Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Warszawy-Pragi Południe w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 17 października 2024 roku

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi-Południe w Warszawie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: sędzia Joanna Napiórkowska - Kasa

Protokolant: starszy protokolant sądowy Aleksandra Łaszuk

po rozpoznaniu w dniu 17 października 2024 roku w Warszawie

na rozprawie

sprawy M. D.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W.

z udziałem zainteresowanego Gminnej Spółdzielni (...) w K.

na skutek odwołania M. D. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. z dnia 06 czerwca 2023 roku nr: (...)

o zasiłek chorobowy

zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. z dnia 06 czerwca 2023 roku nr: (...) w ten sposób, że przyznaje odwołującej M. D. prawo do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego za okres od 16 lipca 2022 roku do 31 sierpnia 2022 roku w wysokości 100 % (sto procent) podstawy wymiaru zasiłku.

Sygn. akt VI U 317/23

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 6 czerwca 2023 r. nr. (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. odmówił M. D. prawa do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego za okres od 16 lipca 2022 r. do 31 sierpnia 2022 r. w wysokości 100% podstawy wymiaru i przyznał jej prawo do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia chorobowego za okres od 16 lipca 2022 r. do 31 sierpnia 2022 r. w wysokości 80% podstawy wymiaru zasiłku. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, iż data wypadku oraz jego okoliczności wykazane w protokole powypadkowym sporządzonym przez płatnika nie są zbieżne z posiadaną przez organ dokumentacją medyczną, ponadto płatnik nie nadesłał w wyznaczonym terminie oczekiwanych wyjaśnień. W związku z powyższym według ZUS nie istnieją podstawy do uznania zdarzenia za wypadek przy pracy.

(decyzja z dnia 6 czerwca 2023 r. – a.r.)

Od powyższej decyzji M. D. złożyła odwołanie. Z treści odwołania wynika, iż odwołująca doznała wypadku przy pracy, co potwierdzają świadkowie oraz jej pracodawca, który zakwalifikował zdarzenie jako wypadek przy pracy, decyzja ZUS oparta jest zaś wyłącznie na pomyłce lekarza z izby przyjęć, który w sporządzonym dokumencie zamieścił informację, z której wynika, iż do wypadku doszło w domu odwołującej.

(odwołanie – k. 1v)

W odpowiedzi na odwołanie ZUS wniósł o oddalenie odwołania, posługując się argumentacją zawartą w zaskarżonej decyzji i ponownie zwracając uwagę na rozbieżności między treścią protokołu wypadkowego a informacjami zawartymi w dokumentacji medycznej.

(odpowiedź na odwołanie – k. 2-3)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny

Odwołująca się M. D., będąc zatrudnioną w pełnym wymiarze czasu pracy na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony w Gminnej Spółdzielni (...) w K. na stanowisku kasjer-sprzedawca, w dniu 26 czerwca 2022 r. około godziny 11:30 uległa wypadkowi przy pracy. Odwołująca, uczestnicząc w przeprowadzanym tego dnia w sklepie remanencie, w trakcie przekazywania danych ze skanera informatykom potknęła się o ręczny koszyk sklepowy, czego następstwem było uderzenie o kant biurka lewą stroną tułowia. Odwołująca pomimo zdarzenia kontynuowała w kolejnych dniach pracę, odczuwała jednak ból i skorzystała z przysługującego urlopu, który rozpoczął się 4 lipca 2022 r. Ból nie ustępował, w związku z czym odwołująca odbyła wizytę w Izbie Przyjęć w O., gdzie po wykonaniu rentgenu lekarz stwierdził złamanie żebra. Od 16 lipca do 31 sierpnia 2022 r. odwołująca przebywała na zwolnieniu lekarskim. Zdarzenie zostało uznane przez pracodawcę jako wypadek przy pracy.

(protokół powypadkowy; a.r., protokół rozprawy z dnia 17 października 2024 r.; zeznania odwołującej M. D. oraz świadka M. Z.; k. 73-75, stanowisko pracodawcy – k. 24v)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentacji zgromadzonej w aktach sprawy, protokołu powypadkowego, zeznań odwołującej M. D. oraz świadka M. Z.. Zeznania odwołującej oraz świadka zostały uznane przez Sąd za w pełni wiarygodne, spójne i zgodne z pozostałym materiałem dowodowym. Zgromadzony materiał dowodowy umożliwił wydanie rozstrzygnięcia w sprawie, strony nie składały dodatkowych wniosków dowodowych.

Sąd zważył, co następuje

Odwołanie podlegało uwzględnieniu.

Spór w sprawie dotyczył zasadności zakwalifikowania zdarzenia z dnia 26 czerwca 2022 roku jako wypadku przy pracy, gdyż jest to niezbędna przesłanka do ustalenia prawidłowej wysokości zasiłku chorobowego z ubezpieczenia chorobowego, jaki został przyznany odwołującej w związku z zaistniałą niezdolnością do pracy.

Na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. 2022.2189 t.j.) stwierdzić należy, iż za wypadek przy pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z pracą podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności lub poleceń przełożonych. Z brzmienia art. 11 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. 2023.2780 t.j.) wynika zaś, iż miesięczny zasiłek chorobowy, z zastrzeżeniem ust. 2, wynosi 80% podstawy wymiaru zasiłku, a 100% podstawy wymiaru zasiłku, jeżeli niezdolność do pracy lub niemożność wykonywania pracy powstała wskutek wypadku w drodze do pracy lub z pracy.

Na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego Sąd stwierdza, iż nie odnalazł przesłanek uzasadniających zakwestionowanie wystąpienia wypadku przy pracy, a tym samym brak przyznania odwołującej prawa do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego w wysokości 100% podstawy wymiaru zasiłku. Wydaną decyzję organ rentowy oparł jedynie na zawartym w karcie informacyjnej z (...) Centrum (...) w O. zapisie, z którego wynika, że do zdarzenia mogło dojść w domu odwołującej. Należy jednak zwrócić uwagę, iż nie koreluje to w żadnym stopniu z pozostałymi dowodami w sprawie. Zdarzenie zostało zakwalifikowane przez pracodawcę jako wypadek przy pracy, co znajduje potwierdzenie w protokole powypadkowym oraz przedstawionym w toku postępowania stanowisku pracodawcy na odwołanie i odpowiedź na odwołanie. Nie sposób również stwierdzić luk lub sprzeczności w zeznaniach odwołującej oraz świadka zdarzenia M. Z., która w pełni potwierdziła przedstawioną przez odwołującą wersję zdarzeń. Uwzględnić należy również, iż z pozostałej części dokumentacji medycznej, w postaci karty wizyty w Poradni (...) Ogólnej z dnia 26 sierpnia 2022 r. oraz zaświadczenia o stanie zdrowia z dnia 23 września 2022 r. nie wynika, jakoby odwołująca stwierdzała, że do zdarzenia doszło w jej domu. W związku z powyższym Sąd przychylił się do stanowiska odwołującej, z którego wynikało, że zawarty w karcie informacyjnej z (...) Centrum (...) zapis dotyczący tego, iż do wypadku doszło w domu, wynikał z pomyłki sporządzającego dokument lekarza. Sąd uwzględnił również zeznania odwołującej dotyczące tej kwestii z których wynika, iż po zauważeniu powyższego zapisu zwróciła ona uwagę ordynatorowi na zaistniały błąd, lekarz poinformował ją jednak o braku możliwości dokonania zmiany w dokumencie pomimo tego, że nie wyklucza, iż jego treść jest następstwem błędu, co mogło nastąpić zwłaszcza zważywszy na dynamiczny charakter pracy na izbie przyjęć.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż nie istnieją podstawy do stwierdzenia, iż zaistniałe zdarzenie nie miało charakteru wypadku przy pracy, a zatem nie jest zasadne przyznanie odwołującej prawa do zasiłku chorobowego w wysokości jedynie 80% podstawy wymiaru zasiłku. Sąd zmienił zatem zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznał odwołującej M. D. prawo do zasiłku chorobowego z ubezpieczenia wypadkowego za okres od 16 lipca 2022 roku do 31 sierpnia 2022 roku w wysokości 100% podstawy wymiaru zasiłku.