedii i traumatologii.

Zgromadzone w niniejszej sprawie dowody z dokumentów Sąd ocenił jako wiarygodne, bowiem są one nie tylko spójne wewnętrznie, ale i korespondują ze sobą tworząc logiczną całość. Dlatego też stanowiły podstawę ustalonego przez Sąd stanu faktycznego w niniejszej sprawie.

Podobnie Sąd ocenił opinię lekarza K. K. biegłego sądowego w dziedzinie ortopedii i traumatologii. Zdaniem Sądu przedłożona opinia jest jasna oraz rzeczowa. W ocenie Sądu brak jest podstaw do zakwestionowania jej rzetelności, dlatego też jako nie budząca wątpliwości, stanowiła wartościowy materiał dowodowy, na którym Sąd opierał się przy wydawaniu orzeczenia w niniejszej sprawie.

Strony procesu nie kwestionowały opinii lekarza K. K. biegłego sądowego w dziedzinie ortopedii i traumatologii, a także nie zgłaszały wniosków (k. 21).

Sąd Rejonowy zważył, co następuje:

Art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 roku o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych stanowi, że ustala się trzy stopnie niepełnosprawności, które stosuje się do realizacji celów określonych ustawą:

1)znaczny;

2)umiarkowany;

3)lekki.

Zgodnie z art. 4 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych:

ust. 1. Do znacznego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej i wymagającą, w celu pełnienia ról społecznych, stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innych osób w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji.

ust. 2. Do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej lub wymagającą czasowej albo częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych.

ust. 3. Do lekkiego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę o naruszonej sprawności organizmu, powodującej w sposób istotny obniżenie zdolności do wykonywania pracy, w porównaniu do zdolności, jaką wykazuje osoba o podobnych kwalifikacjach zawodowych z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną, lub mająca ograniczenia w pełnieniu ról społecznych dające się kompensować przy pomocy wyposażenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze lub środki techniczne.

ust. 4. Niezdolność do samodzielnej egzystencji oznacza naruszenie sprawności organizmu w stopniu uniemożliwiającym zaspokajanie bez pomocy innych osób podstawowych potrzeb życiowych, za które uważa się przede wszystkim samoobsługę, poruszanie się i komunikację.

Sąd swoje rozstrzygnięcie oparł na niekwestionowanej opinii lekarza K. K. biegłego sądowego w dziedzinie ortopedii i traumatologii. W ocenie Sądu opinia biegłego sądowego jest wiarygodna, jasna i rzeczowa. Została sporządzona przez specjalistę z zakresu schorzeń rozpoznanych u odwołującej, po dogłębnej analizie całej dokumentacji medycznej oraz dodatkowo, po przeprowadzeniu badania lekarskiego. W ocenie Sądu wszystkie okoliczności dotyczące sprawy zostały wyjaśnione treścią pisemnej opinii.

Opinię biegłego sądowego, jako logiczną i wyczerpującą, Sąd uznał za podstawę merytorycznego rozstrzygnięcia, przyjmując zawarte w niej ustalenia za własne.

W świetle poczynionych powyżej ustaleń faktycznych, w tym przede wszystkim na podstawie opinii lekarza K. K. biegłego sądowego w dziedzinie ortopedii i traumatologii, w ocenie Sądu należy uwzględnić odwołanie i zaliczyć B. B. do osób o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności z powodu schorzeń oznaczonych symbolem niepełnosprawności 05-R od dnia 18 września 2015 roku na stałe.

Mając na uwadze powyższe, Sąd - na podstawie art. 477 (( 14)) § 2 kpc w zw. z art. 3 oraz 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 roku o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych - zmienia zaskarżone orzeczenie Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w W. z dnia (...)roku Nr (...)oraz poprzedzające je orzeczenie Miejskiego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności w W. z dnia (...)roku nr (...) w ten sposób, że zalicza B. B. do osób o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności z powodu schorzeń oznaczonych symbolem niepełnosprawności 05-R od dnia 18 września 2015 roku na stałe.

ZARZĄDZENIE

(...)

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Marzena Szablewska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy dla Warszawy-Pragi Południe w Warszawie
Data wytworzenia informacji: