Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Warszawy-Pragi Południe w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 czerwca 2023 r.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: sędzia Małgorzata Kryńska-Mozolewska

po rozpoznaniu w dniu 21 czerwca 2023 r. w Warszawie na posiedzeniu niejawnym na podst. art. 15zzs ² ustawy z dnia 2 marca 2020 roku o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. z 2020r., poz. 1842, tekst jednolity.)

sprawy J. P.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W.

o świadczenie rehabilitacyjne

na skutek odwołania J. P.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. z dnia 3 grudnia 2021 r. znak (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje odwołującemu J. P. prawo do świadczenia rehabilitacyjnego na okres od 13 maja 2021 r do dnia 21 października 2021 r.

Sygn. akt VI U 54/22

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 3 grudnia 2021 roku znak: 450000/602/RW/72945/ZAS/2021 Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. odmówił J. P. prawa do świadczenia rehabilitacyjnego od 13 maja 2021 roku. W uzasadnieniu podał, że komisja lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 29 listopada 2021 roku orzekła, że brak jest okoliczności uzasadniających ustalenia prawa do świadczenia rehabilitacyjnego, ponieważ brak jest niezdolności do pracy.

(decyzja z dnia 3 grudnia 2021 roku – a.r.)

Od powyższej decyzji J. P. wniósł odwołanie wnosząc o przyznanie mu świadczenia rehabilitacyjnego za czas niezdolności do pracy.

(odwołanie – k. 1-2)

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie.

(odpowiedź na odwołanie – k. 16-16v)

Sąd ustalił, co następuje:

Odwołujący się był w zatrudniony w (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. na stanowisku administratora do spraw marketingu od 1 października 2019 roku

Leczenie psychiatryczne podjął po raz pierwszy w listopadzie 2020 roku z powodu kumulacji wielu czynników – urodzenia dziecka, podjęcia pracy i braku możliwości poradzenia sobie w życiu. Miał problemy z teściami. Kłócił się z żoną i miał problemy ze skupieniem, koncentracją, nie miał siły i energii. Po wyprowadzce żony z domu zdecydował się na skorzystanie z leczenia psychiatrycznego. Na wizycie 11 listopada 2020 rok rozpoznano u niego zaburzenia adaptacyjne.

Odwołujący otrzymywał od lekarza psychiatry zwolnienia lekarskie z tytułu niezdolności do pracy od 12 listopada 2020 roku do 12 maja 2021 roku. Okres zasiłkowy wynoszący 182 dni wykorzystał z dniem 12 maja 2021 roku. Po tym dniu był dalej niezdolny do pracy zawodowej z powodu dalej utrzymujących się zaburzeń adaptacyjnych i lękowo-depresyjnych. Stan psychiczny nie był stabilny, a odwołujący nie kontrolował swoich emocji. Pod wpływem narastającego napięcia, wykazywał objawy autoagresywne (uderzał głową, pięścią, bił się do krwi). Niezdolność do pracy zawodowej trwała do 21 października 2021 roku, kiedy w wyniku stopniowej poprawy i stosowanego leczenia doszło do wyrównania stanu psychicznego.

(dowód: wywiad zawodowy – a.r.; opinia biegłego psychiatry M. L. – k. 28-30, k. 67-68)

Orzeczeniem z dnia 21 października 2021 roku Lekarz Orzecznik ZUS stwierdził ,ze odwołujący nie jest niezdolny do pracy i brak okoliczności uzasadniających ustalenie uprawnień do świadczenia rehabilitacyjnego.

Od tego orzeczenia odwołujący pismem z dnia 9 listopada 2021 roku złożył sprzeciw.

Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 29 listopada 2021 roku stwierdziła, że odwołujący nie jest niezdolny do pracy i brak okoliczności uzasadniających ustalenie uprawnień do świadczenia rehabilitacyjnego.

(dowód: orzeczenie lekarza orzecznika, sprzeciw oraz orzeczenie komisji lekarskiej ZUS – k. 81-84v)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy, aktach organu rentowego oraz opinii głównej i uzupełniającej biegłego psychiatry M. L.. Opinia biegłego, jako całość była spójna i zwierała logiczne wnioski z obszernym uzasadnieniem. Strona odwołująca się nie wnosiła zastrzeżeń do opinii głównej. Pełnomocnik organu rentowego wniósł zastrzeżenia do opinii głównej, co skutkowało dopuszczeniem dowodu z opinii uzupełniającej. W opinii uzupełniającej biegła M. L. dokładnie odpowiedziała na zastrzeżenia ZUS i udzieliła odpowiedzi, do kiedy odwołujący był niezdolny do pracy. Strony nie wnosiły o uzupełnienie materiału dowodowego w sprawie, a taka konieczność nie zachodził również z urzędu.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie podlegało uwzględnieniu.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa świadczenie rehabilitacyjne przysługuje ubezpieczonemu, który po wyczerpaniu zasiłku chorobowego jest nadal niezdolny do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja lecznicza rokują odzyskanie zdolności do pracy. Świadczenie rehabilitacyjne przysługuje przez okres niezbędny do przywrócenia zdolności do pracy, nie dłużej jednak niż przez 12 miesięcy. Kwestią sporną w niniejszej sprawie było czy od 13 maja 2021 roku odwołujący był dalej niezdolny do pracy, a jeśli tak to, do kiedy trwała niezdolność do pracy.

Sąd nie mając wiedzy medycznej dopuścił dowód z opinii biegłego psychiatry M. L.. Biegła w swojej opinii głównej i uzupełniającej wskazała, że odwołujący od dnia 13 maja 2021 roku był nadal niezdolny do pracy z przyczyny psychiatrycznych. Jego stan zdrowia nie był wyrównany, nadal cierpiał na zburzenia adaptacyjne i lękowo-depresyjne oraz przyjmował leki psychiatryczne. Jego stan psychiczny nie był stabilny, nie kontrolował swoich emocji będących wynikiem narastającego napięcia, wykazywał objawy autoagresywne (uderzał głową, pięścią, bił się do krwi). W wyniku kontynuacji leczenia dochodziło u niego do stopniowej poprawy. Odwołujący w dniu 21 października 2021 roku odzyskał zdolność do pracy, albowiem doszło do wyrównania jego stanu psychicznego a także zmniejszenia nasilenia objawów psychiatrycznych.

Mając na względzie powyższe Sąd orzekł przyznając odwołującemu prawo do świadczenia rehabilitacyjnego za okres od 13 maja 2021 roku do 21 października 2021 roku na podstawie art. 18 ust. 1 ustawy zasiłkowej. O powyższym orzeczono jak w sentencji wyroku.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)