Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Warszawy-Pragi Południe w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 kwietnia 2024 roku

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący: sędzia Joanna Napiórkowska - Kasa

po rozpoznaniu w dniu 17 kwietnia 2024 roku w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy M. R.

przeciwko Wojewódzkiemu Zespołowi do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w W.

w związku z odwołaniem od orzeczenia Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w W. z dnia 15 lutego 2021 roku nr: WN-I. (...).1.121.2021

o ustalenie stopnia niepełnosprawności

oddala odwołanie.

Sygn. akt VI U 166/21

UZASADNIENIE

Orzeczeniem z dnia 23 listopada 2020 roku nr: (...) do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w W. zaliczył M. R. do lekkiego stopnia niepełnosprawności o symbolu przyczyny 05-R do 30 listopada 2022 roku datując stopień od 4 września 2019 roku.

Orzeczeniem z dnia 15 lutego 2021 roku nr: WN-I. (...).1.121.2021 Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w W. utrzymał w mocy orzeczenie z dnia 23 listopada 2020 roku.

(orzeczenia PZON i WZON)

Od powyższego orzeczenia WZON M. R. wniosła odwołanie wskazując, że jej stan zdrowia uzasadnia zaliczenie jej do wyższego stopnia niepełnosprawności niż lekki.

(odwołanie – k. 1-3v)

W odpowiedzi na odwołanie WZON wniósł o jego oddalenie w całości.

(odpowiedź na odwołanie – k. 11-12)

Sąd ustalił, co następuje:

Odwołująca się ma obecnie 59 lat. Cierpi na początkowe zmiany zwyrodnieniowe stawów kolanowych oraz zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa szyjnego i lędźwiowego oraz otyłość. Ma niewielki wypukliny odcinka szyjnego bez konfliktu z elementami nerwowymi, niewielkie zmiany zwyrodnieniowe na krawędziach trzonów kręgowych i stawach międzykręgowych. Z tych powodów cierpi na dolegliwości bólowe, które leczy lekami przeciwbólowymi oraz miorelaksacyjnymi. Dodatkowo korzysta z leczenia rehabilitacyjnego. Porusza się okresowo za pomocą kuli łokciowej.

Jest osobą niepełnosprawną w stopniu lekkim z przyczyn układu ruchu. Nie ma ograniczeń w wykonywaniu pracy dostępnej na otwartym rynku pracy.

(opinia biegłego ortopedy K. K. – k. 48-48v, k. 97)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie opinii biegłego ortopedy K. K. – głównej i uzupełniającej, która była w całości przekonująca dla Sądu ponieważ zawierała opisy badań oraz logiczne wnioski. Odwołująca wniosła zastrzeżenia do opinii, co biegły skonstatował, że wymagane było jej zbadanie ponieważ opinia główna była wydana bez fizykalnego badania przez biegłego. Jednak odwołująca ponownie nie stawiła się na termin badania, mimo poinformowania jej o dacie i miejscu badania, nie usprawiedliwiła swojego niestawiennictwa. Brak było podstaw do zasięgania kolejnych opinii uzupełniających, ponieważ odwołująca dwukrotnie nie stawiła się na termin badania umówiony z biegłym. Brak było podstaw do uzupełniania materiału dowodowego w sprawie.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. z 2016 r. poz. 2046 ze zm.) do lekkiego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę o naruszonej sprawności organizmu, powodującej w sposób istotny obniżenie zdolności do wykonywania pracy, w porównaniu do zdolności, jaką wykazuje osoba o podobnych kwalifikacjach zawodowych z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną, lub mająca ograniczenia w pełnieniu ról społecznych dające się kompensować przy pomocy wyposażenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze lub środki techniczne.

Z kolei ustęp 2 powyższego artykułu stanowi, iż do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej lub wymagającą czasowej albo częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych.

Zgodnie z art. 6b ust. 3 cytowanej ustawy oraz § 13 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 15 lipca 2003 r. w sprawie orzekania o niepełnosprawności i stopniu niepełnosprawności (Dz.U. z 2018 r. poz. 2027 ze zm.) w orzeczeniu o niepełnosprawności poza ustaleniem niepełnosprawności lub stopnia niepełnosprawności powinny być zawarte symbol przyczyny niepełnosprawności, data lub okres powstania niepełnosprawności, okres na jaki orzeczono niepełnosprawność oraz określone wskazania.

Jak wynika z ustaleń Sądu odwołująca jest niepełnosprawna w stopniu lekkim, albowiem cierpi na zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa i początkowe zmiany zwyrodnieniowe stawów kolanowych i otyłość. Warunkuje to naruszenie jej sprawności organizmu. Jest osobą, która może wykonywać prace dostępne na ogólnym rynku pracy. Dolegliwości bólowe na jakie cierpi okresowo są leczone z powodzeniem farmakologicznie. Brak jest przeciwwskazań do pracy, niezdolności do pracy w części lub całości. Odwołująca nie jest również osobą, która ma jakiekolwiek ograniczenia w codziennym funkcjonowaniu, nie jest zależna od otoczenia. Nie ma żadnych podstaw do orzeczenia, że jest osobą niepełnosprawną w stopniu wyższym niż lekki. Odwołująca nie wykazała, że ma jakiekolwiek ograniczenia w poruszaniu się w takim zakresie, że powoduje ograniczenie możliwości podjęcia pracy, czy konieczność pomocy w czynnościach samoobsługowych ze strony osób trzecich.

Reasumując odwołująca jest niepełnoprawna w stopniu lekkim z przyczyn ortopedycznych, a orzeczenie PZON i WZON odpowiadają prawu. Z tych przyczyn Sąd oddalił odwołanie.