Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Warszawy-Pragi Południe w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 sierpnia 2024 r.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: sędzia Małgorzata Kryńska-Mozolewska

Protokolant: Emilia Bonk

po rozpoznaniu w dniu 22 sierpnia 2024 r. w Warszawie na rozprawie

sprawy z odwołania S. R.

przeciwko Wojewódzkiemu Zespołowi do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w W.

o ustalenie stopnia niepełnosprawności

na skutek odwołania S. R.

od orzeczenia Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w W. z dnia 19 kwietnia 2021 roku znak WN-I. (...).1.599.2021

zmienia zaskarżone orzeczenie w ten sposób, że zalicza odwołującą S. R. do osób o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, symbol przyczyny 03-L na trwałe od wczesnego dzieciństwa.

Sygn. akt VI U 213/21

UZASADNIENIE

Orzeczeniem z dnia 22 stycznia 2021 roku znak: (...) do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w W. wydał decyzję o odmowie wydania orzeczenia o stopniu niepełnosprawności uznając, iż nie istnieją podstawy do zmiany orzeczenia z dnia 2 września 2013 roku, w którym organ zaliczył S. R. do lekkiego stopnia niepełnosprawności na stałe, według symbolu przyczyny niepełnosprawności 03-L.

Orzeczeniem z dnia 19 kwietnia 2021 roku znak: WN-I. (...).1.599.2021 Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w W. utrzymał w mocy zaskarżone orzeczenie.

(orzeczenia PZON i WZON – akta WZON)

Od powyższego orzeczenia WZON S. R. wniosła odwołanie, wnosząc o uchylenie zaskarżonego orzeczenia i poprzedzającego go orzeczenia (...) do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności. Odwołująca wskazała, iż powinna zostać zakwalifikowana do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności. Z treści odwołania wynika, iż orzeczenie PZON zostało wydane bez zapoznania się z niezbędną dokumentacją i przeprowadzenia rozmowy z odwołującą, zaś orzeczenie WZON wydano bez jej zbadania, jedynie na podstawie dokumentacji medycznej. Odwołująca zwróciła uwagę, iż stan jej zdrowia uległ pogorszeniu w związku z przebytą operacją wszczepienia implantu ślimakowego, co sprawiło również, iż konieczne stało się poddanie długotrwałej rehabilitacji, samo zaś wszczepienie implantu ślimakowego nie powoduje natychmiastowego odzyskania pełnej sprawności słuchu, lecz wymaga wieloletniej, angażującej rehabilitacji oraz przystosowania operowanego ucha do prawidłowego odbierania bodźców dźwiękowych. Odwołująca podniosła również kwestię kłopotów w sferze komunikacji społecznej i kontaktów międzyludzkich, wynikających z problemów ze słuchem.

(odwołanie: k. 1-3)

W odpowiedzi na odwołanie WZON wniósł o oddalenie odwołania. Organ stwierdził, iż z dokumentacji medycznej, oceny stanu zdrowia odwołującej dokonanej przez lekarza oraz oceny doradcy zawodowego wynika, iż odwołującą należy zakwalifikować do lekkiego stopnia niepełnosprawności, a przedstawione w odwołaniu zarzuty są bezzasadne.

(odpowiedź na odwołanie: k. 9v)

Sąd ustalił, co następuje:

Odwołująca S. R. ma 32 lata, posiada wykształcenie wyższe, pracuje w przedszkolu jako lektor języka angielskiego. Jest osobą niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym z powodu głębokiego niedosłuchu zmysłowo-nerwowego, niepełnosprawność istnieje od wczesnego dzieciństwa. Naruszenie sprawności organizmu ma trwały charakter. 26 maja 2020 roku przeszła zabieg wszczepienia implantu ślimakowego do lewego ucha. Z uwagi na zaawansowany niedosłuch korzysta z usług fizjoterapeutycznych i odbywa polegającą na treningu słuchowym rehabilitację po przebytej operacji ucha, pozostaje pod opieką lekarzy surdologopedii oraz neurologopedii, korzysta również z porad psychologicznych. Odwołująca pomimo odbytej operacji pozostaje osobą niedosłyszącą i bez specjalistycznej pomocy nie osiągnie odpowiednich rezultatów w długim i skomplikowanym procesie rehabilitacji, istnieje potrzeba dostosowania jej aktywności życiowych i zawodowych do istniejącej niepełnosprawności. Istniejący niedosłuch stanowi przyczynę problemów odwołującej w odpowiednim funkcjonowaniu społecznym oraz zawodowym. Czynności życia codziennego oraz wymagane w pracy, wykonywane w trudnych warunkach akustycznych, są dla odwołującej problematyczne z uwagi na trudności z lokalizowaniem źródła dźwięku, wymagają znacznego skupienia i wywołują silne zmęczenie. W załatwianiu spraw urzędowych, zakupach, rehabilitacji pomaga jej matka z uwagi na obawę przed wystąpieniem problemów komunikacyjnych wywołanych hałasem, który uniemożliwia porozumienie się z drugą osobą. Problemy w porozumiewaniu się odwołującej z otoczeniem generują również takie czynniki jak grające radio, włączony czajnik, działająca klimatyzacja, przejeżdżające samochody. Z pomocy matki odwołująca korzysta również w procesie rehabilitacji. Wszczepienie implantu ślimakowego pogorszyło stan zdrowia i odpowiedniego funkcjonowania społecznego odwołującej, gdyż zabieg ten przynosi pozytywne efekty dopiero po przeprowadzeniu wieloletniej rehabilitacji i treningu słuchu. Defekty narządu słuchu odwołującej powodują istnienie zaniżonej samooceny, wysoką podatność na stres, wycofywanie się z aktywności społecznych, lęk przed nowymi sytuacjami społecznymi, co skutkuje obniżonym nastrojem i dolegliwościami somatycznymi.

(opinia biegłego psychologa K. P. – k. 90-96; zeznania odwołującej S. R. – protokoły z rozpraw z dn. 17 lutego 2022 r. oraz 8 sierpnia 2023 r. – k. 80-81, k. 117v; zeznania matki odwołującej B. R. – protokół z rozprawy z dn. 17 lutego 2022 r. – k. 80-81)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentacji zgromadzonej w aktach sprawy, aktach spraw WZON, opinii biegłego psychologa K. P. oraz zeznań odwołującej i matki odwołującej. Opinia biegłego została w ocenie Sądu sporządzona w sposób rzetelny i stanowi pełną, kompleksową analizę stanu zdrowia odwołującej, dokumentacji medycznej przedstawionej przez odwołującą oraz jej funkcjonowania społecznego i wynikających z niedosłuchu problemów w sferze społecznej i zawodowej. Zeznania odwołującej oraz jej matki były zaś wiarygodne, spójne i wzajemnie się uzupełniały, Sąd nie dostrzegł w nich luk oraz sprzeczności. Sporządzona w sprawie opinia biegłego otolaryngologa nie została przyjęta przez Sąd za podstawę swych ustaleń. Przedstawione przez odwołującą zarzuty wobec powyższej opinii w zakresie sposobu przeprowadzonego badania, braku uwzględnienia specyfiki i złożoności rehabilitacji niedosłuchu oraz niepełnej analizy wpływu niedosłuchu na jakość życia społecznego i zawodowego odwołującej były obszernie i w przekonujący sposób uargumentowane. Biegły otolaryngolog przyjął, iż zasadne jest przyjęcie, iż odwołująca jest osobą niepełnosprawną w stopniu lekkim, jednak to opinia biegłego psychologa, która uwzględniła również wpływ niedosłuchu na kwestie funkcjonowania społecznego i zawodowego odwołującej, stanowiła w ocenie Sądu pełny obraz stanu zdrowia oraz funkcjonowania odwołującej. Zgromadzony materiał dowodowy był wystarczający do wydania rozstrzygnięcia w sprawie i nie zaistniała potrzeba jego uzupełnienia.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie podlegało uwzględnieniu.

Spór w sprawie dotyczył kwestii ustalenia, czy odwołująca S. R. powinna być zaliczona do osób niepełnosprawnych w stopniu lekkim, czy też do osób niepełnosprawnych w stopniu umiarkowanym.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2024 r., poz. 44), do lekkiego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę o naruszonej sprawności organizmu, powodującej w sposób istotny obniżenie zdolności do wykonywania pracy, w porównaniu do zdolności, jaką wykazuje osoba o podobnych kwalifikacjach zawodowych z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną, lub mającą ograniczenia w pełnieniu ról społecznych, dające się kompensować przy pomocy wyposażenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze lub środki techniczne. Do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności zaś zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej lub wymagającą czasowej albo częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych.

Sąd nie dysponując wiedzą medyczną w zakresie oceny stanu zdrowia odwołującej oparł się na ustaleniach i wnioskach wynikających z opinii biegłego. Biegła psycholog jednoznacznie stwierdziła, iż odwołująca jest osobą niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym z powodu głębokiego niedosłuchu zmysłowo-nerwowego, przy czym naruszenie sprawności organizmu jest trwałe, a niepełnosprawność istnieje od wczesnego dzieciństwa. Należy wskazać, iż nie ulega wątpliwości, że odwołująca spełnia przesłankę orzeczenia umiarkowanego stopnia niepełnosprawności w postaci wymagania czasowej lub częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych. Odwołująca nadal z uwagi na problemy ze słuchem polega bowiem na pomocy swojej matki podczas załatwiania spraw urzędowych, zakupów, wizyt w biurach obsługi interesantów. Wszelkie sytuacje społeczne wymagające interakcji z drugą, nieznajomą osobą, wywołują potrzebę skorzystania przez odwołującą z pomocy matki. Uzależnienie od pomocy ze strony swych rodziców wywołane jest przez wynikające z niedosłuchu oraz problemów komunikacyjnych niskie poczucie własnej wartości, zwątpienie w swe kompetencje, co z kolei w przeszłości powodowało kilkukrotne zmienianie przez odwołującą pracy. Stanowi to też przyczynę wycofywania się odwołującej z życia społecznego i unikania podejmowania aktywności społecznych. Niewątpliwie przeprowadzony zabieg wszczepienia implantu wymaga długotrwałej, żmudnej rehabilitacji słuchu i przystosowania narządu słuchu do prawidłowego korzystania z tego urządzenia i nie spowodował natychmiastowej, znaczącej poprawy słuchu odwołującej, a co za tym idzie zaistnienia możliwości pełnego, prawidłowego funkcjonowania społecznego oraz zawodowego.

Mając na względzie powyższe, Sąd uwzględnił odwołanie i zmienił zaskarżone orzeczenie w ten sposób, że zaliczył odwołującą S. R. do osób o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, według symbolu przyczyny 03-L na trwałe od wczesnego dzieciństwa.

Zarządzenie: odpis uzasadnienia doręczyć pełnomocnikowi pozwanego.