Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Warszawy-Pragi Południe w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 września 2021 r.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: sędzia Małgorzata Kryńska-Mozolewska

po rozpoznaniu w dniu 28 września 2021 r. w Warszawie na posiedzeniu niejawnym w trybie art. 148 (1) § 1 k.p.c

sprawy M. K. od orzeczenia Wojewódzkiego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w W. z dnia 18 maja 2020 r. znak (...)

przeciwko Wojewódzkiemu Zespołowi do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w W.

o ustalenie stopnia niepełnosprawności

orzeka:

oddala odwołanie

Sygn. akt VI U 241/20

UZASADNIENIE

Orzeczeniem z dnia 9 marca 2020 roku nr: (...) Miejski Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w W. zaliczył M. K. do osób niepełnosprawnych w stopniu lekkim o symbolu przyczyny (...) na stałe wskazując, że niepełnosprawność istnieje od 42 roku życia i stopień niepełnosprawności datuje się od 1 lutego 2020 roku.

Orzeczeniem z dnia 18 maja 2020 roku nr (...) Wojewódzki Zespół do Spraw Orzekania o Niepełnoprawności utrzymał w mocy zaskarżone orzeczenie MZON z dnia 9 marca 2020 roku.

(orzeczenie MZON z dnia 09.03.2020r. i WZON z dnia 18.05.2020 r.- akta WZON)

M. K. wniosła odwołanie od orzeczenia WZON wskazując, że stopień lekki niepełnosprawności nie jest adekwatny do zaawansowania jej schorzeń.

(odwołanie – k. 1-1v)

W odpowiedzi na odwołanie WZON wniósł o jego oddalenie w całości.

(odpowiedź na odwołanie – k. 4-5).

Sąd ustalił, co następuje:

Odwołująca M. K. mieszka sama. Ma 52 lata. Ma wykształcenie średnie ogólne. Pracowała, jako sprzątaczka, sprzedawca. Nie pracuje od 2010 roku. Wojewódzki Zespół do Spraw orzekania o Niepełnosprawności w W. orzekł w dniu 18 maja 2020 r o zaliczeniu wnioskodawczyni do lekkiego stopnia niepełnosprawności (symbol przyczyny (...)). M. K. jest samodzielna w zakresie jedzenia, toalety, higieny, ubierania i innych czynności samoobsługowych. Wymaga pomocy przy większej kąpieli ze względu na trudność w zginaniu kończyn dolnych. Uczestniczy w prowadzeniu gospodarstwa domowego – jest sprawniejsza bezpośrednio po rehabilitacji. Samodzielnie wychodzi z domu.

Odwołująca się cierpi na nadciśnienie tętnicze. Jest pod opieką kardiologiczną w trybie ambulatoryjnym. Z powodu chorób serca nie była hospitalizowana. Stale przyjmuje leki na obniżenie ciśnienia. Ma bóle uciskowe w klatce piersiowej prowokowane stresem oraz napadową dusznością spoczynkową. Wartości ciśnienia sięgają 200 mmHg i są prowokowane stresem. Ma niewielki przerost lewej komory serca. Schorzenia kardiologiczne nie powodują przeciwwskazań do wykonywania pracy, jednak musi unikać dużych wysiłków izometrycznych, nie może wykonywać ciężkiej pracy fizycznej. Nadciśnienie tętnicze i stopień jego zaawansowania nie ma wpływu na zdolność odwołującej do samodzielnej egzystencji. Leczenie odwołującej składa się z systematycznego przyjmowania leków, regularnej kontroli u kardiologa i lekarza PZO oraz modyfikacji czynników ryzyka chorób sercowo-naczyniowych (m.in. redukcja masy ciała, odpowiednia dieta, aktywność fizyczna), co nie wymaga współdziałania, na co dzień opiekuna. Z przyczyn kardiologicznych odwołująca jest niepełnosprawna w stopniu lekkim.

opinia biegłego kardiologa K. K. – k. 26-29

Odwołująca się cierpi na cukrzycę typu 2 leczoną doustnymi lekami przeciwcukrzycowymi oraz insuliną skojarzoną, ale nie ma powikłań typowych dla cukrzycy tego typu. Odwołująca ma nadmiar masy ciała, który wymaga redukcji ze względu na cukrzycę. Nie była hospitalizowana z powodu cukrzycy. U osób chorych na cukrzycę ograniczenie, co do charakteru wykonywanej pracy wynika i dotyczy zwodów, w których ryzyko wystąpienia hipoglikemii stanowi zagrożenie dla pacjenta lub otoczenia np. praca na wysokości, czy na stanowisku kierowcy różnych pojazdów, nie dotyczy pracy urzędniczej. Z przyczyn diabetologicznych M. K. jest niepełnosprawna w stopniu lekkim na stałe.

(opinia biegłego diabetologa G. R. – k. 38-40)

W zakresie schorzeń onkologicznych odwołująca się ma stan po usunięciu macicy z przydatkami, teleradioterapii, brachyterapii i chemioterapii z powodu raka szyjki macicy. Te zabiegi miała wykonywane 10 lat wcześniej. Obecnie nie wykazuje cech wznowy, jest uznana za wyleczoną z choroby nowotworowej. W wyniku leczenia onkologicznego prawdopodobnym jest u odwołującej odpływu chłonki z kończyn dolnych, który skutkuje obrzękiem kończyny prawej dolnej. Z tego powodu odwołująca ma utrudnione poruszanie się i dolegliwości bólowe. Wymaga profilaktyki przeciwobrzękowej, noszenia odzież uciskowej i okresowej rehabilitacji specjalistycznej. Odwołująca jest samodzielna oraz nie wymaga pomocy osób trzecich w pełnieniu ról społecznych, w tym konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku z ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji. Z przyczyn onkologicznych odwołująca się jest niepełnosprawna w stopniu lekkim na stałe.

( opinia onkologa K. W. – k. 66-67v)

Odwołująca jest samodzielna w zakresie samoobsługi, uczestniczy w prowadzeniu gospodarstwa domowego. Sama przygotowuje jedzenie, korzysta z toalety, prawidłowo dba o higienę, ubieranie. Wymaga pomocy przy kąpieli ze względu na problemy ze zginaniem nóg. Odwołująca samodzielnie wychodzi z domu, Korzysta z rehabilitacji usprawniającej, która przynosi efekty poprawy ruchomości kończyn. Nie wymaga pomocy innej osoby lub opiekuna w wykonywaniu czynności dnia codziennego.

(opinia biegłego kardiologa K. K. – k. 26-29; (opinia biegłego diabetologa G. R. – k. 38-40; opinia onkologa K. W. – k. 66-67v)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy, a przede wszystkim opinii biegłych – kardiologa, diabetologa oraz onkologa. Opinie biegłych zostały sporządzone na podstawie analizy dokumentacji medycznej przedłożonej przez odwołującą oraz znajdująca się w aktach WZON. Ponadto wydanie opinii było poprzedzone badaniem odwołującej się. Do opinii biegłych kardiologa oraz diabetologa żadna ze stron nie wnosiła zastrzeżeń. Do opinii biegłego onkologa odwołująca składała zastrzeżenia, jednakże nie były one podstawą do uznania, że zasadnym jest dopuszczenie z urzędu dowodu z opinii uzupełniającej. Biegły onkolog opisał stan zdrowia odwołującej się oraz okoliczności związane z utrudnionym poruszaniem odwołującej w wyniku obrzęku limfatycznego. Jego wnioski i ustalenia są logiczne. Odwołująca się nie przedłożyła żadnej nowej dokumentacji medycznej leczenia onkologicznego, natomiast dokumentacja ortopedyczna nie wnosi nic nowego do sprawy w zakresie opinii onkologicznej. Opinia biegłego onkologa została sporządzona w sposób rzetelny i kompletny, więc stanowi podstawę dokonania ustaleń przez Sąd.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie.

W tej sprawie odwołująca się wnosiła o zaliczenie jej do wyższego niż lekki stopnia niepełnosprawności.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 – 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 ro rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych - do znacznego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej i wymagającą, w celu pełnienia ról społecznych, stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innych osób w związku z niezdolnością do samodzielnej egzystencji. Do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę z naruszoną sprawnością organizmu, niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej lub wymagającą czasowej albo częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych. Do lekkiego stopnia niepełnosprawności zalicza się osobę o naruszonej sprawności organizmu, powodującej w sposób istotny obniżenie zdolności do wykonywania pracy, w porównaniu do zdolności, jaką wykazuje osoba o podobnych kwalifikacjach zawodowych z pełną sprawnością psychiczną i fizyczną, lub mająca ograniczenia w pełnieniu ról społecznych dające się kompensować przy pomocy wyposażenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze lub środki techniczne. Na uwagę zasługuje to, że między drugą a trzecią przesłanką umiarkowanego stopnia niepełnosprawności ustawodawca posłużył się alternatywą łączną „lub", co oznacza w praktyce konieczność spełnienia, co najmniej dwóch z trzech wskazanych grup przesłanek definiujących umiarkowany stopień niepełnosprawności. Zawsze występować musi naruszenie sprawności organizmu i, dodatkowo, albo niezdolność do pracy (zdolność jedynie w warunkach pracy chronionej), albo konieczność pomocy w pełnieniu ról społecznych. Natomiast niezdolność do samodzielnej egzystencji oznacza naruszenie sprawności organizmu w stopniu uniemożliwiającym zaspokajanie bez pomocy innych osób podstawowych potrzeb życiowych, za które uważa się przede wszystkim samoobsługę, poruszanie się i komunikację.

Sąd nie mając wiedzy specjalistycznej z zakresu medycyny dopuścił dowód z opinii biegłych ze specjalności dotyczących schorzeń, na które cierpi odwołująca. Opinie biegłych: kardiologa, diabetologa oraz onkologa stanowiły podstawę do dokonania ustaleń stanu faktycznego przez Sąd, a wnioski w nich zawarte Sąd przyjmuje, jako własne.

Sąd zważył, że odwołująca spełnia przesłanki zaliczenia jej do lekkiego stopnia niepełnosprawności z następujących przyczyn. Jest ona osobą o naruszonej sprawności organizmu. Natomiast odwołująca się nie spełnia przesłanek zaliczenia jej do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności z następujących przyczyn. Nie jest osobą, która jest niezdolną do pracy albo zdolną do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej lub wymagającą czasowej albo częściowej pomocy innych osób w celu pełnienia ról społecznych. W jej przypadku nie występuje zależność od otoczenia, w zakresie czynności samoobsługowych, pomocy w wykonywaniu czynności dnia codziennego. Bez opieki lub pomocy osób trzecich może swobodnie funkcjonować. Nie ma deficytów wywołujących ograniczenia poruszania się, robienia zakupów, dbania o higienę. Bez przeszkód może poruszać się, a także komunikować się z innymi. Ponadto odwołująca może wykonywać pracę dostępną na rynku pracy, za wyjątkiem ciężkich prac fizycznych. Odwołująca się ze względu na niepełnosprawność nie jest całkowicie niezdolna do pracy.

Odwołująca się nie jest osobą zależną od otoczenia w sposób całkowity lub częściowy tak, aby nie mogła wykonywać czynności samoobsługowych. Samodzielnie przygotowuje dla siebie posiłki, jest w stanie poruszać się, jest zorientowana. Ponadto samodzielnie dba o higienę, toaletę, ubiór. Odwołująca się, co prawda ma okresowe trudności z poruszeniem się jednak nie wymagają one pomocy osób trzecich. Wynika to z tego, że te trudności występują okresowo. Ponadto nosi odzież uciskową ze względu na obrzęk kończyny dolnej, jest również rehabilitowana z dobrym skutkiem poprawiającym jej ruchomość. Odwołująca się samodzielnie wychodzi z domu, robi zakupy. Jedyną trudność, którą zgłaszała biegłym to okresowe trudności we wchodzeniu do wanny z powodu obrzęków. Jednak jak wskazano wyżej nie jest to na tyle uciążliwa okoliczności, w porównaniu do zdolności do poruszania w innych sferach, aby zaliczyć odwołującą do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności.

Reasumując odwołująca na obecnym etapie funkcjonowania jest osobą niepełnosprawną na stałe w stopniu lekkim. Brak jest podstaw do zaliczenia jej do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności i tym bardziej do znacznego stopnia niepełnoprawności.

Mając na względzie powyższe Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.

ZARZĄDZENIE

(...)