Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Warszawy-Pragi Południe w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 07 lipca 2020 roku.

Sąd Rejonowy dla Warszawy Pragi - Południe w Warszawie, Wydział VI Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący: sędzia Joanna Napiórkowska - Kasa

po rozpoznaniu w dniu 07 lipca 2020 roku w Warszawie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z odwołania K. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W.

przy udziale zainteresowanych (...) sp. z o.o. z siedzibą we W., (...) sp. z o.o. z siedzibą we W.

w związku z odwołaniem K. S. od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. z dnia 01 października 2019 roku znak: (...), z dnia 25 października 2019 roku znak: (...)

o zasiłek chorobowy

oddala odwołanie.

Sygn. akt VI U 503/19

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...)

Sygn. akt VI U 503/19

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 1 października 2019 roku, znak: (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. odmówił K. S. prawa do zasiłku chorobowego za okres od 5 czerwca 2019 roku do 16 czerwca 2019 roku.
W uzasadnieniu decyzji ZUS podał, że z posiadanej dokumentacji wynika, że tytuł ubezpieczenia K. S. ustał w dniu 31 maja 2019 roku, zaś od dnia 1 lutego
2018 roku ma on ustalone prawo do emerytury. Zgodnie z powyższym organ rentowy uznał, że nie zachowuje on prawa do zasiłku chorobowego za wymieniony okres, bowiem zasiłek nie przysługuje za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, jeśli osoba niezdolna do pracy ma ustalone prawo do emerytury.

(decyzja z dnia 01.10.2019 r. – akta organu rentowego)

K. S. wniósł odwołanie od powyższej decyzji, wnosząc o jej uchylenie.
W uzasadnieniu odwołujący podał, że przedmiotowa decyzja odmawiająca mu wypłaty zasiłku chorobowego za okres od 5 czerwca 2019 roku do 16 czerwca 2019 roku jest błędna. Ponadto, wskazał, że w tym okresie był zatrudniony na umowę o pracę w firmie (...) Sp. z o.o.

(odwołanie – k. 1)

Decyzją zmieniającą z dnia 25 października 2019 roku, znak: (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. uchylił decyzję z dnia
1 października 2019 roku, znak: (...) wydaną przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w W. i odmówił K. S. prawa do zasiłku chorobowego za okres od 5 czerwca 2019 roku do 16 czerwca 2019 roku wskazując, że:

- niezdolność do pracy u odwołującego trwała nieprzerwanie krócej niż 30 dni (trwała nieprzerwanie 12 dni);

- odwołujący posiadał prawo do emerytury (od 1 lutego 2018 roku);

- odwołujący posiadał drugi tytuł ubezpieczenia chorobowego tj. wykonywania umowy
o pracę nie ma odwołujący po ustaniu ubezpieczenia chorobowego z tytułu wykonywanej umowy zlecenia prawa do zasiłku chorobowego po ustaniu tego tytułu.

(decyzja z dnia 25.10.2019 r. – akta organu rentowego)

W odpowiedzi na odwołanie ZUS wniósł o oddalenie odwołania od decyzji z dnia
1 października 2019 roku oraz w przypadku rozszerzenia odwołania na decyzję z dnia
25 października 2019 roku również o oddalenie odwołania. W uzasadnieniu swego stanowiska ZUS podał, że odwołujący w okresie od 10 maja 2019 roku do 1 czerwca 2019 roku miał równolegle dwa tytuły ubezpieczenia chorobowego:

- od 1 lutego 2019 roku do 31 maja 2019 roku z tytułu wykonywania umowy zlecenia;

- od 10 maja 2019 roku do 31 lipca 2019 roku z tytułu wykonywania umowy o pracę.

ZUS wskazał również, że odwołujący się ma prawo do emerytury od 1 lutego 2018 roku.

Wobec powyższego niezdolność do pracy trwająca krócej niż 30 dni, posiadanie uprawnień do emerytury oraz posiadanie przez odwołującego drugiego tytułu ubezpieczenia chorobowego tj. wykonywania umowy o pracę po ustaniu ubezpieczenia chorobowego z tytułu wykonywanej umowy zlecenia organ rentowy odmówił prawa do zasiłku chorobowego za okres od 5 czerwca 2019 roku do 16 czerwca 2019 roku.

(odpowiedzi na odwołanie – k. 3-3v i k. 40-40v)

W toku postępowania Sąd zawiadomił jako zainteresowanych spółki: (...) Sp. z o.o. i (...) Sp. z o.o. Zawiadomione spółki nie przystąpiły do sprawy jako zainteresowani.

(postanowienia –k. 24 -25; pisma – k. 44-46)

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Odwołujący się K. S. był niezdolny do pracy w okresie od 5 czerwca 2019 roku do 16 czerwca 2019 roku. Zwolnienie lekarskie zostało wystawione elektronicznie i przesłane do płatnika składek (...) Sp. z o.o.

(bezsporne, a nadto zaświadczenie płatnika składek ZUS Z-3a)

Odwołujący się miał dwa tytuły ubezpieczenia chorobowego:

- od 1 lutego 2019 roku do 31 maja 2019 roku z tytułu umowy zlecenia w (...)
Sp. z o.o.

- od 10 maja 2019 roku do 31 lipca 2019 roku z tytułu umowy o pracę w (...) Sp. z o.o. Pracodawca odwołującego wypłacił mu zasiłek chorobowy od 12 czerwca 2019 roku do 16 czerwca 2019 roku.

(bezsporne, a nadto: zaświadczenie płatnika składek – akta organu rentowego)

Odwołującemu przyznano prawo do emerytury od dnia 1 lutego 2018 roku. Decyzję w tym zakresie wydał na wniosek odwołującego z dnia 5 lutego 2018 roku Dyrektor Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji.

(decyzja z dnia 22.10.2018 r. nr (...) – k. 33-34)

Płatnik składek (...) Sp. z o.o. złożył do organ rentowego zaświadczenia ZUS Z-3a w którym wystąpił do organu rentowego o zasiłek chorobowy dla odwołującego za okres od 5 czerwca 2019 roku do 16 czerwca 2019 roku

(ZUS Z-3a – akta organu rentowego)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o przywołane wyżej dowody, których prawdziwość nie była kwestionowana przez strony. Nadto cześć okoliczności nie była kwestionowana przez strony postępowania.

Sąd zważył, co następuje:

Przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie jest odwołanie K. S. od decyzji odmawiającej mu prawa do zasiłku chorobowego za okres od 5 czerwca 2019 roku do 16 czerwca 2019 roku. Organ rentowy w zaskarżonych decyzjach i odpowiedziach na odwołanie przedstawił kilka powodów odmowy prawa do zasiłku chorobowego odwołującemu. Sąd wobec tego odniesie się do tej argumentacji.

Zgodnie z regulacją z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t.j. – Dz. U. z 2017 roku, poz. 1368, ze zm.; dalej jako: ustawa zasiłkowa) zasiłek chorobowy przysługuje ubezpieczonemu, który stał się niezdolny do pracy z powodu choroby w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego. Ponadto, zgodnie z art. 7 pkt 1 ustawy zasiłkowej zasiłek chorobowy przysługuje również osobie, która stała się niezdolna do pracy po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, jeżeli niezdolność do pracy trwała bez przerwy co najmniej 30 dni i powstała nie później niż w ciągu 14 dni od ustania tytułu ubezpieczenia chorobowego.

W toku niniejszego postępowania ZUS i odwołujący nie kwestionowali samego faktu niezdolności do pracy odwołującego się w okresie od 5 czerwca 2019 roku do 16 czerwca 2019 roku. W niniejszej sprawie tytuł ubezpieczenia chorobowego wynikający z umowy zlecenia odwołującego się ustał w dniu 31 maja 2019 roku, czyli od 1 czerwca 2019 roku nie obowiązywał powoda ten tytuł ubezpieczenia. W okresie powstania niezdolności do pracy, jak i przed dniem 5 czerwca 2019 roku czyli dniem powstania niezdolności do pracy odwołujący posiadał drugi tytułu ubezpieczenia chorobowego czyli umowę o pracę. Oznacza to, że od 1 lutego do 9 maja 2019 roku odwołujący miał tylko jeden tytuł do ubezpieczenia chorobowego, od 10 maja 2019 roku do 31 maja 2019 roku dwa równoległe tytuły, a od 1 czerwca 2019 roku tylko jeden tytuł ubezpieczenia chorobowego. W ocenie Sądu powoływanie się przez organ rentowy na to, że odwołujący miał dwa tytułu ubezpieczenia równolegle jest błędne w przypadku okresu po ustaniu zatrudnienia. Sąd wskazuje, że samo posiadanie dwóch lub więcej tytułów nie implikuje tego, że ubezpieczony jest pozbawiony prawa do świadczeń z ubezpieczeń społecznych – z funduszu chorobowego. Można przyjąć, że ktoś kto posiada dwa tytuły ubezpieczenia chorobowego, gdy jeden ustaje (tak jak u powoda) i uzyskuje zwolnienie lekarskie w którym wskazany jest ten płatnik składek i jednocześnie ma dalej aktualne zatrudnienie u pracodawcy i również uzyskuje zwolnienie lekarskie gdzie wskazany jest drugi płatnik składek to skoro nie wykonuje działalności zarobkowej (pracy) i nie wykonuje pracy zarobkowej to nie może utracić prawa do zasiłku chorobowego. Zgodnie z art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy zasiłkowej zasiłek chorobowy z tytułu niezdolności do pracy powstałej po ustaniu tytułu ubezpieczenia nie przysługuje za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, w przypadku osoby, która kontynuuje działalność zarobkową lub podjęła działalność zarobkową stanowiącą tytuł do objęcia obowiązkowo lub dobrowolnie ubezpieczeniem chorobowym albo zapewniającą prawo do świadczeń za okres niezdolności do pracy z powodu choroby. Nadto zgodnie z art. 17 ust. 1 ustawy ubezpieczony wykonujący w okresie orzeczonej niezdolności do pracy pracę zarobkową lub wykorzystujący zwolnienie od pracy w sposób niezgodny z celem tego zwolnienia traci prawo do zasiłku chorobowego za cały okres tego zwolnienia.

Jednakże dalsze argumenty organu rentowego okazały się zasadne w pewnym zakresie. Odwołujący dochodzi prawa do zasiłku chorobowego za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego od 5 czerwca 2019 roku do 16 czerwca 2019 roku. Na wstępie należy wskazać, na zaświadczenie ZUS Z-3a - którym odwołujący dochodził zasiłku chorobowego i które do organu rentowego złożył płatnik składek w związku z ustaniem umowy zlecenia. W związku z tym odwołujący dochodził w rzeczywistości zasiłku chorobowego za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia społecznego. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy zasiłkowej zasiłek chorobowy przysługuje za okres niezdolności do pracy w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego jednak za czas trwania ubezpieczenia chorobowego nie można uznać tego, że prawo do zasiłku chorobowego odwołującemu gwarantuje zawarta umowa o pracę. Należy wskazać, że tytuł do ubezpieczenia chorobowego z umowy o pracę rozpoczął bieg od 10 maja 2019 roku czyli zgodnie z art. 4 ust.1 pkt ustawy ubezpieczony nabywa prawo do zasiłku chorobowego po upływie 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego - jeżeli podlega obowiązkowo temu ubezpieczeniu. Na dzień powstania niezdolności do pracy odwołujący nie miał wymaganego okresu wyczekiwania i taki stan trwał od 5 czerwca 2019 roku. Nadto płatnik składek (...) Sp. z o.o. wypłacił odwołującemu zasiłek chorobowy od 12 czerwca 2019 roku do 16 czerwca 2019 roku. Za okres od 5 czerwca 2019 roku do 11 czerwca 2019 roku odwołujący się nie miał wymaganego okresu wyczekiwania trwającego 30 dni. Dlatego też niezasadne byłoby przyznawanie prawa do zasiłku chorobowego za ten okres.
Rozpatrując natomiast roszczenie w kontekście zasiłku chorobowego za okres po ustaniu zasiłku chorobowego organ rentowy ma rację, że okres niezdolności do pracy nie trwał wymaganych zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy 30 dni. Oznacza to, że nie ma prawa do zasiłku chorobowego za okres od 5 czerwca 2019 roku do 16 czerwca 2019 roku z powyższych powodów.

Należy również wskazać, że organ rentowy w toku postępowania podnosił, że odwołujący w okresie orzeczonej niezdolności do pracy wykonywał pracę zarobkową z tytułu zawartej umowy o pracę. Odwołujący się reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika nie kwestionował tego, że wykonywał pracę na podstawie umowy o pracę, która była zawarta od 10 maja 2019 roku. Z ustaleń Sądu wynika, że odwołujący nie zaprzeczył temu aby wykonywał pracę również w okresie od 5 czerwca 2019 roku do 16 czerwca 2019 roku. Ustalenie, że w tym okresie trwał stosunek pracy pozwoliło Sądowi na ustalenie, że ten okres również był okresem wykonywania działalności zarobkowej – pracy. Zgodnie z art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy zasiłkowej zasiłek chorobowy z tytułu niezdolności do pracy powstałej w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego, jak i z tytułu niezdolności do pracy powstałej po ustaniu tytułu ubezpieczenia nie przysługuje za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, jeżeli osoba niezdolna do pracy kontynuuje działalność zarobkową lub podjęła działalność zarobkową stanowiącą tytuł do objęcia obowiązkowo lub dobrowolnie ubezpieczeniem chorobowym albo zapewniającą prawo do świadczeń za okres niezdolności do pracy z powodu choroby. Odwołujący otrzymał prawo do zasiłku chorobowego z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę od 12 czerwca 2019 roku do 16 czerwca 2019 roku jednak w okresie przypadającym na pozostały czas niezdolności czyli od 5 czerwca 2019 roku do 11 czerwca 2019 roku nie miał wypłaconego ani przyznanego zasiłku. Wobec braku kwestionowania tych okoliczności Sąd uznał, że odwołujący pracował czym wypełnił dyspozycję art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy zasiłkowej.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 pkt 1 ustawy zasiłkowej zasiłek chorobowy z tytułu niezdolności do pracy powstałej w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego, jak i z tytułu niezdolności do pracy powstałej po ustaniu tytułu ubezpieczenia nie przysługuje za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, jeżeli osoba niezdolna do pracy ma ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy. Należy wskazać, że tytuł umowy zlecenie ustał z dniem 31 maja 2019 roku, czyli po 1 czerwca 2019 roku brak było tytułu do ubezpieczenia chorobowego jakim była umowa zlecenie. Po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego z umowy zlecenie odwołujący się miał dalej prawo do emerytury przyznane od 1 lutego 2018 roku, które to nie zostało zawieszone. Oznacza to, że brak jest prawa do zasiłku chorobowego za okres od 5 czerwca 2019 roku do 16 czerwca 2019 roku jako zasiłku po ustaniu tytuł ubezpieczenia chorobowego w sytuacji gdy odwołujący miał prawo do emerytury.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w sentencji wyroku.