Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Warszawy-Pragi Południe w Warszawie

POSTANOWIENIE

Dnia 29 stycznia 2025 roku.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi - Południe w Warszawie VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący sędzia Przemysław Chrzanowski

po rozpoznaniu w dniu 29 stycznia 2025 roku w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z odwołania K. M.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddziałowi w W.

o świadczenie rehabilitacyjne

postanawia:

1.  uchylić decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddziału w W. z dnia 5 września 2024 roku, znak (...),

2.  przekazać sprawę do ponownego rozpoznania Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddziałowi w W.,

3.  umorzyć postępowanie w sprawie;

4.  odstąpić od obciążania stron kosztami sądowymi oraz kosztami procesu.

Sygn. akt VI U 493/24

UZASADNIENIE

postanowienia z dnia 29 stycznia 2025 roku

K. M. wniósł odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddziału w W. z daty 5 września 2024 roku, znak (...), w przedmiocie odmowy prawa do świadczenia rehabilitacyjnego za okres od dnia 2 lipca 2024 roku.

Z ww. decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wynika, że podstawą jej wydania było orzeczenie Lekarza Orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

W przedmiotowym zakresie roszczenia K. M. o świadczenie rehabilitacyjne za okres od dnia 2 lipca 2024 roku nie było wydawane żadne orzeczenie przez Komisję Lekarską Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Zatem zgodnie z art. 477 ⁹ § 3 ¹ Kodeksu postępowania cywilnego Sąd odrzuci odwołanie w sprawie o świadczenie z ubezpieczeń społecznych, do którego prawo jest uzależnione od stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji albo stwierdzenia stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, jeżeli podstawę do wydania decyzji stanowi orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, a osoba zainteresowana nie wniosła sprzeciwu od tego orzeczenia do komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i odwołanie jest oparte wyłącznie na zarzutach dotyczących tego orzeczenia.

W niniejszej sprawie o świadczenie z ubezpieczeń społecznych, do którego prawo jest uzależnione od stwierdzenia niezdolności do pracy, jak powyżej wskazano, nie wypowiadała się Komisja Lekarska Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, zaś podstawę do wydania decyzji stanowiło orzeczenie Lekarza Orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, a odwołanie K. M. jest oparte wyłącznie na zarzutach dotyczących tego orzeczenia. W konsekwencji Sąd winien na podstawie art. 477 ⁹ § 3 ¹ Kodeksu postępowania cywilnego odrzucić odwołanie K. M. w niniejszej sprawie.

Tymczasem w aktach organu rentowego brak jest dowodu doręczenia K. M. rzeczonego orzeczenia Lekarza Orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wraz ze stosowym pouczeniem o tym, że ubezpieczony ma prawo złożenia sprzeciwu do Komisji Lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Sąd zażądał od organu rentowego pełnych akt rentowych – k. 12. W przedłożonych Sądowi aktach rentowych brak jest dowodu doręczenia odwołującemu orzeczenia lekarza orzecznika ZUS z daty 9 sierpnia 2024 roku, tj. orzeczenia, które było podstawą wydania zaskarżonej decyzji ZUS z daty 5 września 2024 roku.

W konsekwencji brak jest podstaw do odrzucenia odwołania K. M., gdyż ubezpieczony w ten sposób zostałby pozbawiony prawa do obrony swoich praw i stosownie do art. 477 ⁹ § 3 ¹ Kodeksu postępowania cywilnego należało uchylić ww. decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddziału w W. z dnia 5 września 2024 roku, znak (...), przekazać odwołanie jako sprzeciw do ponownego rozpoznania Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddziałowi w W. oraz umorzyć postępowanie w niniejszej sprawie sądowej. W takim przypadku organ rentowy kieruje sprzeciw do rozpatrzenia do komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Jednocześnie Sąd nie widział podstaw do obciążania stron, tj. odwołującego i organu rentowego, jakimikolwiek kosztami sądowymi oraz kosztami procesu.

urlop s. referenta: 1 – 16.02.2025r.