Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Warszawy-Pragi Południe w Warszawie

POSTANOWIENIE

Dnia 24 września 2018 roku.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi - Południe w Warszawie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSR Przemysław Chrzanowski

po rozpoznaniu w dniu 24 września 2018 roku w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z odwołania H. Z.

z udziałem zainteresowanej I. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...) w W.

o zasiłek chorobowy, zasiłek macierzyński

postanawia:

1.  umorzyć postępowanie w sprawie,

2.  stwierdzić swą niewłaściwość w zakresie roszczeń o zapłatę odsetek ustawowych od zasiłku chorobowego, zasiłku macierzyńskiego oraz zasiłku rodzicielskiego i przekazać sprawę w tym zakresie Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych (...) w W. celem rozpoznania,

3.  zasądzić od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...) w W. na rzecz H. Z. kwotę 60 zł (sześćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

1.

H. Z. wniosła odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w przedmiocie zasiłku chorobowego i zasiłku macierzyńskiego za okres od 5 grudnia 2014 roku do 27 stycznia 2016 roku.

Zgodnie z treścią ustawy z dnia 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, zasiłek przysługuje ubezpieczonemu, który stał się niezdolny do pracy z powodu choroby w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego.

Ponadto zgodnie z treścią art. 29 ust. 1 w/w ustawy z dnia 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, zasiłek macierzyński przysługuje ubezpieczonej, która urodziła dziecko w okresie ubezpieczenia chorobowego albo w okresie urlopu wychowawczego.

Jednocześnie przed Sądem Okręgowym Warszawa - Praga w Warszawie w Wydziale VII Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w sprawie o sygn. akt (...) toczyło się postępowanie dotyczące podlegania odwołującej ubezpieczeniom społecznym, w związku z odwołaniem od decyzji organu rentowego z dnia (...).

Sąd Okręgowy Warszawa - Praga w Warszawie VII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych wydał w tej sprawie wyrok zmieniający w/w decyzję z dnia (...).

Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) w W. w dniu (...) wydał decyzje zmieniające w całości zaskarżone w niniejszej sprawie decyzje i przyznał H. Z. prawo do zasiłku chorobowego i zasiłku macierzyńskiego za okres od 5 grudnia 2014 roku do 27 stycznia 2016 roku.

Zgodnie z treścią art. 477 ¹³ zdanie pierwsze Kodeksu postępowania cywilnego, zmiana przez organ rentowy zaskarżonej decyzji przed rozstrzygnięciem sprawy przez sąd - przez wydanie decyzji uwzględniającej w całości lub w części żądanie strony - powoduje umorzenie postępowania w całości lub w części.

Biorąc pod uwagę, że Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) w W. w dniu (...) wydał decyzje zmieniające w całości zaskarżone w niniejszej sprawie decyzje i przyznał prawo do zasiłku chorobowego i zasiłku macierzyńskiego za okres od 5 grudnia 2014 roku do 27 stycznia 2016 roku, Sąd Rejonowy – na podstawie art. 477 ^{( 13)} kpc w zw. z art. 355 kpc – orzekł, jak w sentencji postanowienia.

2.

W zakresie zgłoszonego roszczenia pełnomocnika odwołującej z karty 46 akt sprawy o zapłatę odsetek ustawowych od zasiłku chorobowego, zasiłku macierzyńskiego oraz zasiłku rodzicielskiego, Sąd zważył, co następuje.

Zgodnie z treścią art. 476 § 2 k.p.c. przez sprawy z zakresu ubezpieczeń społecznych rozumie się sprawy, w których wniesiono odwołanie od decyzji organów rentowych dotyczących ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia rodzinnego, emerytur i rent, innych świadczeń w sprawach należących do właściwości Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Roszczenie o zapłatę odsetek ustawowych zostało zgłoszone dopiero na etapie postępowania sądowego, przed zamknięciem rozprawy. Przed organem rentowym nie było zgłoszone to roszczenie i co więcej, organ rentowy w zakresie odsetek nie wydawał decyzji. Co prawda jest to sprawa z zakresu ubezpieczeń społecznych, lecz w pierwszej kolejności organem właściwym do jej rozpoznania jest Zakład Ubezpieczeń Społecznych (...) w W. i dopiero od jego decyzji będzie przysługiwać odwołanie do Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych.

Zgodnie natomiast z treścią art. 464 § 1 k.p.c. odrzucenie pozwu nie może nastąpić z powodu niedopuszczalności drogi sądowej, gdy do rozpoznania sprawy właściwy jest inny organ. W tym wypadku sąd przekaże mu sprawę.

Dlatego też Sąd uznał się niewłaściwym w zakresie rozpoznania roszczenia o zapłatę odsetek ustawowych od zasiłku chorobowego, zasiłku macierzyńskiego oraz zasiłku rodzicielskiego i sprawę w tym zakresie przekazał do merytorycznego rozpoznania Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych(...) w W..

3.

W zakresie zgłoszonego przez pełnomocnika odwołującej wniosku z karty 46 akt sprawy o zasądzenie kosztów, to zgodnie z art. 98 § 1 kodeksu postępowania cywilnego strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu, zasada odpowiedzialności za jego wynik). Odwołująca jest reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, który wnosił o zasądzenie kosztów na rzecz ubezpieczonej.

W ocenie Sądu fakt zaspokojenia w toku procesu roszczenia związanego z odwołaniem od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych(...) w W. - wykazuje, że odwołująca procesu nie przegrała. Przeciwnie, strona w takiej sytuacji osiąga rezultat, do którego przez wytoczenie procesu zmierzała, chociaż przedmiot sporu, co do istoty sprawy, przestał istnieć. W takiej sytuacji spór co do istoty sprawy staje się bezprzedmiotowy i z tej przyczyny strona odwołująca na podstawie art. 477 ¹³ kpc w zw. z art. 355 kpc nie może skutecznie podtrzymywać głównego żądania zgłoszonego w odwołaniu. Nie może bowiem żądać prawa do spornego zasiłku, skoro została w tym zakresie wydana pozytywna decyzja organu rentowego. Natomiast zasadnie strona podtrzymała stanowisko w zakresie kosztów.

Sąd powinien przyznać stronie powodowej, zgodnie z jej żądaniem, od strony pozwanej zwrot taryfowych kosztów procesu (zob. orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 14 maja 1966 roku, I PZ 30/66, Lex nr 5988). Podobny pogląd wyraził Sąd Apelacyjny w Białymstoku w orzeczeniu z dnia 30 listopada 1995 roku (I ACz 366/95, OSA z 1996 roku nr 7-8, poz. 34) stwierdzając, że jeżeli pozwany spełnia roszczenie dopiero po wytoczeniu powództwa, to z reguły uznać należy, że dał on w ten sposób powód do wytoczenia sprawy i powinien ponieść jej koszty także w przypadku umorzenia postępowania na skutek cofnięcia pozwu. W takim przypadku przepis art. 203 § 2 kpc nie będzie miał zastosowania.

Sąd podziela wyżej przedstawione stanowiska Sądu Najwyższego oraz Sądu Apelacyjnego, wobec czego Sąd uznaje wniosek o zasądzenie kosztów za zasadny.

Odwołanie jest z 2015 roku, zatem znajdzie w niniejszej sprawie zastosowanie przepis § 12 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (t. j. Dz. U. z 2013 roku, poz. 461 ze zm.) z którego wynika, że w tym przypadku należne wynagrodzenie pełnomocnika wynosi 60 zł.

Nie ma natomiast zastosowania uchwała 7 sędziów Sądu Najwyższego (zasada prawna) z dnia 20 lipca 2016 roku (III UZP 2/16, LEX nr 2071356, www.sn.pl, Biul.SN 2016/7/19-20), zgodnie z którą w sprawie o ustalenie istnienia bądź nieistnienia stosunku ubezpieczenia społecznego lub jego zakresu (o objęcie obowiązkiem ubezpieczenia społecznego; o podleganie ubezpieczeniom społecznym) do niezbędnych kosztów procesu zalicza się wynagrodzenie reprezentującego stronę radcy prawnego, biorąc za podstawę zasądzenia opłaty za jego czynności z tytułu zastępstwa prawnego stawki minimalne określone w § 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.

Wobec powyższego, na podstawie w/w przepisów Sąd zasądził od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (...)w W. na rzecz odwołującej kwotę 60 tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego według norm prawem przepisanych.

Kosztami procesu nie obejmuje się opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. Opłata skarbowa od pełnomocnictwa byłaby wydatkiem pełnomocnika strony i wchodziłaby w skład kosztów procesu, gdyby obowiązek jej uiszczenia wynikał z przepisów obowiązującego prawa. Stosownie jednak do art. 2 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 16 listopada 2006 roku o opłacie skarbowej, nie podlega opłacie skarbowej złożenie dokumentu stwierdzającego udzielenie pełnomocnictwa w sprawach ubezpieczenia społecznego. W konsekwencji przyjąć należy, że koszty opłaty skarbowej od pełnomocnictwa, które z mocy ustawy nie podlegają tej opłacie, nie stanowią kosztów niezbędnych do celowego dochodzenia praw lub celowej obrony i nie ma podstaw do zasądzenia równowartości tej opłaty od strony przegrywającej proces (por. postanowienie Sądu najwyższego z dnia 17 czerwca 2011 roku, II UZ 15/11).

z/

1.  (...)

2.  (...)